Przejdź do zawartości

Śpiewnik/Bóg się rodzi

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Bóg się rodzi w wykonaniu artystów Studia Accantus. Śpiewają Sylwia Banasik, Zuzanna Gierczycka, Kuba Jurzyk (solo), Bartłomiej Kozielski, Jarek Kozielski, Natalia Piotrowska, Sylwia Przetak (solo), Karolina Warchoł i Adrian Wiśniewski.
Skrzypce: Magdalena Laskowska, wiolonczela: Beata Cholewa, instrumenty perkusyjne: Alicja Mazurek. Aranżacja muzyczna: Marcin Kuczewski. Reżyseria, realizacja i edycja nagrań: Bartłomiej Kozielski - Studio Accantus. Miks i mastering: Bartłomiej Kozielski, Marcin Kuczewski. Sł. Franciszek Karpiński, autor muzyki nieznany. ©: Stowarzyszenie Wikimedia Polska. Zezwala się na korzystanie z utworu na warunkach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 PL, dostępnej pod adresem https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/

Muzyka

[edytuj]

Autor: nieznany (melodia poloneza)

Źródło: Melodia na podstawie Zygmunt Gloger, Pieśni ludu, Warszawa: Gebethner i Wolff, 1892, s. 50-51. Transpozycja z Es-dur do C-dur. Akordy: opracowanie własne (Ashaio).

Tekst

[edytuj]

Autor: Franciszek Karpiński (1741–1825)

Bóg się rodzi, moc truchleje;
Pan niebiosów obnażony;
Ogień krzepnie; blask ciemnieje;
Ma granice — nieskończony;
Wzgardzony — okryty chwałą,
Śmiertelny — król na wiekami!...
A Słowo — Ciałem się stało
I mieszkało między nami.

Cóż, Niebo, masz nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście twoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje.
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy byli winni sami.
A Słowo — Ciałem się stało
I mieszkało między nami.

W nędznej szopie urodzony
Żłób mu za kolebkę dano!
Cóż jest, czem był otoczony?
Bydło, pasterze i siano.
Ubodzy! Was to spotkało
Witać go przed bogaczami!
A Słowo — Ciałem się stało
I mieszkało między nami.

Potem i króle widziani:
Cisną się między prostotą,
Niosąc dary Panu w dani,
Mirrę, kadzidło i złoto.
Bóstwo to razem zmieszało
Z wieśniaczemi ofiarami!...
A Słowo — Ciałem się stało
I mieszkało między nami!

Podnieś rękę, Boże dziécię,
Błogosław ojczyznę miłą,
W dobrych radach, w dobrym bycie,
Wspieraj jej siłę swą siłą.
Dom nasz i majętność całą,
I Twoje wioski z miastami!
A Słowo — Ciałem się stało
I mieszkało między nami.

Źródło: Klejnoty poezji staropolskiej, Gustaw B. Baumfeld (red.), Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie, 1919, s. 52-53.

Zobacz też

[edytuj]