Śpiewnik/Wesoło żeglujmy, wesoło

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Muzyka[edytuj]

Autor: nieznany
Aranżacja: Stefan Surzyński (1855–1919)


\version "2.20.0"

\header{
   title="Wesoło żeglujmy, wesoło"
   poet = "Słowa: Edmund Wasilewski (1814–1846)"
   composer = "Muzyka: autor nieznany"
   arranger = "Aranżacja: Stefan Surzyński (1855–1919)"
   tagline = ""
}

melodia =
\relative c' {
   \key g \major
   \time 6/8
   \autoBeamOff

   \partial 8 { d8^\mf } |
   g8.-> g16 g8 a g a |
   b4. g8 r g |
   a8.-> a16 a8 fis e fis |
   g4. d8 r d |  
   g8.-> g16 g8 a g a |
   b4. g8 r |
   \repeat volta 2 {
      g8^\ff |
      b8.^\< b16 b8 b a b\! |
      c4( e8) e r e |
      d8. d16 d8 d c fis, |
      a4.^\> g8\! r |
   } 
}
\score {
\melodia
\addlyrics {
We -- so -- ło że -- glu -- jmy, we -- so -- ło
po ży -- cia bu -- rzli -- wym po -- to -- ku,
jak o -- rły w_gra -- do -- wym o -- bło -- ku,
choć wi -- chry, pio -- ru -- ny wo -- ko -- ło.
We -- so -- ło że -- glu -- jmy, we -- so -- ło!
}
\layout{}
}
\score {
\unfoldRepeats
\melodia
\midi{ \tempo 4 = 120 }
}

Źródło: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych (...) z melodyami. T. 2, Tarnów: Z. Jeleń, 1910, s. 126 (pieśń 71).

Tekst[edytuj]

Autor: Edmund Wasilewski (1814–1846)

1. Wesoło żeglujmy, wesoło
po życia burzliwym potoku,
jak orły w gradowym obłoku,
choć wichry, pioruny wokoło.
Wesoło żeglujmy, wesoło!

2. I dalej i prędzej i dalej!
Burza się dąsa daremnie!
Kochanka znalazła we mnie,
Z kochankiem twoim poszalej,
I dalej i prędzej i dalej!

3. Muzyka, śpiewy i tańce,
Pochodnią godów zatlijcie,
Śpiewajcie, tańczcie i pijcie,
Zanim przystani kagańce
Spłoszą muzykę i tańce.

4. Dalej tu do mnie, młodzieńcze!
Niech każdy kielich wypróżni,
Za życie my ziemi dłużni,
Strójmy się w laurowe wieńce,
Żyjmy wielkością, młodzieńce!

5. Niech każdy półbogiem będzie,
Choć gorycz dymi z kielicha,
Niech pije, niech się uśmiecha,
Niech listek z lauru zdobędzie,
A każdy półbogiem będzie!

6. Każde łańcucha ogniwo
Przeklęte, gdy się rozpadnie;
Gdy rdza się w niego zakradnie,
To ogniem czyścić co żywo
Rdzawe łańcucha ogniwo!

7. Przesączmy życie dla życia
W wielki ocean ludzkości,
Oddajmy ducha i kości,
A unikniemy rozbicia,
Oddając życie dla życia!

Źródło: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych (...) z melodyami. T. 2, Tarnów: Z. Jeleń, 1910, s. 126–127 (pieśń 71).

Zobacz też[edytuj]