C/Napisy - własna implementacja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
< C
Lethern (dyskusja | edycje)
przeniesione z C/Napisy
 
Lethern (dyskusja | edycje)
(Brak różnic)

Wersja z 06:39, 16 gru 2011

Własna implementacja

Ponieważ tablice znaków mają ograniczenia, możemy zaimplementować łańcuch typu linked list.

Typ danych

Typ zdefiniujemy jako klasę.

typedef struct _string
{
    /* aktualny znak */
    char c;
    /* następny znak */
    struct _string *next;
} *string;

Zauważmy, że łańcuch automatycznie oznaczamy jako wskaźnik. W ten sposób zabezpieczamy się przed kopiowaniami.

Metody

Na początek zajmiemy się wypisywaniem łańcucha:

static string str;
static struct string_data
{
   char c;
   struct string_data *next;
};
typedef struct _string
{
    FILE *(*wypisz)(FILE*);
} *string;
FILE *wypisz_str(FILE *strum)
{
   string wsk = str;
   for(;wsk != NULL;wsk = wsk->next)
   fputc(strum, wsk->c);
}

Teraz zajmijmy się przypisaniem:

static string str;
static struct string_data
{
   char c;
   struct string_data *next;
};
typedef struct _string
{
    FILE *(*wypisz)(FILE*);
    void (*wpisz)(const char*);
} *string;
void wpisz_do_str(const const char *new_string)
{
    for(;new_string && *new_string;++new_string)
    {
       string new_char = create_string("");
       new_char->c = *new_string;
       new_char->next = NULL;
       str->next = new_char;
    }
}

Dla uproszczenia zapisu skorzystaliśmy z konstruktora klasy string. Tego jeszcze nie mamy, więc czas na niego:

struct string_data create_string_data(const const char *initial)
{
    struct string_data new_string;
    struct string_data *tmp = &new_string;
    for(;initial && *initial;++initial)
    {
       struct string_data new_char;
       new_char->c = *new_string;
       new_char->next = NULL;
       tmp->next = new_char;
     }
    return new_string;
}

string create_string(const const char *initial)
{
    string new_string = malloc(sizeof *new_string);
    new_string.wypisz = wypisz_str;
    new_string.wpisz = wpisz_do_str;
    return new_string;
}

void free_string(string *s)
{
   if(*s == NULL)return;
   if((*s)->next)free_string(s->next);
   free(*s);
   *s = NULL;
}

Porównywanie

int porownaj_str(string porownywany)
{
    int is_equal;
    string wsk = str;
    for(;wsk != NULL;wsk = wsk->next)
       for(;porownywany != NULL;porownywany = porownywany->next)
          if(wsk->c == porownywany->c)
             is_equal = 1;
          else
             is_equal = 0;
     return is_equal;
}

Konwersje

Pora na konwersje. Można je zaimplementować analogicznie do sprintf i sscanf.

Jak komputer przechowuje w pamięci listę znaków?

W pamięci komputera najpierw stoi "głowa" łańcucha (pierwszy znak).

Sytuacja taka jest przedstawiona poniżej (łańcuch "Hello"):

0x0329adf9382     c     'H'
0x0329adf9382     next  0x0329adf9383
0x0329adf9383     c     'e'
0x0329adf9383     next  0x0329adf9384
0x0329adf9384     c     'l'
0x0329adf9384     next  0x0329adf9385
0x0329adf9385     c     'l'
0x0329adf9385     next  0x0329adf9386
0x0329adf9386     c     'o'
0x0329adf9386     next  0x00000000

Na samym końcu stoi "ogon" (ostatni znak).

Ideą listy znaków jest to, że może się rozszerzać, bez specyfikowania żadnego wymiaru "na sztywno". Inną jej cechą jest to, iż nie możemy jej indeksować.