Dyskusja wikipedysty:Tomekg.966/Kosmos/Czarne dziury

Treść strony nie jest dostępna w innych językach.
Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Czarne dziury są jednymi z najmniej poznanych ciał we Wszechświecie. Są to obiekty o tak silnej grawitacji, że żadna poznana forma materii ani energii, nawet światło nie może opuścić ich wnętrz. Innym zadziwiającym faktem jest to, iż we wnętrzu czarnej dziury, im bliżej jej centrum tym czas zaczyna płynąć wolniej z punktu widzenia obserwatora, przestrzeń zaś staje się coraz bardziej zagięta, tj. istnieje możliwość, że np. suma kątów w trójkącie nie jest równa 180 stopni.

Jak powstaje czarna dziura?[edytuj]

Czarne dziury powstają najczęściej poprzez zapadnięcie się gwiazdy, dużego obłoku gazowego lub innego obiektu o wystarczającej masie. Kiedy rozmiary ciała, np. masa zaczną zbliżać się do wartości jego promienia grawitacyjnego grawitacja owego ciała zaczyna wzrastać i wzrasta tak bezustannie, dopóki nie natrafi na granicę, którą stanowi ciśnienie, ciśnienie bowiem wzrasta wraz z grawitacją a z powodu jego skończoności w pewnym momencie przestaje wzrastać. Wtedy to ciało zapada się do środka, rozpoczynając proces zaginania czasoprzestrzeni.

Budowa czarnych dziur[edytuj]

Miejscem, które wyznacza pole grawitacyjne czarnej dziury jest tzw. horyzont zdarzeń. Jeżeli ciało przekroczy linię tą znajdzie się pod wpływem gigantycznej grawitacji czarnej dziury, która nie pozwoli mu przedostać się ponownie przez horyzont zdarzeń. Obiekt, który znajdzie się pod wpływem czarnej dziury zaczyna albo wirować wokół niej, albo wpada do niej, jednak tak czy inaczej jest zgniatany do niewyobrażalnie małych rozmiarów pod wpływem nieskończonej grawitacji. Centrum czarnej dziury, nazywane osobliwością jest miejscem, gdzie grawitacja i gęstość są nieskończone.

Parowanie czarnych dziur[edytuj]

W wyniku przemian kwantowych czarne dziury rozszerzają się, obniżając tym samym swoją temperaturę promieniowania, aż do momentu kiedy ta staje się tak niska, że dziury zaczynają się kurczyć w czasie i przestrzeni, co jest skutkiem przemiany ich ciał w promieniowanie cieplne. W końcu obiekt wyparowuje, nie wiadomo jednak czy nie pozostaje po nim nic, czy może niewyobrażalnie mała cząstka, o masie równej masie Plancka.

Najjaśniejsza formacja to Sagittarius A*, będący prawdopodobnie supermasywną czarną dziurą

Czarne dziury w centrach galaktyk[edytuj]

W centrach galaktyk znajdują się prawdopodobnie supermasywne czarne dziury, których przykładem w Drodze Mlecznej jest być może niezidentyfikowany obiekt Sagittarius A*, znajdujący się w centrum galaktyki, będącym zaś jasnym i zwartym źródłem radiowym.