Japoński/Onomatopeja

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
(Przekierowano z Japoński:Onomatopeja)

Wyrazy dźwiękonaśladowcze[edytuj]

Onomatopeja (オノマトペ) to słowo określające grupę słów w danym języku, których znaczenie określane jest na podstawie dźwięku lub mimiki. Przykładowo w języku polskim to wyrazy: "miau", "hał". W języku polskim (i nie tylko) onomatopeja jest rdzeniem wielu wyrazów, również czasowników i rzeczowników (np. buczeć, buczenie, szumieć, szum). Wyrazy dźwiękonaśladowcze w języku japońskim dzielą się na 2 główne grupy: gisei-go (擬声語) oraz gitai-go (擬態語).

Giseigo[edytuj]

擬声語 gisei-go to słowa, które opisują dźwięk. Wiele z nich jest zapisywanych w katakanie. Przykładowe dźwięki:

Japoński Rōmaji Znaczenie
ワンワン wan-wan szczekanie psa
ニャニャ nya-nya miauczenie kota
コケコッコ koke-kokko pianie koguta lub dźwięk kur
パチパチ pachi-pachi klaśnięcie w dłonie
ザーザー zaa-zaa dźwięk spadającego deszczu (mocny deszcz)
ポツポツ potsu-potsu dźwięk kapiącej wody lub kropli deszczu

Gitaigo[edytuj]

擬態語 gitai-go to słowa, które opisują akcję, stan lub emocje poprzez towarzyszący im dźwięk. Przykłady:

Japoński Rōmaji Znaczenie
ムシャムシャ musha-musha dźwięk jaki wydaje ktoś jedzący lub chrupiący coś
ウハウハ uha-uha skakanie
ワイワイ wai-wai dźwięk dziecięcej zabawy
ガワガワ gawa-gawa inny dźwięk dziecięcej zabawy