Przejdź do zawartości

Ruby/Metody singletonowe

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Metody singletonowe

[edytuj]

Zachowanie instancji zdeterminowane jest przez jej klasę, ale mogą być sytuacje, w których wiemy, że konkretna instancja powinna mieć specjalne zachowanie. W większości języków musimy niestety definiować nową klasę, która byłaby wtedy instancjonowana tylko raz. W Rubim możemy dać każdemu obiektowi jego własne metody.

class SingletonTest
  def rozmiar
    25
  end
end

test1 = SingletonTest.new
test2 = SingletonTest.new

def test2.rozmiar
  10
end

test1.rozmiar #=> 25
test2.rozmiar #=> 10

W tym przykładzie obiekty test1 i test2 należą do tej samej klasy, ale test2 otrzymał przedefiniowaną metodę rozmiar, więc obiekty zachowują się odmiennie. Metoda dana pojedynczemu obiektowi nazywana jest metodą singletonową. Nazwa ta może kojarzyć się z wzorcem projektowym singletonu, jednak wymaga nieco więcej wyjaśnienia. Każdy obiekt w Rubim posiada swoją klasę prototypową, która jest również obiektem i którą można modyfikować (indywidualnie dla każdego obiektu). W tym sensie każda para obiekt-klasa prototypowa jest singletonem, czyli każdy obiekt jest tylko jedną jedyną instancją swojej klasy prototypowej. Aby otworzyć definicję klasy prototypowej używamy <<. Moglibyśmy równoważnie zapisać powyższy przykład w ten sposób:

class << test2
  def rozmiar
    10
  end
end

Metody singletonowe są często używane w elementach graficznego interfejsu użytkownika (ang. GUI), gdzie, w zależności od naciśniętych przycisków muszą być podejmowane odpowiednie akcje.

Metody singletonowe nie występują jedynie w Rubim. Pojawiają się również w CLOS, Dylanie, itd. Ponadto, niektóre języki, dla przykładu Self i NewtonScript, posiadają tylko metody singletonowe. Są one czasem nazywane językami prototypowymi.