Pszczelarstwo/Rośliny/Helianthus
| Słonecznik | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||
| Systematyka wg Reveala | |||||||
| |||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||
| Helianthus |
| Kwitnienie | Kolor pyłku |
Nektar w kwiatach mg/10 kwiatów |
Cukier w nektarze % |
Pyłek kg/ha |
Spadź |
Wyd. miodowa kg/ha | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Słonecznik zwyczajny (H. annuus) |
VII - VIII |
Słonecznik (Helianthus)[edytuj]
Słonecznik pochodzi z Ameryki, do Europy przywędrował w XVII w. jako roślina ogrodowa i z przeznaczeniem na paszę i pozyskiwanie oleju. Już nazwa wskazuje, że słonecznik lubi stanowiska nasłonecznione. Istenieje wiele gatunków słonecznika, wszystkie nadają się na jednoroczne żywopłoty wzdłuż ogrodzeń lub kompostowisk.
Słonecznik kwitnie długo późnym latem. Jest to roślina pszczelarska dostarczająca w odpowiednich warunkach miodu odmianowego. Najczęście pozyskanie miodu słonecznikowego wiąże się z koniecznością wędrówki z pszczołami w rejony plantacji słonecznika.
Pyłek słonecznika zawiera stosunkowo mało białka, bo tylko ok. 14,2%. Jeżeli w okolicy pól słonecznikowych pszczoły mają do dyspozycji rośliny z pyłkiem bogatszym w białko, to będą gromadziły ich pyłek[1].