Chemia nieorganiczna/Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane

Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane występuje wtedy, gdy różnice elektroujemności wiązania jest większa niż 0,4, a mniejsza niż 1,7.

Wiązanie to polega na uwspólnieniu jednej lub kilku par elektronowych i przesunięcia ich bliżej atomu o większej elektroujemności. Przy atomie, który przyciągnął elektrony, występuje cząstkowy ładunek ujemny, a przy drugim cząstkowy ładunek dodatni.

Przykłady: HCl $\Delta$E = 3,0 - 2,1 = 0,9

H—Cl

H $\blacktriangleleft$ Cl – wzór kreskowy pokazujący polaryzację

H2O

Para elektronów wiążących jest bliżej tlenu; przy atomie tlenu gromadzi się cząstkowy ładunek ujemny, a przy wodorach dodatni.
Cząsteczka jako całość jest zawsze obojętna. Taka cząsteczka nazywa się dipolem elektrycznym, ma dwa bieguny.
Dipol powstaje, gdy układ atomów w substancji jest niesymetryczny, jak w substancji H₂O lub H₂S.