Przejdź do zawartości

Tatry/Szlaki/Czarne/Karb - Kościelec

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Szlak czarny
Początek Przełęcz Karb
Koniec Kościelec (2155m n.p.m.)
Czas wejścia 0:50
Czas zejścia 0:40
Różnica wysokości początku i końca 302 m
Punkty GOT 4 1
Kraj Polska

Podstawowe informacje

[edytuj]

Już przy wejściu na szklak z przełęczy Karb tabliczka Tatrzańskiego Parku Narodowego informuje nas, iż wkraczamy na "Szlak turystyczny bardzo trudny". Nie mija się to z prawdą, bo choć wejście na Kościelec nie należy do najtrudniejszych tras w Tatrach, turyście nieobytemu z graniami Tatr Wysokich z pewnością zapewni skok adrenaliny. Dlatego nie należy porywać się na nie na początku wyjazdu, zadbać należy też o dobre buty i koniecznie sprawdzić przed wyjściem prognozę pogody - w czasie deszczu ściana Kościelca staje się śliska, przez co trudności gwałtownie rosną, podchodzący w mgle łatwo może zejść ze szlaku, co w przepaścistym terenie pociąga za sobą groźne konsekwencje.

Na przełęcz Karb, skąd rozpoczyna się czarny szlak, możemy dogodnie podejść szlakami: zielonym z Czarnej Doliny Gąsienicowej i niebieskim z Zielonej Doliny Gąsienicowej. Stąd rozpoczyna się właściwe podejście na Kościelec. Szlak na ten wybitny szczyt trawersuje jego nachylonym pod kątem 30° północnym stokiem. Na całej długości jest on stromy, występują tu też dwa kilkumetrowe pionowe uskoki, które pokonać musimy za pomocą rąk. Drugi z nich, znajdujący się tuż poniżej szczytu, może sprawiać trudności przy schodzeniu, gdyż niewiele jest tu miejsc na postawienie stóp. Nieprzyjemny jest fragment szlaku przecinający nachyloną ukosem, niemalże gładką skałę. W tym pozornie prostym miejscu nietrudno się poślizgnąć, zwłaszcza gdy podłoże jest wilgotne. Na szlaku nie znajdziemy łańcuchów ani klamer - wszystkie trudności musimy pokonać bez asekuracji, co stanowi o wyjątkowym charakterze podejścia.

Szczyt Kościelca ma niewielką powierzchnię i jest bardzo mocno eksponowany (pewien stopień ekspozycji wykazuje całe podejście), więc osoby z lękiem wysokości poczują się tu co najmniej nieswojo. Na wszystkie strony roztacza się piękny, choć groźny widok, zdominowany przez skalne turnie, strome ściany i zacienione żleby. Doświadczenie tego niezwykłego klimatu warte jest z pewnością trudu podejścia!

Zdjęcia ze szlaku

[edytuj]