Japoński/Forma grzecznościowa
W zachodnim świecie, a więc i w Polsce, każdy człowiek jest traktowany jako równy. Inaczej rzecz się ma w Japonii. Ludzie są ustawiani w hierarchi społeczeństwa zależnie od swojego wieku, wykształcenia, pracy i wielu innych kryteriów. To znajduje swoje odzwierciedlenie w języku: istnieje wiele sposobów wyrażenia mysli w sposób formalny (grzeczny) oraz nieformalny. Nazywane jest to systemem grzecznościowym.
Czasowniki (動詞 - Dōshi)
[edytuj]W języku japońskim istnieją trzy sposoby wyrażenia czasowników: forma prosta (podstawowa, słownikowa, くだけた, kudaketa), forma uprzejma prosta (ていねい, teinei, "uprzejma") oraz zaawansowana forma uprzejma (敬語, keigo, "język grzecznościowy"). Forma kudaketa występuje w słownikach i jest uzywana w rozmowie z kolegami czy rodzina. Forma teinei jest zbudowana z rdzenia czasownika + ma + końcówki zależnej od czasu. Keigo jest zwykle tworzone przez archaiczne lub bardzo nieregularne czasowniki, które można podzielić na dwie podgrupy: 尊敬語, sonkeigo, inaczej grzecznościowy, oraz 謙譲語, kenjougo, skromny język. Sonkeigo używamy kiedy mówimy o kimś lub do kogoś o wyższym statusie, kenjougo kiedy mówimy o sobie lub o kimś (do kogoś) o niższym statusie.
Poniżej znajduje się porównanie czasowników kudaketa z tenai.
Kudaketa/Forma prosta | Teinei/Forma uprzejma | Czas | Tłumaczenie |
---|---|---|---|
食べる
taberu |
食べます
tabemasu |
nieprzeszły | jeść |
食べない
tabenai |
食べません
tabemasen |
nieprzszły, przeczenie | nie jeść |
食べた
tabeta |
食べました
tabemashita |
przeszły | zjadłem (jadłem) |
食べなかった
tabenakatta |
食べませんでした
tabemasen-deshita |
przeszły, przeczenie | nie zjadłem (nie jadłem) |
食べろ
tabero |
食べてください
tabetekudasai |
tryb rozkazujący | jedz |
食べよう
tabeyou |
食べましょう
tabemashou |
tryb propozycji? (wyrażenie woli, proponowanie) | zjedzmy |
食べて
tabete |
食べまして
tabemashite* |
forma -te | (zobacz notke poniżej) |
食べれば
tabereba |
食べまたら
tabemashitara |
tryb warunkowy | jeżeli...to zjemy |
- Te formy nie są często używane. Zazwyczaj używa się w tym przypadku form prostych -te lub prostego trybu warunkowego.
Język grzecznościowy (敬語 - Keigo)
[edytuj]W języku japońskim jest kilka sposobów na "grzeczne" wyrażanie się. Stosuje się je przeważnie wszystkie na raz - dodając przedrostki do rzeczowników, przyrostki do imion czy nazwisk, używając czasowników w formie grzecznościowej. Używane słowa czy sposób zwracania się do kogoś są zależne od sytuacji, pozycji mówiącego i drugiej osoby.
Zwracając się do kogoś, można użyć odpowiedniego słowa (np. zamiast あなた - anata, "ty") użyć nazwiska drugiej osoby dodając do niego przyrostek -san). Najbardziej chyba znany to -さん (-san), używany podobnie jak w przypadku polskiego: Pan, Pani, ale stosowany bardziej "na codzień", nie aż tak oficjalny, stosowany w stosunku do kolegów z pracy, kolegów z tej samej klasy czy szkoły.
Poniżej znajduje się lista najczęściej stosowanych przed- i przyrostków:
Przedrostek/Przyrostek | Rōmaji | Tłumaczenie |
---|---|---|
お- | o- | Grzecznościowy tytuł używany w przypadku słów rdzennie japońskich. Np. sushi → o-sushi |
ご- | go- | Grzecznościowy tytuł dla słów nie rdzennie japońskich(ale nigdy nie używany do słów zapożyczonych np. z angielskiego). |
-さん | -san | Pan/Pani |
-ちゃん | -chan | Używane do podkreślenia bliskości w stosunku do przyjaciela, chłopaka czy męża, ale też w stosunku do małych dzieci lub jako pieszczotliwe zdrobnienie imion żeńskich.
Np. Akane (imię żeńskie) → Akane-chan. W języku polskim podobną rolę odgrywa zmiękczanie imion: Joanna → Asia. |
- 君(-くん) | -kun | Używane do podkreślenia czyjejś niższej pozycji (np. w szkole czy w pracy), w stosunku do małych chłopców (różni się od -chan poziomem zażyłości z drugą osobą). Np. Taro → Taro-kun |
-後輩 (-こうはい) | -kohai | Używane w stosunku do kogoś o mniejszym doświadczeniu lub krótszym stażu niż mówiący, w pracy: młodszy kolega, w szkole: młodszy uczeń, kolega z młodszej klasy.
Uwaga - w odróżnieniu od poniższego -senpai, kohai nie stosuje się tak jak -san, czyli jako przyrostek do nazwiska. Mówi się po prostu "kohai", nigdy "Taro-kohai". |
-先輩 (-せんぱい) | -senpai | Używane w stosunku do kogoś z wyższej klasy, w szkole, starszy uczeń. Np. Taro jest uczniem klasy I a Ken jest byłym uczniem tej samej szkoły. Dla Taro Ken jest senpai, dla Kena Taro jest kohai. |
-様 (-さま) | -sama | Grzecznościowy odpowiednik -san. Używany w stosunku do klientów czy kontrahentów (w pracy), do osób spoza rodziny (np ważnych gości), także w listach jako określenie grzecznościowe adresata. Np Yamada → Yamada-sama. |
はん | -han | odpowiednik san w dialekcie Kansai-ben używanym w części zachodniej Japonii (m. in. w Osace i Kioto) |