Przejdź do zawartości

Siewki roślin flory Polski/Wrzosowate

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Wrzosowate (Ericaceae)
Zobacz też: wrzosowate uprawiane
Spis treści

Modrzewnica (Andromeda)

[edytuj]

Modrzewnica pospolita (Andromeda polifolia L.)

[edytuj]

Mącznica (Arctostaphylos)

[edytuj]

Mącznica lekarska (Arctostaphylos uva-ursi (L.) Spreng.)

[edytuj]

Wrzos (Calluna)

[edytuj]

Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris (L.) Hull)

[edytuj]

Siewki pojawiają się najprawdopodobniej zarówno jesienią, jak i wiosną. Mają hipokotyl nagi, zielny, czerwonawy i osiągający zaledwie do 3 mm długości. Para siedzących liścieni ma nieco pochwowatą nasadę. Blaszka liścieni osiąga do 1 mm długości, jest nieco skórzasta, podługowato lancetowata, o nasadzie zbiegającej i wierzchołku zaokrąglonym. Epikotylu brak. Pierwsze liście o długości 1 mm wyrastają naprzeciwlegle i w okółkach[1].

Chamedafne (Chamaedaphne)

[edytuj]

Chamedafne północna (Chamaedaphne calyculata (L.) Moench)

[edytuj]

Pomocnik (Chimaphila)

[edytuj]

Pomocnik baldaszkowy (Chimaphila umbellata (L.) Barton)

[edytuj]

Bażyna (Empetrum)

[edytuj]

Bażyna czarna (Empetrum nigrum L.)

[edytuj]

Siewki są rzadko obserwowane, a te które się rejestruje w dużym stopniu zamierają podczas pierwszej zimy[2]. Kiełkowanie następuje latem. Hipokotyl osiąga 0,7–1 cm długości, jest nagi i zielny. Dwa liścienie są siedzące, nagie, mają kształt eliptycznie lancetowaty o zbiegającej nasadzie i zaokrąglonym szczycie, osiągają 2–3,5 mm długości. Epikotyl osiąga 2 mm długości i pokryty jest gruczołowatymi włoskami[3]. Młode rośliny w pierwszym roku wykształcają łodygę długości ok. 1 cm z 2–4 liśćmi ponad liścieniami[2]. Liście te są naprzeciwległe, siedzące, eliptycznie lancetowate, o długości do 2,5 mm. Pokryte są krótkimi, gruczołowatymi włoskami[3]. Dopiero w trzecim roku życia rozwija się z pąka śpiącego pęd boczny, którego rozwój zaczyna dominować nad wcześniej prosto w górę rosnącym pędem pierwotnym[2].

Wrzosiec (Erica)

[edytuj]

Wrzosiec bagienny (Erica tetralix L.)

[edytuj]

Gruszycznik (Moneses)

[edytuj]

Gruszycznik jednokwiatowy (Moneses uniflora (L.) A. Gray)

[edytuj]

Korzeniówka (Monotropa)

[edytuj]

Korzeniówka pospolita (Monotropa hypopitys L.)

[edytuj]

Gruszynka (Orthilia)

[edytuj]

Gruszynka jednostronna (Orthilia secunda (L.) House)

[edytuj]

Gruszyczka (Pyrola)

[edytuj]

Gruszyczka zielonawa (Pyrola chlorantha Sw.)

[edytuj]

Gruszyczka średnia (Pyrola media Sw.)

[edytuj]

Gruszyczka mniejsza (Pyrola minor L.)

[edytuj]

Gruszyczka okrągłolistna (Pyrola rotundifolia L.)

[edytuj]

Różanecznik (Rhododendron)

[edytuj]

Różanecznik żółty, azalia pontyjska (Rhododendron luteum Sweet)

[edytuj]

Bagno zwyczajne (Rhododendron tomentosum Harmaja)

[edytuj]

Borówka (Vaccinium)

[edytuj]

Żurawina wielkoowocowa, borówka wielkożurawinowa (Vaccinium macrocarpon Aiton)

[edytuj]

Borówka czarna (Vaccinium myrtillus L.)

[edytuj]

Siewki obserwowane są w naturze generalnie bardzo rzadko[4]. Kiełkowanie następuje jesienią i wiosną[5]. Wzrost siewki jest bardzo wolny. Hipokotyl osiąga do 1 cm długości, jest zielny i nagi. Dwa liścienie mają zbiegającą niemal siedzącą nasadę i blaszkę eliptyczno lancetowatą z zaokrąglonym wierzchołkiem. Osiągają do 4 mm długości. Epikotyl osiąga do 1 mm długości[5]. Do około 10 tygodnia rozwijają się tylko pojedyncze liście juwenilne, wyróżniające się występowaniem wielokomórkowych, gruczołowatych rzęsek na ich brzegu i stronie brzusznej[4]. Wyrastają one skrętolegle, mają blaszkę eliptyczną i długość do 3 mm[5]. Liście właściwe pojawiają się dopiero u roślin trzymiesięcznych[4].

Żurawina błotna (Vaccinium oxycoccos L.)

[edytuj]

Borówka bagienna, pijanica (Vaccinium uliginosum L.)

[edytuj]

Borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea L.)

[edytuj]

Przypisy

  1. F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 172.
  2. 2,0 2,1 2,2 J.N.B. Bell, J.H. Tallis. Empetrum nigrum L.. „Journal of Ecology”. 61, 1, s. 289-305, 1973. 
  3. 3,0 3,1 F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 174.
  4. 4,0 4,1 4,2 J.C. Ritchie. Vaccinium myrtillus L. „Journal of Ecology”. 44 (1), s. 291–299, 1956. 
  5. 5,0 5,1 5,2 F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 173.