Śpiewnik/Śliczne gwoździki, piękne tulipany

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Opis Muzyka Tekst

Muzyka[edytuj]

Autor: Piotr Studziński (?)


\version "2.20.0"

\header{
   title = "Śliczne gwoździki, piękne tulipany"
   poet = "Słowa: Władysław L. Anczyc (1823–1883)"
   compooser = "Muzyka: Piotr Studziński (?)"
   tagline = ""
}

\score{

\new Staff \with { midiInstrument = "piano" } {
\relative g' {
   \clef treble
   \key a \minor
   \time 3/4       
   \tempo 4 = 120

   e4 a4. b8 |
   c4 b r |
   e,8 e a4. b8 |
   c4 b r |

   c4 b4. a8 |
   c4 b r |
   e,8 e fis4 gis |
   a4 e'2 |

   c4 b4. a8 |
   c4 b r |
   e,8 e c'4. b8 |
   b4 a r |
% ---
   a4\staccato a\staccato a\staccato |
   d2 d4 |
   d8 f e4. dis8 |
   e2 b4 |

   c4 b4. a8 |
   c4 b2 |
   e,8 e fis4 gis |
   a4 e'2 |

   c4 b4. a8 |
   c4 b2 |
   e,8 e c'4. b8 |
   b4 a r \bar "|."      
}
\addlyrics { \small {
   Śli -- czne gwo -- ździ -- ki, pię -- kne tu -- li -- pa -- ny,
   Gdzie -- żeś mój Sta -- siu, Sta -- siu mój ko -- cha -- ny?
   Gdzie -- żeś mój Sta -- siu, Sta -- siu mój ko -- cha -- ny?

   Czy -- li cię wzię -- li że -- gla -- rze na mo -- rze,
   Że się me ser -- ce u -- tu -- liić nie mo -- że,
   Że się me ser -- ce u -- tu -- liić nie mo -- że. 
} }
}
\layout{}
\midi{}
}

Źródło: Pieśniarz polski : Zbiór melodyi swojskich, aryi, dumek, krakowiaków, marszów, kujawiaków, obertasów itd. itd. T. 1.. Mikołów : Karol Miarka, 1903. S. 17–18 (pieśń 12).

Tekst[edytuj]

Autor: Władysław L. Anczyc (1823–1883)

1. Śliczne gwoździki, piękne tulipany,
Gdzieżeś mój Stasiu, Stasiu mój kochany?
Czyli cię wzięli żeglarze na morze,
Że się me serce utulić nie może!

2. Wy mądrzy ludzie, co gwiazdy liczycie,
Czyli o moim Stasinku nie wiecie?
Może wpadł w niemoc, może biedę znosi,
Może zapomniał o swej lubej Zosi.

3. O serce, serce! Któż ten ból wytrzyma,
Kogom kochała, nie ma go już, nie ma!
Oj! Nie ma, nie ma! i pewno nie będzie,
Któż mnie sierotę rozweselać będzie?

Źródło: Pieśniarz polski : Zbiór melodyi swojskich, aryi, dumek, krakowiaków, marszów, kujawiaków, obertasów itd. itd. T. 1.. Mikołów : Karol Miarka, 1903. S. 17–18 (pieśń 12).

Zobacz też[edytuj]