Przejdź do zawartości

Śpiewnik/Potężny Boże

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Muzyka

[edytuj]

Autor: nieznany (pierwszy zapis: M. M. Mioduszewski, 1838)


\version "2.20.0"

\header {
   title = "Potężny Boże"
   poet = "Słowa: Franciszek Karpiński"
   composer = "Muzyka: autor nieznany (pierwszy zapis: M. M. Mioduszewski, 1838)"
   arranger = "(aranżacja na 2 głosy: Jan Siedlecki lub XX Misjonarze, 1908)" 
   tagline = ""
}

\score {
\new Staff \with { midiInstrument="church organ" } {
\key bes \major
\tempo 4 = 100
% bes es
<<
\new Voice = "hi" { \relative c' {
   \stemUp
   f2 g4 a | bes2 bes ^\< |
   a4 bes \! c d | c2 bes | 

   d2 c4 ^\> bes | bes2 \! a |
   ^\< g4 a bes \! c | bes2 a |

   d2 d4 d | c2 c |
   bes4 bes c d ^\> c2 bes \! |

   f2 g4 ^\< a | bes2 \! d |
   es4 c a c ^\> | c2 \! bes \bar "|."
} }
\new Voice = "lo" { \relative c' {
   \stemDown
   f2 es4 c | d2 d |
   es4 d es f | es2 d |

   bes'2 a4 g | g2 f |
   e4 c d e | g2 f |

   bes2 bes4 bes | a2 f4( es) |
   d4 d es f | es2 d |

   f2 e4 es | d2 f |
   g4 es f  es | es2  d \bar "|."
} }
>>

}

\addlyrics { \small {
    Po -- tę -- żny Bo -- że na zie -- mi i nie -- bie!
    Gdy spoj -- rzę na dzieł two -- ich wi -- do -- wi -- sko,
    A po -- tem o -- czy _ o -- bró -- cę na sie -- bie,
    Jak mnie twa wiel -- kość u -- po -- ka -- rza ni -- sko!
}}

\layout {}
\midi {}
}


Źródło: Jan Siedlecki, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodyami : dla użytku młodzieży szkolnej. Wydanie 5 popr. Kraków : Nakł. XX. Misjonarzy na Kleparzu, 1908. S. 344–345.

Tekst

[edytuj]

Autor: Franciszek Karpiński



1. Potężny Boże na ziemi i niebie!
Gdy spojrzę na dzieł twoich widowisko,
A potem oczy obrócę na siebie,
Jak mnie twa wielkość upokarza nisko!

2. Przecież chociażem istotą tak małą,
Pójdę do ciebie, twa dobroć mi znana!
I wlać mi chciałeś jakąś duszę śmiałą,
Co się chce przedrzeć do samego Pana.

3. Ale odarty jak przed tobą stanę?
Cechę wierności z piersi moich starłem,
I niewinności sukienkę mi daną,
Ocierając się między ludźmi, zdarłem!


4. Zgubiwszy pismo przechodu wolnego,
Jak się tamtędy przebierać odważę,
Gdzie hufiec pułku milijonowego,
W przysionku Pańskim odprawuje straże?

5. Przecież ja pójdę cokolwiek mię czeka,
Pójdę do ciebie, bo mi powiadano:
Że byleś ty się obejrzał na człeka,
Zaraz go w stanie szczęśliwym widziano.

6. Tak jak dziś jestem niedołężnym płazem,
Zbitem naczyniem, o które nie stoją,
Pokorę tylko wziąwszy z sobą razem,
Poniosęć głupstwa i nikczemność moją.

7. Mnie się rozstąpią wybranych twych rzesze,
Mnie nic nie będzie po drodze ustraszać;
Jeszcze ich mojem przybyciem pocieszę,
Bo powiem: że ja idę cię przepraszać.


8. Gdzie będą twoi aniołowie stali,
Pójdę, i jak im przypomnę z daleka
Ich towarzyszów, co poupadali!
Nad ułomnością zlitują się człeka.

9. Potem przed tronem twym padnę i powiem:
Z dalekich krajów przyszedłem w te strony,
Za moim skarbem, weselem i zdrowiem,
Ubogi, smutny, na siłach zniszczony!

10. Jużbym ja nie chciał mieć Pana inszego,
Ani twej woli w czem kiedy być sprzeczny;
Ale gdy moją znasz skłonność do złego,
Trzymaj mnie ty sam, bo ja niestateczny.



Źródło: Jan Siedlecki, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodyami : dla użytku młodzieży szkolnej. Wydanie 5 popr. Kraków : Nakł. XX. Misjonarzy na Kleparzu, 1908. S. 344–345.

Zobacz też

[edytuj]