C++: Różnice pomiędzy wersjami
m →Spis treści: przekreślenie przeniesionych |
usunięcie informacji o połączeniu, link do dyskusji o spisie treści |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox|tekst=Podręcznik ten przeznaczony jest dla programistów, którzy znają dobrze podstawy języka C. Zachęcamy do przeczytania najpierw podręcznika [[Programowanie:C]] - cechy C++, które zostały przejęte z C, nie będą tu wyjaśniane.}} |
|||
{{Uwaga|tekst=Po [[Wikibooks:Bar#Połączenie_podręczników_C_i_C.2B.2B|dyskusji w Barze]] społeczność Wikibooks zdecydowała, że część treści z [[Programowanie:C plus plus|podręcznika C++]] należy przenieść do [[Programowanie:C|podręcznika C]]. Potrzebujemy pomocy przy przenoszeniu; jeśli chcesz pomóc, przeczytaj [[Dyskusja:Programowanie:C#Połączenie|odpowiednie wytyczne]].}} |
|||
'''C++''' jest nowoczesnym językiem wieloparadygmatowym, mającym korzenie w popularnym języku C. Na jego rozwój oddziaływało wiele języków, z których należy przede wszystkim wspomnieć Simulę i Adę. Programiści cenią go za połączenie bezkompromisowej wydajności programów wynikowych z zaawansowanymi mechanizmami umożliwiającymi programowanie na wysokim poziomie abstrakcji i kontrolę zależności między komponentami w wielkich projektach. C++ stara się zachować kompatybilność z językiem C, ale jednocześnie udostępnia szeroki wachlarz nowych mechanizmów, m.in: programowanie obiektowe z wielokrotnym dziedziczeniem i kontrolą dostępu, programowanie generyczne dzięki wykorzystaniu szablonów, przeciążanie funkcji i operatorów, automatyczne konwersje, obsługę sytuacji wyjątkowych i zarządzanie przestrzeniami nazw. Od ostatnio powstałych konkurentów, takich jak Java i C#, wyróżnia się traktowaniem typów zdefiniowanych przez użytkownika na równi z typami wbudowanymi. Niestety, to bogactwo możliwości prowadzi do znacznych komplikacji przy implementacji kompilatorów. |
'''C++''' jest nowoczesnym językiem wieloparadygmatowym, mającym korzenie w popularnym języku C. Na jego rozwój oddziaływało wiele języków, z których należy przede wszystkim wspomnieć Simulę i Adę. Programiści cenią go za połączenie bezkompromisowej wydajności programów wynikowych z zaawansowanymi mechanizmami umożliwiającymi programowanie na wysokim poziomie abstrakcji i kontrolę zależności między komponentami w wielkich projektach. C++ stara się zachować kompatybilność z językiem C, ale jednocześnie udostępnia szeroki wachlarz nowych mechanizmów, m.in: programowanie obiektowe z wielokrotnym dziedziczeniem i kontrolą dostępu, programowanie generyczne dzięki wykorzystaniu szablonów, przeciążanie funkcji i operatorów, automatyczne konwersje, obsługę sytuacji wyjątkowych i zarządzanie przestrzeniami nazw. Od ostatnio powstałych konkurentów, takich jak Java i C#, wyróżnia się traktowaniem typów zdefiniowanych przez użytkownika na równi z typami wbudowanymi. Niestety, to bogactwo możliwości prowadzi do znacznych komplikacji przy implementacji kompilatorów. |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
== Spis treści == |
== Spis treści == |
||
{{Infobox|tekst=Po przeniesieniu części rozdziałów do podręcznika C konieczne stało się napisanie nowego spisu treści. Zapraszamy na [[Dyskusja:Programowanie:C_plus_plus#Spis_tre.C5.9Bci_po_po.C5.82.C4.85czeniu|stronie dyskusji]].}} |
|||
# [[Programowanie:C plus plus:Start|Start]] |
# [[Programowanie:C plus plus:Start|Start]] |
Wersja z 00:24, 2 gru 2005
{{{1}}} |
C++ jest nowoczesnym językiem wieloparadygmatowym, mającym korzenie w popularnym języku C. Na jego rozwój oddziaływało wiele języków, z których należy przede wszystkim wspomnieć Simulę i Adę. Programiści cenią go za połączenie bezkompromisowej wydajności programów wynikowych z zaawansowanymi mechanizmami umożliwiającymi programowanie na wysokim poziomie abstrakcji i kontrolę zależności między komponentami w wielkich projektach. C++ stara się zachować kompatybilność z językiem C, ale jednocześnie udostępnia szeroki wachlarz nowych mechanizmów, m.in: programowanie obiektowe z wielokrotnym dziedziczeniem i kontrolą dostępu, programowanie generyczne dzięki wykorzystaniu szablonów, przeciążanie funkcji i operatorów, automatyczne konwersje, obsługę sytuacji wyjątkowych i zarządzanie przestrzeniami nazw. Od ostatnio powstałych konkurentów, takich jak Java i C#, wyróżnia się traktowaniem typów zdefiniowanych przez użytkownika na równi z typami wbudowanymi. Niestety, to bogactwo możliwości prowadzi do znacznych komplikacji przy implementacji kompilatorów.
Nazwa C++ została wymyślona przez Rickiego Mascitti i wywodzi się z faktu, że w C wyrażenie zmienna++ oznacza inkrementację czyli zwiększenie o jeden.
Spis treści
{{{1}}} |
- Start
Instrukcje sterująceTypyZmienneOperatoryFunkcjePreprocesorTabliceWskaźnikiStruktury, unie, pola bitowe- Przeciążanie funkcji
- Klasy
- Wskaźniki do składników funkcji
- Konwersje
Operatory- Dziedziczenie
- Funkcje wirtualne
- Opracje wej/wyj
- Programowanie obiekowe
- Szablony
- Pojemniki
- Sytuacje wyjątkowe
- Dokumentacje bibliotek
- Ćwiczenia
Dodatek
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Thinking in C++ - darmowy, bardzo dobry podęcznik Bruce'a Eckela
- http://www.cppreference.com/ - bardzo zwięzły opis najważniejszych elementów C++
- http://it.hk.pl - kurs C++ od podstaw z przykładami
- Megatutorial "Od zera do gier kodera"
- C++ bez cholesterolu
Książki
- Jerzy Grębosz, Symfonia C++
- Jerzy Grębosz, Pasja C++