Fortran/Podstawowe wejście i wyjście

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Język Fortran posiada własne mechanizmy zarządzania wejściem i wyjściem. W przeciwieństwie do języków niskopoziomowych nie korzysta bezpośrednio z zestawu funkcji dostarczanych przez system operacyjny[1]. Dlatego też w Fortranie samemu można definiować takie elementy, jak np. uchwyt pliku, który w innych językach (np. C) otrzymuje się od funkcji otwierającej plik.

Podstawowe funkcje[edytuj]

open[edytuj]

Aby móc wykonywać jakiekolwiek operacje na pliku (np. odczytywanie lub zapis do pliku), musimy go najpierw otworzyć, czyli powiadomić system operacyjny komputera, że dany plik będzie używany przez nasz program. W języku Fortran otwarcie pliku wiąże się także z przypisaniem mu identyfikatora (czyli dodatniej liczby całkowitej), który posłuży do identyfikacji pliku w kodzie programu. Otwarcie pliku może nastąpić także z różnymi opcjami. Na przykład, jeśli chcemy tylko odczytywać dane z pliku, to nasz plik powinien zostać otwarty w trybie tylko do odczytu (ro, read only).

Język Fortran do otwierania plików korzysta z funkcji open. Najogólniej dany plik można otworzyć tak:

  open (20, file="sciezka/nazwa_pliku", iostat=stat)

Takie wywołanie funkcji oznacza „otwórz plik 'sciezka/nazwa_pliku' i nadaj mu identyfikator 20”. Od tego momentu funkcje odczytujące i zapisujące dane do pliku mogą korzystać z pliku.

Przypisy

  1. Oznacza to, że tworzy swego rodzaju „otoczkę” dla funkcji systemu operacyjnego.