Śpiewnik/Polski przemysł niech nam żyje

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Muzyka[edytuj]

Autor: Dylewski


\version "2.20.0"

\header{
title = ""
poet = ""
composer = ""
arranger = ""
tagline = ""
}

\score{

\new PianoStaff <<
\new Staff = "RH"
\relative c' {
\clef treble
\key g \major
\time 3/4
\tempo 4=120
\autoBeamOff

% tu prawa ręka

   d8. d16 b'4. a8 |
   g8. b16 e4 d |
   b8 d c4 a |
   g2 r4 |

   d8. d16 b'4. a8 |
   g8. b16 e4 d |
   a8. a16 b4 cis |
   d2 r4 |

   c8. a16 c4( \grace { d c } b8) a |
   b8. d,16 b'4( \grace { c b } a8) g |
   fis8. g16 a4 d, |
   b'2 r4 |

   d,8. d16 b'4. a8 |
   g8. b16 e4 d |
   b8 d c4 fis, |
   g2 \fermata r4 \bar "|."   
}

\addlyrics { \small {
  Po -- lski prze -- mysł niech nam ży -- je,
  prze -- my -- sło -- wi cześć!
  Bo w_nim dą -- żeń dziś się kry -- je
  na -- ro -- do -- wych treść.

  Brak prze -- my -- słu da -- wniej dwo -- ił
  na -- ro -- do -- wy trud;
  on po -- mo -- stem, któ -- ry spo -- ił 
  z_szla -- chtą po -- lski lud.  
} }

\new Staff = "LH" {
%\relative c {
\clef bass
\key g \major
\time 3/4
\tempo 4=120

% tu lewa ręka

   <g, g>4 <g b d'> <g b d'> |
   <g, g> <g b d'> <g b d'> |  
   <d, d> <fis a c' d'> <fis a c' d'> |
   <g, g> <g b d'> <g b d'> | 

   <g, g>4 <g b d'> <g b d'> |
   <g, g> <g b d'> <g b d'> |  
   <a, a> <e g a cis'> <e g a cis'>  |
   <d a d'>2 r4 |

   <d, d>4 <fis a c' d'> <fis a c' d'> |
   <g, g> <d g b> <d g b> | 
   <d, d> <d fis a> <d fis a> |
   <g, g> <g b d'> <g b d'> |  

   <g, g> <g b d'> <g b d'> |  
   <g, g> <g b d'> <g b d'> |  
   <d, d> <d fis a c'> <d fis a c'> |
   <d g b>4 <g,, g,>4 \fermata r4 \bar "|."         
}
>>

\midi{}
\layout{}

}

Źródło: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe, Lwów: Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, 1918, s. 95.

Tekst[edytuj]

Autor: Ignacy Szastecki

1. Polski przemysł niech nam żyje,
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje
Narodowych treść!
Brak przemysłu dawniej dwoił
Narodowy trud;
On pomostem, który spoił
Z szlachtą polski lud!

2. Lecz nauki nam potrzeba,
By osiągnąć szczyt!
Pracą sobie skarbmy chleba,
Zapewniajmy byt!
Więc ochoczo, a wytrwale —
A wnet stanie gmach,
Co przyświadczy naszej chwale,
W wrogach zbudzi strach!

3. Każdy bo z nas, który spłaci
Własnej biedy karb,
Przez to samo już bogaci
Narodowy skarb!
A więc przemysł niech nam żyje,
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje
Narodowych treść!

Źródło: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe, Lwów: Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, 1918, s. 74.

Zobacz też[edytuj]