Historia powszechna/Początki chrześcijaństwa
Początki chrześcijaństwa
Historia chrześcijaństwa w starożytności
[edytuj]Życie Jezusa Chrystusa
[edytuj]Narodziny i dzieciństwo Chrystusa
[edytuj]W okresie między 7 a 4 r. p.n.e. prawdopodobnie w Betlejem urodził się chłopiec, uważany przez miliardy ludzi na przestrzeni wieków za Syna Bożego - Jezus. Pochodził on z ubogiej rodziny, wywodzącej się z pokolenia Judy, tego samego, z którego pochodził król Salomon. Według Ewangelii matka Jezusa - Maryja będąc dziewicą stała się brzemienna za sprawą Ducha Świętego - Trzeciej Osoby Trójcy Świętej. W tym czasie poślubiła także cieślę Józefa z Nazaretu, który dowiedziawszy się o ciąży Maryi zamierzał ją oddalić, jednak, jak mówi Ewangelia: "Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». (Mt 1,20 - 21). Wkrótce z rozkazu cesarza Oktawiana Augusta ludność Izraela musiała się udać na spis powszechny do miast i wiosek, w którym się narodzili, udali się także Józef i brzemienna Maryja do Betlejem, miasta w Judei, gdzie na świat, zgodnie z Ewangelią w żłobie, z powodu braku miejsca w gospodzie, przyszedł na świat Jezus Chrystus.
Chrzest i działalność publiczna
[edytuj]Pobyt w Jerozolimie, proces i śmierć
[edytuj]Zmartwychwstanie
[edytuj]Początki chrześcijaństwa
[edytuj]Chrześcijaństwo wywodzi się w prostej linii z judaizmu. Dla obu religii wspólny jest Stary Testament. Dla chrześcijan Jezus był Mesjaszem natomiast dla żydów nie. Żydzi uznają się za jedyny lud wybrany i nie dzielą się chętnie swą wiarą, natomiast chrześcijanie swoją wiarę (religię) starają się rozprzestrzeniać na nowe ludy, tereny, państwa.
Od około 70 roku naszej ery prawa Jezusa stały się ważniejsze od praw Rzymu co spowodowało to, że rzymscy kapłani walczyli z chrześcijańskimi, ponieważ łamali oni obyczaje i obrzędy rzymskie.
W III w. wracają prześladowania chrześcijan bo nie oddają oni czci Cesarzowi.
W Bizancjum następuje szybki rozwój chrześcijaństwa, gdyż Cesarz Konstantyn wspomagał diecezje kościelne i biskupstwa.
Przyczyny zwycięstwa chrześcijaństwa
[edytuj]- Kościół był doskonale zorganizowany.
- Członkowie tej religii znajdowali oparcie we wspólnocie.
- Atrakcyjna wizja życia po śmierci.
- Niezłomna wiara we własne posłannictwo.
- Nienaganna postawa etyczna chrześcijan.
- Względna prostota przesłania adresowana do wszystkich niezależnie od pozycji społecznej.