Internet w praktyce/Podłączanie komputera do internetu

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Podłączanie internetu dla niektórych to nie prosta sprawa - na ogół takie osoby dzwonią do operatora po serwisanta... Stop! nie dzwonimy! A także nie płacimy - koszt takiej usługi niemały. A więc do dzieła!

Wybieramy łącze internetowe[edytuj]

W zależności od posiadanego przez nas łącza, będziemy potrzebowali inne rozwiązania sprzętowe:

Przewodowe[edytuj]

ADSL (neostrada)[edytuj]

Najczęściej wtedy łączymy się poprzez modem (to nie to samo co ruter), który zapewnia szybkość od 2-80 Mb/s[1][2] w zależności od odległości i infrastruktury w naszym mieście.

Przesyłane wspólnym kablem sygnały rozmowy telefonicznej i ADSL w centrali i użytkownika są rozdzielane przez filtr (spliter) na sygnał telefoniczny (rozmowę) i szerokopasmową transmisję danych. U użytkownika sygnał rozmowy jest kierowany do telefonów a ADSL do modemu. W centrali rozmowa jest kierowana do zwykłej sieci telefonicznej, natomiast pakiety danych związane z transmisją szerokopasmową są przesyłane do wewnętrznej sieci ATM (wtedy usługodawca telekomunikacyjny korzysta z enkapsulacji PPPoA)[1] lub do wewnętrznej sieci Ethernet usługodawcy (gdy korzysta z enkapsulacji PPPoE), poprzez multiplekser DSLAM, aż do bramy internetowej.

Sieć osiedlowa (LAN/WLAN)[edytuj]

Prawie zawsze łączymy się przez jakiś dostępny kabel w mieszkaniu. Przepustowość jest dobra, zwykle 256 KB/s do (w zależności od operatora) 1 MB/s

ISDN, modem[edytuj]

Może się zdarzyć, że wciąż posiadasz w domu modem klasyczny lub ISDN. Te modemy były bardzo popularne w latach 90., lecz w ciągu ostatnich 10 lat zostały zastąpione nowoczesnymi rozwiązaniami opartymi na technologii kablowej czy DSL. Mimo to, jeśli wciąż posiadasz taki modem, jest możliwe, żeby się połączyć z Internetem (chociaż prędkość połączenia nie będzie robiła wrażenia).

Bezprzewodowa[edytuj]

Wifi[edytuj]

Jeśli posiadasz nowoczesny laptop, prawdopodobnie ma on wbudowaną kartę WiFi. Jeśli masz szczęście (lub przemyślałeś swój zakup) i twoja karta jest w pełni wspierana przez GNU/Linux (wolne sterowniki są dostępne) może ona pracować bez żadnych dodatkowych zabiegów. Tak jest w przypadku modemów z serii Intel PRO/Wireless i wielu innych. Jeśli nie masz szczęścia (i nie przemyślałeś zakupu), może się zdarzyć, że jedynym sposobem na zmuszenie twojej karty WiFi do pracy pod GNU/Linuksem będzie emulacja windowsowych sterowników.

PRS, EDGE, UMTS - internet przez komórkę[edytuj]

potrafimy również wykorzystać wbudowane w telefony komórkowe modemy do połączenia z Internetem. Wszystko czego potrzebujesz to dość nowa komórka i port Bluetooth lub IRDA w Twoim komputerze, albo zamiast tego kabel USB lub FireWire do połączenia telefonu z komputerem. Można też po prostu włożyć kartę do modemu, jesli jakiś oczywiście posiadamy.

Sieć radiowa[edytuj]

Udostępnia internet najczęściej tam, gdzie nie ma dobrego zasięgu i i dostawcy najwyraźniej o nich zapomnieli. Taka sieć jest bardzo słaba, przeciętnie 20 góra 70 KB/s, nie nadaje się do oglądania serwisów bardzo wzbogaconych multimedialne (np. YouTube, zwykle używana w ostateczności.

Przypisy

  1. MB a Mb to nie to samo - MB to megabajty, a Mb to megabity!. Przeliczmy więc na bardziej popularne jednostki: 2 Mb to w rzeczywistości 256 KB, a 80 Mb to akurat aż 10 MB (więcej niż w przeciętnym akademiku, gdzie zwykle dominuje i tak szybki zresztą, internet 1 MB)
  2. Przeliczenia na tej podstawie