Śpiewnik/Śród opok i jarów
Opis
[edytuj]Piosenka pochodzi z opery Wolny strzelec Carla von Webera z librettem Johanna Friedricha Kinda.
Autorem polskiego przekładu jest Adam Mickiewicz; jedna z wersji piosenki występuje w I części Dziadów[1].
Franciszek Barański w zbiorze Jeszcze Polska nie zginęła zamieścił również wersję patriotyczną tekstu pod tytułem Marsz wolnych strzelców sandomirskich Małachwskiego, zaczynającą się od słów „Na odgłos narodu i wodza, i brata” i z refrenem „Uderzmy, wybijmy wrogów, wrogów, wrogów, wrogów”[2]
Muzyka
[edytuj]Autor: Carl von Weber (1786–1826)
Źródło: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe. Lwów, Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, [ca 1918]. Pieśń 66, s. 73–74.
Tekst
[edytuj]Autor: Johann Friedrich Kind (1768–1843)
Tłumacz: Adam Mickiewicz (1798–1855)
1. Śród opok i jarów
I plonów i głogów,
Przy dźwięku ogarów
I rusznic i rogów;
Na koniu, co w cwale
Sokoli ma lot,
I z bronią, co w strzale
Huczniejsza nad grzmot:
Dalejże, dalejże, dalej, dalej, dalej, dalej!
Dalejże, dalejże, dalej, dalej, dalej, dalej!
Z tropu w trop, z tropu w trop, Hop, hop!
2. Wesoły jak dziecko,
Jak zbójca krwi chciwy
Odważnie, zdradziecko,
Bój zaczął myśliwy,
Czy palnie na smugi,
Czy w górę do chmur:
Tam krwi płyną strugi,
Stąd leci grad piór.
Dalejże, dalejże...
3. Któż żubra wywiedzie
Z ostępu za rogi,
Kto kudły niedźwiedzie
Podesłał pod nogi?
Hej lasy i niwy,
Ozwijcie się w chór,
Zatrąbił myśliwy,
Król lasów i gór.
Dalejże, dalejże...
4. Czyj dowcip gnał rojem
Lataczów do sideł?
Kto wstępnym wziął bojem
Sztandary ich skrzydeł?
Hej wiatry w burzliwy ozwijcie się chór!
Wystrzelił myśliwy,
Król wiatrów i chmur!
Dalejże, dalejże...
Źródło: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe. Lwów, Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, [ca 1918]. Pieśń 66, s. 64–65.
Zobacz też
[edytuj]Przypisy
[edytuj]- ↑ Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe. Lwów, Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, [ca 1918]. Pieśń 66, s. 65.
- ↑ Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe. Lwów, Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, [ca 1918]. Pieśń 66, s. 64.