Przejdź do zawartości

Pszczelarstwo/Sprzęt/Miodarka

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.


Miodarka

[edytuj]
Miodarka

Miodarka (wirówka) to urządzenie do odwirowywania miodu z plastrów pszczelich. Jest to wykonany ze stali nierdzewnej cylindryczny bęben. W środku znajduje się wirnik (kosz), połączony z mechanizmem napędowym. Do wirnika wkłada się odsklepione ramki i pod wpływem siły odśrodkowej miód wylatuje z komórek plastra. Przy dnie miodarki znajduje się zawór, którym ścieka miód.

Miodarka ręczna

Miodarki dzieli się na:

  • Miodarka hordialna - siła odśrodkowa działa prostopadle do płaszczyzny plastra i prawie jednakowo na całą jego powierzchnię. Wirowanie plastrów wymaga tu przynajmniej dwukrotnego ich obracania. Najczęściej spotyka się miodarki hordialne, jednorazowo mieszczące na 3-6 plastrów.
  • Miodarka radialna - siła odśrodkowa działa równolegle do powierzchni plastrów i odwirowywanie miodu następuje jednocześnie z obu stron plastra. Pojemność kosza miodarki radialnej wynosi od kilkunastu do kilkudziesięciu plastrów.
  • Miodarka semiradialna - plastry ustawiane są w kasetach pod kątem mniejszym niż 90o do promienia wirnika. Podczas obracania się wirnika w jednym kierunku odwirowywana jest jedna strona plastra. Po zmianie kierunków obrotów, wahadłowo zamocowane kasety samoczynnie ustawiają się pod tym samym kątem, po przeciwnej stronie promieni i odwirowuje się druga strona plastra. Miodarka semiradialna może pomieścić do 50 plastrów i więcej.

Mniejsze miodarki są napędzane ręcznie, większe mają napęd elektryczny.

Jakość miodarek

[edytuj]

Przy zakupie miodarki należy zwrócić uwagę, by była wykonana ze stali nierdzewnej i kwasoodpornej, ponieważ nie każda stal nierdzewna jest odporna na kwasy. Nie tylko bęben, ale również pozostałe elementy miodarki (śruby, uchwyty) powinny być wykonane z tego materiału.

Bibliografia

[edytuj]