Fotografia/Przygotowanie aparatu fotograficznego do użycia
Przygotowanie w domu
[edytuj]Aby aparat nie zawiódł nas w terenie w trakcie wykonywania zdjęć, warto o niego trochę zadbać przed wyjściem z domu. Do podstawowych czynności w tym zakresie należą:
- Sprawdzenie, czy aparat ma zamontowaną kliszę fotograficzną lub w przypadku aparatów cyfrowych, czy ma wsadzoną odpowiednią, pustą kartę pamięci. Jeśli planujemy wykonywać dużo zdjęć, warto też zabrać ze sobą zapasowe klisze lub karty pamięci.
- Jeśli mamy aparat z automatyką i /lub cyfrowy – sprawdzenie, czy ma on naładowane baterie. Jeśli planujemy wykonywać dużo zdjęć, warto też zabrać ze sobą zapasowe, oczywiście naładowane baterie.
- Sprawdzenie, czy aparat jest czysty – szczególne znaczenie ma czystość obiektywu. Przed samym wykonaniem zdjęcia warto zawsze sprawdzić, czy na obiektywie nie ma pyłków i kurzu. Kurz i pyłki można szybko usunąć za pomocą pędzelka z gruszką, który można kupić za grosze w każdym sklepie fotograficznym. W żadnym wypadku nie wolno natomiast dotykać soczewek obiektywu palcami, bo pozostaną na nim tłuste plamy. Pyłki i kurz z powierzchni obiektywu na ogół nie są widoczne na zdjęciu, bo jego układ optyczny powoduje, że aparat "widzi" obiekty, które są oddalone o co najmniej kilka cm od obiektywu, jednak obniżają one ogólną jasność obiektywu i mogą powodować przypadkowe interferencje. O poprawnych sposobach czyszczenia obiektywów można przeczytać w rozdziale Konserwacja sprzętu fotograficznego.
- Jeśli mamy lustrzankę i czasami wymieniamy w niej obiektywy, warto od czasu do czasu sprawdzić, czy wnętrze aparatu jest czyste – w szczególności, czy nie ma żadnych pyłków na matrycy. W odróżnieniu od pyłków na obiektywie – pyłki na matrycy będą widoczne na zdjęciu w postaci czarnych kropek. Na szczęście wiele cyfrowych lustrzanek ma specjalny układ samoczyszczący matrycę, który warto uruchamiać po każdej zmianie obiektywu.
- Na koniec wreszcie warto wziąć aparat do ręki i zwyczajnie sprawdzić, czy działa, wykonując jedno, dwa próbne zdjęcia. W przypadku aparatu na kliszę można sprawdzić w zasadzie tylko mechanizmy aparatu, bo zdjęcie zobaczymy dopiero po wywołaniu całego filmu. Przy wkładaniu kliszy do aparatu i tak zwykle, jedna, dwie pierwsze klatki są prześwietlone, więc niczego nie tracimy, wykonując próbne zdjęcia. W przypadku aparatu cyfrowego możemy natomiast od razu sprawdzić, czy próbne zdjęcia się poprawnie zarejestrowały, a następnie je po prostu skasować.
Transport aparatu
[edytuj]
1 – torba,
2 – opakowanie na obiektyw,
3 – filtr UV,
4 – ściereczka z mikrofibry,
5 – pilot,
6 – ładowarka,
7 – pędzelek czyszczący,
8 – zapasowy obiektyw,
9 – kabel USB,
10 – bibułki do czyszczenia obiektywu,
11 – roztwór do czyszczenia obiektyw,
12 – futerał na lampę błyskową,
13 – filtr polaryzacyjny
Ze względu na to, że aparaty są dość delikatnymi urządzeniami, jeśli akurat nie wykonujemy nimi zdjęcia, warto je nosić w futerałach, specjalnych torbach lub plecakach. Opakowania te są zwykle od wewnątrz wyłożone materiałami pochłaniającymi energię w razie ich upuszczenia czy innych zdarzeń losowych, aparat i akcesoria są w nich odpowiednio unieruchomione.
- Futerał
- Jest zasadniczo małą torbą, do której można wsadzić sam aparat i kilka niewielkich akcesoriów w rodzaju kart pamięci, filtrów czy zapasowych baterii. Istnieją generalnie dwa rodzaje futerałów: noszone na szyi na krótkich paskach oraz tzw. rewolwerowe, które nosi się przez ramię lub przypina do paska od spodni. Rewolwerowe są stosowane do aparatów o większych gabarytach, zwłaszcza gdy mają długie obiektywy. Wkłada się do nich aparat od góry obiektywem ku dołowi i tylną ścianką ku górze. Do futerałów na szyję wkłada się natomiast aparat bokiem. Zaletą futerałów rewolwerowych jest łatwość wyciągania z nich aparatów, natomiast wadą większe wymiary niż futerałów na szyję. Starsze aparaty miały skórzane futerały na szyję, których dolna część była na stałe przykręcana do aparatu, a górną można było opuszczać i podnosić. Obecnie tego rodzaju futerały wyszły z mody, być może dlatego, że majtająca się pod aparatem uchylna część futerału przeszkadzała trochę w wykonywaniu zdjęć. Aparat w futerale powinien siedzieć dość ciasno (nie latać), ale na tyle luźno, żeby nie trzeba go było na siłę wyszarpywać.
- Torby fotograficzne
- Umożliwiają zabranie ze sobą większej ilości sprzętu, np. kilka obiektywów, zewnętrzną lampę błyskową, zasilacze, a nawet mały statyw, ale są mniej poręczne od futerałów. Torby te są zwykle miękko w środku wyściełane i posiadają zestaw przegródek, które można dowolnie komponować, a także specjalne obejmy, które unieruchamiają aparat. Mają też zwykle dużą liczbę większych i mniejszych kieszonek zewnętrznych na najbardziej potrzebne akcesoria w rodzaju "dyżurnego zestawu filtrów". Nosi się je zwykle na szerokim pasku przewieszonym przez szyję.
- Plecaki fotograficzne
- Mają zwykle zbliżoną pojemność do toreb i podobnie wyposażone wnętrza. Wygodniej się je nosi – zwłaszcza w trudnym terenie w rodzaju gąszczu leśnego czy ścieżek górskich, ale ich podstawową wadą jest to, że trzeba je zdjąć z pleców i gdzieś postawić, aby wydobyć z nich bezpiecznie aparat i potrzebne akcesoria.
Bezpośrednie przygotowanie do wykonywania zdjęć
[edytuj]
Bezpośrednie przygotowanie aparatu do wykonywania zdjęć, jeśli na spokojnie wykonaliśmy wcześniej wszystkie niezbędne czynności w domu, jest już sprawą prostą. Wystarczy wyjąć aparat z futerału lub torby, podłączyć do niego wszystkie potrzebne akcesoria, sprawdzić ostatni raz, czy obiektyw jest czysty i czy zdjęliśmy z niego zaślepkę lub otworzyliśmy klapkę aparatu kompaktowego, włączyć go, ustawić odpowiednio do sytuacji wszystkie parametry wykonania zdjęcia i pstrykać...
Przy samym wykonywaniu zdjęć warto jeszcze pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu aparatu przy jego noszeniu.
Małe aparaty kompaktowe mają zwykle jedno ucho, do którego można dołączyć linkę o długości ok. 20–30 cm. Linki te zakłada się na przegub dłoni, po czym przy pomocy specjalnej plastikowej kształtki zaciska na tym przegubie. Dzięki temu, gdy aparat niechcący wysunie się nam z ręki nie upadnie na ziemię lub nie wpadnie do wody.
Większe aparaty mają zwykle dwa ucha, do których można przymocować pasek. Zasadniczo pasek ten służy do noszenia aparatu na szyi. Przy noszeniu aparatu na szyi warto tak wyregulować długość paska, aby urządzenie nie majtało się nam za nisko na brzuchu, ale też, aby była możliwość szybkiego podniesienia aparatu do oka bez potrzeby zdejmowania go z szyi. Na ogół wypada to mniej więcej na wysokości dolnej części mostka na piersi. Noszenie aparatu na szyi jest trochę męczące, ale ma tę zaletę, że jest on do użycia w każdej chwili. Ponadto, jeśli dysponujemy kilkoma aparatami, możemy je nosić na szyi na raz i używać tego, który jest w danej sytuacji najbardziej odpowiedni. Robią tak często zawodowi fotoreporterzy, którzy nie chcą tracić czasu na wymianę obiektywów w jednym aparacie.
Pasek jest też czasem stosowany do usztywnienia chwytu aparatu, poprzez mocne obwiązanie nim przegubu dłoni i trzymanie aparatu "na krótko". Długie noszenie ciężkiego aparatu w ten sposób jest jednak męczące.