Śpiewnik/Ozdobo twarzy, pokrętne wąsy
Muzyka
[edytuj]Autor: nieznany
Źródło: Melodia na podstawie: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych [...] z melodyami, t. 3, Tarnów [ok. 1912], s. 53–54. Akordy: opracowanie włase (Ashaio).
Tekst
[edytuj]Autor: Franciszek Dionizy Kniaźnin
Ozdobo twarzy, pokrętne wąsy,
Powstaje na was ród zniewieściały,
Dworują trefne dziewcząt przekąsy,
Śmiejąc się z dawnej Polaka chwały.
Gdy pałasz cudze mierzył granice,
A wzrok marsowy sercami władał,
Ujmując wtenczas oczy kobiece
Bożek miłości na wąsach siadał.
Gdy nasz Czarniecki słynął żelazem
i dla Ojczyzny krew swą poświęcał,
wszystkie go Polki wielbiły razem,
a on tymczasem wąsa podkręcał.
Gdy szli na popis rycerze nasi,
A męstwem tchnęła twarz okazała,
Maryna patrząc szepnęła Basi:
„Za ten wąs czarny życie bym dała!”
Jana Trzeciego, gdy Wiedeń sławił,
Głos był powszechny między Niemkami:
„Oto bohater, który nas zbawił,
Jakże mu pięknie z temi wąsami”.
Smutne w narodzie dzisiaj odmiany,
Rycerską twarzą dziewczę się brzydzi,
A dla niej Dorant, wódkami zlany,
I z męstwa razem i z wąsa szydzi.
Kogo wstyd matki, ojców i braci,
Niech się z mojego kraju natrząsa.
Ja zaś z ojczystej chlubny postaci,
Żem jeszcze Polak, pokręcam wąsa!
Zobacz też
[edytuj]- Oda do wąsów w serwisie Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki