Lawiny/Metoda redukcyjna

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

No risk - no fun, no limit - no life, Werner Munter

Niemożliwość oceny stabilności stoku[edytuj]

Obecnie uważa się, że tylko stoki bardzo niebezpieczne są przewidywalne, stoki umiarkowanie niebezpieczne przypominają pole minowe: obszary o stosunkowo duzej lokalnej stabilności są poprzetykane tzw gorącymi punktami - obszarami niestabilnymi, których zachowanie decyduje o stabilności całego stoku. Stąd nie da się oceniać stoku przez analizę pojedynczych fragmentów, bo można ominąć gorący punkt.

Zarządzanie ryzykiem[edytuj]

Zamiast drobiazgowej analizy stabliności, analizuje się statystyki wypadków. Szuka się niezależnych czynników, które decydują o zagrożeniu. Okazuje się że o większości wypadków decyduje pięć powtarzających się czynników: zagrożenie lawinowe, nachylenie stoku w najstromszym miejscu, wystawa stoku, to czy stok jest jeżdżony po każdym opadzie, rozmiar grupy i odstępy. Czynniki są niezależne więc zagrożenia powodowane przez każdy z nich mnożą się.

Zagrożenie lawinowe[edytuj]

Zaniechanie wycieczek przy zagrożeniu lawinowym równym i większym niż 3°.

Nachylenie stoku w najstromszym miejscu[edytuj]

Ograniczenie się do stoków o nachyleniu < 40°

Wystawa stoku[edytuj]

Omijanie stoków o wystawie północnej

To czy stok jest jeżdżony po każdym opadzie[edytuj]

Wybieranie terenów bardziej uczęszczanych

Rozmiar grupy i odstępy[edytuj]

Małe grupy bezpieczniejsze niż duże.

Granica bezpieczeństwa[edytuj]

Gdzie leży granica bezpieczeństwa? WM podal formule i tak dobral wspolczynniki, że kiedy formula daje wynik 1 prawdopodobienstwo wypadku jest porównywalne z niebezpieczeństwem związanym z używaniem samochodu (1/100000).

Formuła Muntera[edytuj]

Współczynniki redukcyjne i ich kombinacje
1 Poruszanie się po stokach o nachyleniu do 39° WR 2 Pierwsza grupa
albo 2 Poruszanie się po stokach o nachyleniu około 35° WR 3
albo 3 Poruszanie się po stokach o nachyleniu do 34° WR 4
4 Omijanie stoków o wystawie NW-N-NE WR 2 Druga grupa
albo 5 Omijanie stoków o wystawie WNW-N-ENE WR 3
albo 6 Omijanie obszarów wymienionych w biuletynie lawinowym WR 4
i 7 Poruszanie się po często (po każdym opadzie) jeżdżonych stokach WR 2
8 Duża grupa (Więcej niż cztery osoby) z odstępami WR 2 Trzecia grupa
albo 9 Mała (2-4osoby) grupa WR 2
albo 10 Mała grupa z odstępami WR 3
  • Przy ZL > 2 użycie redukcji z pierwszej grupy jest obowiązkowe.
  • Zdarza się, szeczgólnie wiosną, że południowe są bardziej niebezpieczne niż północne. Jeśli biuletyn lawinowy o tym wspomina lub w terenie występują symptomy (np.: mokry śnieg) tej sytuacji, współczynników 4 - 7 się nie stosuje.
  • Przy dużym ZL metody redukcyjnej się nie stosuje. Należy ograniczyć się do stoków o maksymalnym nachyleniu 30°!
  • Za nachylenie stoku zawsze przyjmuje się nachylenie jego najbardziej stromej części. Na str. 113, w podpisie fotografii 74 (wyd. 6, 2017 książki 3x3 Lawinen) - Munter precyzuje: przy poziomie zagrożenia 2 należy rozpatrywać najbardziej stromy fragment zbocza pokonywanego szlaku w zakresie 20m przewyższenia od możliwych pozycji na szlaku lub w promieniu 20m od szlaku, natomiast przy poziomie zagrożenia 3 należy brać pod uwagę nastromienie całego zbocza (również w dużej odległości od przebiegu szlaku - warto zestawić to również z opisem zasięgu lawin w opisie poziomów zagrożenia lawinowego TOPR / rozporządzeniem MSWiA w sprawie określenia stopni zagrożenia lawinowego oraz odpowiadających im zaleceń dla ruchu osób).

Przykład: Rozważamy wyjscie na narty w towarzystwie jednej osoby na nieznany, stromy(38 °) południowy stok, przy zagrożeniu lawinowym=3. PZ = 8 WR za 38 stopni = 2, WR za ominięcie wystaw północnych = 3, WR za małą grupę z odstępami = 3 DR = 8 / (2x3x3) = 8/12 = 2/3 czyli MOŻNA IŚĆ!

Proste reguły[edytuj]

Nie idź jeśli:

  • jest 2° zagrożenia lawinowego, stok o wystawie północnej jest niejeżdżony, nachylenie przekracza 40°
  • jest 3° zagrożenia lawinowego, nachylenie przekracza 40° na wszystkich wystawach
  • jest 4° zagrożenia lawinowego, nachylenie przekracza 30° na wszystkich wystawach

Częste przekraczanie granicy ryzyka = katastrofa.

Zobacz także[edytuj]


Powrót do spisu treści