Wprowadzenie do elektroniki/Podstawowe prawa
Podstawowe prawa
[edytuj]Prawo Zachowania Ładunku
[edytuj]W układzie ciał izolowanym elektrycznie, ładunki mogą swobodnie przemieszczać się ale ich suma algebraiczna nie może ulec zmianie
Prawo zachowania ładunku jest jednym z najważniejszych praw elektroniki
Prawo Coulomba
[edytuj]Siła działająca na ładunki i w ich wspólnym polu elektrycznym jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między tymi ładunkami
Natomiast k to:
jest to bezwzględna przenikalność dielektryczna środowiska.
jest to bezwzględna przenikalność dielektryczna próżni i wynosi .
jest to względna przenikalność dielektryczna środowiska (względem próżni). Z niej obliczamy wartość bezwzględną:
Ostateczny wzór:
I prawo Kirchhoffa
[edytuj]Pierwsze prawo Kirchhoffa mówi o bilansie prądów w wyodrębnionym węźle układu
Algebraiczna suma prądów w węźle jest równa zero
lub
Suma prądów wpływających do węzła jest równa sumie prądów wypływających.
Prawo to wyraża zależność
Prądy wpływające do węzła według najczęściej przyjmowanej konwencji mają znak plus, wypływające - minus.
Przykład
[edytuj]Z praktycznego punktu widzenia I prawo Kirchhoffa umożliwia wyznaczenie wartości jednego prądu wpływającego lub wypływającego z danego węzła, gdy znane są pozostałe prądy. |
Do węzła (oznaczonego na rysunku dużą, czarną kropką) wpływa prąd o natężeniu , wypływają natomiast trzy prądy: , , oraz szukany .
Zapisując równanie bilansu prądów zgodnie z I prawem Kirchhoffa otrzymujemy:
Po podstawienie znanych wartości:
Ostatecznie szukany prąd ma natężenie:
Prawo Ohma
[edytuj]Prawo Ohma w ustalonych obwodach prądu stałego, określa parametr zwany rezystancją:
Rezystancja gałęzi obwodu prądu stałego, w której płynie prąd równa jest ilorazowi spadku napięcia na elemencie rezystywnym charakteryzującym oporność całej gałęzi do prądu przepływającego przez ten rezystor.
Układy spełniające to równanie, bardzo często zwane są układami liniowymi, ponieważ stosunek ten zawsze jest stały.
lub
Prąd płynący przez przewodnik jest wprost proporcjonalny do napięcia na jego końcach i odwrotnie proporcjonalny do rezystancji przewodnika.
Jednostką rezystancji jest om [Ω].
Odwrotnością rezystancji jest konduktancja, oznaczana literą G. Konduktancję określamy jako podatność elementu na przepływ prądu elektrycznego.
Jednostką konduktancji jest simens [S].
II prawo Kirchhoffa
[edytuj]Drugie prawo Kirchhoffa mówi o bilansie napięć w wyodrębnionym oczku układu
Suma napięć w oczku jest równa zero
Prawo to wyraża zależność
. Znakowanie napięć zależy od tego czy ich zwrot jest zgodny czy przeciwny z wybranym zwrotem - wszystkie.
Twierdzenie Thevenina
[edytuj]W najbardziej uproszczonej i wynikowej postaci, twierdzenie to mówi iż:
Każdy liniowy najbardziej skomplikowany w swym schemacie budowy obwód elektryczny widziany względem dowolnie wybranych dwóch zacisków A, B można zastąpić równoważnym schematem zastępczym.
Obwód zastępczy składa się z idealnego źródła napięcia Ez oraz szeregowo podłączonej impedancji zastępczej Zz.
Siłę elektromotoryczną Ez liczymy jako napięcie na zaciskach A, B odbiornika w warunkach gdy do zacisków A, B nie jest podłączony odbiornik.
Impedancję zastępczą Zz liczymy jako impedancję widzianą ze strony zacisków A, B przy zwarciu źródeł napięcia i rozwarciu źródeł prądugdzie:
- Ez – napięcie zastępczego o wartości równej napięciu na rozwartych zaciskach AB układu w stanie jałowym
- Zo – impedancja odbiornika
- Zz – impedancja zastępcza, równa impedancji układu widzianą ze strony zacisków AB przy zwarciu źródeł napięcia i rozwarciu źródeł prądu.
- Io – wartość Prądu
- A, B – dwa dowolne zaciski układu
Jeśli odłączymy odbiornik i zewrzemy zaciski A, B "Zmierzymy" prąd zwarcia. To impedancja zastępcza Zz = Ez/Izw
- Izw – wartość Prądu zwarcia.
Uwaga!
|