Śpiewnik/Polska młodzież niech nam żyje

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Muzyka[edytuj]

Autor: nieznany; melodia ludowa Wanda leży w naszej ziemi


\version "2.20.0"

\header{
title = "Cześć młodzieży polskiej"
poet = ""
composer = ""
arranger = ""
tagline = ""
}

\score{
<<
\new PianoStaff <<
\new Staff = "RH"
\relative cis' {
\clef treble
\key a \major
\time 2/4
\tempo 4=100

% tu prawa ręka

   <cis e>8^\f <e a> <a cis> <e a> |
   <e gis b> <e gis d'> <e b'> <e gis> |
   <cis e>8 <e a> <a cis> <e a> |
   <e gis b>4 \arpeggio <e gis e'>8 r |

   <cis e>8 <e a> <a cis> <e a> |
   <e gis b> <e gis d'> <e b'> <e gis> |
   <cis e>8 <e a> <a cis> <e a> |
   <e gis b>4 \arpeggio <e a>8 r |

   <gis b>8 <fis ais> <gis b> <a cis> |
   <gis b>8 <fis ais> <gis b> <a cis> |
   <gis b> <fis a> <e gis> <dis fis> |
   <b dis fis>4 <gis b e>8 r |
 
   <cis e>8 <e a> <a cis> <e a> |
   <e b'> <e d'> <e b'> <e gis> |
   <e a> <e cis'> <e b'> <e gis> |
   <e gis b>4 <cis e a>8 r \bar "|."  
}

\addlyrics { \small {
   Po -- lska mło -- dzież niech nam ży -- je,
   Nikt jej nie prze -- sa -- dzi,
   Bo jej rę -- ka do -- brze bi -- je,
   Gło -- wa do -- brze ra -- dzi!

   Po -- gnę -- bie -- ni, za -- po -- mnie -- ni
   Od ca -- łe -- go świa -- ta,
   Wła -- snych ba -- li -- śmy się cie -- ni,
   Brat u -- ni -- kał bra -- ta.
} }

\new Staff = "LH" {
\clef bass
\key a \major
\time 2/4
\tempo 4=100

% tu lewa ręka

   a,8^\p[ <a cis'>] e[ <a cis'>] |
   e,[ <gis b d'>] e[ <gis b d'>] |
   a,[ <a cis'>] e[ <a cis'>] |
   e,[ <gis b d'>] e[ <gis b d'>] |
   
   a,[ <a cis'>] e[ <a cis'>] |
   e,[ <gis b d'>] e[ <gis b d'>] |
   a,[ <a cis'>] e[ <a cis'>] |
   e,[ <gis b d'>] <e a cis'> r |

   e[ <gis b>] b,[ <gis b>] |
   e[ <gis b>] b,[ <gis b>] |
   dis[ <fis a b>] b,[ <fis a b>] |
   <b, fis a>4 <e, e>8 r |

   a,[ <a cis'>] e[ <a cis'>] |
   e,[ <gis b d'>] e[ <gis b d'>] |
   a,[ <e a cis'>] e,[ <gis b d'>] |
   <e, e>4 <a, a>8 r \bar "|."    
}
>>
>>
\midi{}
\layout{}

}

Źródło: Franciszek Barański, Jescze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe, Lwów ; Warszawa: Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, 1918, s. 44 (pieśń 44).

Tekst[edytuj]

Autor: S. Dmochowski[1]

1. Polska młodzież niech nam żyje!
Nikt jej nie przesadzi,
Bo jej ręka dobrze bije,
Głowa nieźle radzi.
Pognębieni, zapomnieni
Od całego świata,
Własnych baliśmy się cieni
Brat unikał brata.

2. Ledwie polskie bronie błysły,
Polskie wstały dzieci!
Więzy nasze jak szkło prysły,
Złota wolność świeci.
Każdy dzień żołnierzy rodzi.
Mnożą się obrońce:
Świetna zorza! Po niej wschodzi
Najświetniejsze słońce! –

3. Niech do boju każdy biegnie!
Piękne tam skonanie:
Za jednego, który legnie,
Sto mścicieli stanie.
Zawsze Polak miał nadzieję
W mocy niebios Pana;
On w nas jedność, zgodę wleje,
A przy nas wygrana.

Źródło: Franciszek Barański, Jescze Polska nie zginęła : pieśni patrjotyczne i narodowe, Lwów ; Warszawa: Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, 1918, s. 49 (pieśń 44).

Przypisy[edytuj]

  1. Cześć młodzieży polskiej, [w:] Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online] [dostęp 2022-05-06].

Zobacz też[edytuj]