Genealogia Piastów/Linia wielkopolska

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Spis treści

Wprowadzenie[edytuj]

Do wielkopolskiej linii Piastów zalicza się Mieszka III Starego oraz jego potomstwo. Linia ta zakończyła się na tragicznie zmarłym Przemyśle II i jego córce Ryksie - żonie Wacława II.

Mieszko III Stary[edytuj]

Mieszko III Stary (ur. 1122/1125, zm. 13/14 marca 1202) był księciem wielkopolskim, zwierzchnim księciem Polski (seniorem), księciem krakowskim, a także kaliskim i kujawskim. Urodził się jako trzeci syn Bolesława III Krzywoustego. Dążył do podporządkowania sobie książąt dzielnicowych i występował przeciwko możnym świeckim i duchownym. Zmagał się z buntem możnowładców, wskutek którego został wygnany z kraju. Stracił władzę na rzecz Kazimierza II Sprawiedliwego i musiał wydzielić dzielnicę dla swojego syna Odona. Nie ustawał w wysiłkach odzyskania tronu w Krakowie, gdzie w 1202 zmarł.

Wielkopolska za czasów Mieszka III Starego

Odon[edytuj]

  • Odon (ur. między 1141 a 1149, zm. 20 kwietnia 1194) - książę poznański, części Wielkopolski i kaliski.
    • Wyszesława - księżniczka halicka

Odon był najstarszym synem Mieszka III Starego. Miał jednego rodzonego brata Stefana oraz trzech przyrodnich: Bolesława, Mieszka zwanego Młodszym oraz Władysława Laskonogiego.

Był obecny na zjeździe książąt w Łęczycy w 1161 roku. W 1177 roku przyłączył się do powstania przeciwko ojcu, przyczyniając się do jego wygnania z kraju w 1179. Wówczas zajął Poznań przy akceptacji Kazimierza II Sprawiedliwego - księcia seniora.

Pogodził się z ojcem po jego powrocie do kraju w 1181 roku i podzielili się władzą w Wielkopolsce. Mieszko objął Poznań i zachował zwierzchnictwo nad całą Wielkopolską, a Odon rządził jako jego lennik w południowej Wielkopolsce na terenach nad rzeką Obrą. Gdy 2 sierpnia 1193 zmarł młodszy przyrodni brat Odona - Mieszko Młodszy, przejął za zgodą ojca rządy nad Kaliszem.

Odon zmarł w 1194 roku, mając 53 lata. Po jego śmierci południową Wielkopolskę objął jego drugi przyrodni brat Władysław III Laskonogi, a ziemię kaliską Mieszko III Stary. Mieszko III przeżył Odona o 8 lat, gdyż zmarł w 1202 roku, dożywając sędziwego wówczas wieku ok. 80 lat.

dzieci Odona[edytuj]

Bolesław Mieszkowic[edytuj]

Bolesław Mieszkowic miał córkę Wierzchosławę (ur. przed 1195, zm. po 1212) - mniszkę w klasztorze norbertanek w Strzelnie.

Władysław III Laskonogi[edytuj]

Władysław Laskonogi

Łucja żona Władysława Laskonogiego była więc wnuczką tego tragicznie zmarłego duńskiego króla. W dodatku była prawnuczką Ryksy najstarszej córki Bolesława III Krzywoustego, która była matką Kanuta V. Zaś ojcem Kanuta V i pierwszym mężem Ryksy był Magnus Silny król Danii i Szwecji.

Władysław Odonic[edytuj]

Władysław Odonic był synem Odona i wnukiem Mieszka III Starego.

dzieci Władysława Odonica[edytuj]

Przemysł I[edytuj]

dzieci Przemysła I[edytuj]

Bolesław Pobożny[edytuj]

Pieczęć konna Bolesława Pobożnego

dzieci Bolesława Pobożnego[edytuj]

Przemysł II[edytuj]

Przemysł II
  • Przemysł II (urodzony po śmierci ojca 14 października 1257, zm. 8 lutego 1296) - król Polski w latach 1295 - 1296.
    • Ludgarda (ur. 1260 lub 1261, zm. między 11 a 13 grudnia 1283) - księżniczka pomorska, pierwsza żona Przemysła II (od 1273 roku).
    • Ryksa (ur. między 1265 a 1270, zm. między 1289 a początkiem 1293) - córka Waldemara króla Szwecji. Druga żona Przemysła II od 1285 roku.
    • Małgorzata Brandenburska (ur. 1270, zm. 1315) - córka Albrechta III margrabiego brandenburskiego. Trzecia żona Przemysła II. Wyszła za niego w 1293 roku. Po śmierci męża zamordowanego w 1296, o którego zabójstwo oskarża się zresztą Brandenburczyków, najpierw zaręczyła się z księciem rostockim Mikołajem, a gdy małżeństwo nie doszło do skutku, wyszła w 1302 za Albrechta księcia saskiego, urodzonego ok. 1286 roku. Była od niego o ok. szesnaście lat starsza. Ich małżeństwo pozostało bezdzietne, ponieważ Albrecht zmarł w młodym wieku 6 lat po ślubie w 1308, mając ok. 22 lata. Małgorzata przeżyła go o siedem lat. W chwili śmierci miała 45 lat.

Jedynym dzieckiem Przemysła II była Ryksa Elżbieta (ur. 1 września 1288, zm. 19 października 1335) - żona Wacława II króla Polski i Rudolfa III Habsburga księcia Austrii. Pochodziła z drugiego małżeństwa Przemysła II z Ryksą szwedzką.


Powrót do spisu treści