Śpiewnik/Oj ty horo kamennaja
Opis | Muzyka | Tekst |
Opis
[edytuj]O kołomyjkach, tradycyjnych przyśpiewkach rusińskich (podolskich i ukraińskich) tak we wstępie do Pieśni polskich i ruskich ludu galicyjskiego pisał Wacław Zaleski:
- „Kołomyjki te same mają znamiona, jak krakowiaki: krótkość, dwa, cztery, rzadko kiedy więcej wierszy; pośpiech w kładzie – w pierwszym wierszu zwykle jaki obraz z otaczającej natury, w drugim wierszu uczucie, pomysł, który się właśnie wyrazić chciało. Ale dumający Rusin głębiej, trafniej bierze swoje obrazy, jak Polak. Rzadko się wydarza, żeby pierwszy wiersz z drugim nie był w ścisłym związku, w związku nieraz uderzającym niedościgniętą głębokością pomysłu i uczucia. Skromność wszędzie prawie zachowana; wesołość rzadka, owszem posępność jakaś, cecha samotności się przebija. (...) Charakterystyczna jeszcze różnica między krakowiakiem i kołomyjką jest ta, że krakowiak śpiewa się zawsze na nutę wesołą, i że takich nut jest bardzo wiele, zupełnie się od siebie różniących, gdy tymczasem kołomyjka zawsze na jednę nutę się śpiewa. Jest jednak rzeczą nie do pojęcia a przecież prawdziwą, że ta jedna nuta przez samę tylko modyfikacyą tonu daje się bardzo dobrze zastosować do wydania i najsmutniejszego uczucia i najrozpustniejszej wesołości.”[1]
Według Zaleskiego poniższa melodia stanowi pierwotną i podstawową melodię kołomyjki.
Muzyka
[edytuj]Muzyka: autor nieznany (melodia ludowa)
Aranżacja: Karol Lipiński (1790-1861)
Źródło: Wacław Zaleski, Pieśni polskie i ruskie ludu galicyjskiego. Z. 2, Nuty, Karol Lipiński (muz.), Lwów: F. Piller, 1833. S. 71.
Tekst
[edytuj]Autor nieznany (piosneka ludowa)
Opracowanie: Wacław Zaleski (1799-1849)
Oj ty horo kamennaja, czom sia ne łupajesz?
Oj skaży my diwcze prawdu, w kim ty sia kochajesz?
Chybaby ja z pisku buła, szobym sia łupała;
Chybaby ja durna buła, szobym sia pryznała.
Źródło: Wacław Zaleski, Pieśni polskie i ruskie ludu galicyjskiego. Z 1. Słowa, Karol Lipiński (muz.), Lwów: F. Piller, 1833. S. 181–182.
Przypisy
- ↑ Wacław Zaleski, Pieśni polskie i ruskie ludu galicyjskiego. Z 1. Słowa, Karol Lipiński (muz.), Lwów: F. Piller, 1833. S. XL–XLII.