Fiński/Wymowa

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
(Przekierowano z Fiński/wymowa)

<<Lekcja 1: Alfabet | Lekcja 2: Wymowa | Lekcja 3: Przedstawianie się>>

Wymowa[edytuj]

Wymowa fińskich liter jest podobna do polskich lub angielskich.
Wszystkie litery w języku fińskim wymawia się jak w języku polskim. Są jednak dwie litery, których nie ma w języku polskim. Są to:
Ä, które oznacza dźwięk pomiędzy A i E (jak np. w angielskim cat)
Ö, które czyta się jak E z zaokrąglonymi ustami.

Wszystkie samogłoski mogą być krótkie i długie, również wiele spółgłosek wymawia się jako długie. Od różnicowania w wymowie głosek długich i krótkich zależy zrozumienie wypowiadanych po fińsku słów i zdań. Wymowa niestaranna może prowadzić do nieporozumień, ponieważ długość samogłosek i spółgłosek zmienia znaczenie wyrazu.

Samogłoski i spółgłoski krótkie oznacza się w piśmie jedną literą, długie- dwiema dodatkowymi literami. Samogłosek długich- aa, ee, ii, oo, uu, yy, ää, öö- nie wymawia się osobno, ale jako jedną samogłoskę długą. Spółgłoski długie wyraża się przez ich podwójny zapis i wymawia jako jedną, długą głoskę. Jest to inna sytuacja niż w języku polskim, gdzie dwie spółgłoski wymawiamy podwójnie (np. wanna).

Przykłady obrazujące różnice znaczeniowe wyrazów wynikające z obecności w nich samogłosek i spółgłosek krótkich lub długich:

tuli- ogień tuuli- wiatr

uni- sen uuni- piec

lika- brud liika- za dużo

raja- granica raaja- kończyna

ryppy- zmarszczka ryyppy- kieliszek wódki

kuka- kto kukka- kwiat

mato- robak matto- dywan

Na uwagę zasługuje również wymowa fińskiego y, które czyta się jak polskie i z zaokrąglonymi ustami.


Podsumowując:

ä - wymawiamy na kształt czegoś pomiędzy a a e, ale zasadniczo bliżej a

ö - usta należy ułożyć jak do o i wymówić e

y - usta należy ułożyć jak do u i wymówić i

e - jest nieco bardziej ścieśnione w porównaniu do polskiego

l - twardsze od polskiego, wymawiamy je pomiędzy l a ł

nk - wymawiamy tak samo jak nk w polskim wyrazie 'renkloda'

ng - wymawiamy jak długą spółgłoskę nosową n, tylnojęzykową

s - nie jest tak wyraźne jak polskie s, nieco zbliżone do sz

v - wymawiamy jak polskie w

sh - wymawiamy jak polskie sz, występuje tylko w wyrazach obcych

z - wymawiamy jak ts, występuje tylko w wyrazach obcych

zh - wymawiamy jak polskie ż, występuje tylko w wyrazach obcych


<<Lekcja 1: Alfabet | Lekcja 2: Wymowa | Lekcja 3: Przedstawianie się>>