Koncepcje programowania/Pierwszy program

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Klasyczny hello world[edytuj]

Przykład w języku Python:

print('Hello, World!')

Przykład w języku JavaScript:

console.log("Hello World");

Przykład w języku Elisp:

(message "Hello World")

Przeanalizujmy: print to typowe polecenie Pythona, które wyświetla tekst. Następnie trzeba wprowadzić nawias, do nawiasu dodajemy cudzysłów, oba muszą się kończyć i zamykać, i między apostrofami, wpisujemy treść komunikatu. Średnik na końcu nie jest wymagany ale pamiętaj, że w wielu innych językach programowania jest znakiem zakończenia linii, tak jak w normalnym tekście zdanie kończysz kropką, to tak samo jakąś instrukcję umieszczoną w jednej linii, w programowaniu zazwyczaj kończymy średnikiem.

To już cały kod funkcjonalnego programu (tzn. takiego, który coś robi).

Przykłady z innych języków

Jak widać mamy pewne podobieństwa, pewien schemat się powtarza, pewne instrukcje w różnych językach są podobne, ale z drugiej strony każdy język posiada swoją specyfikę, najczęściej tylko dla tego jednego języka programowania.

Wejście oraz wyjście[edytuj]

W języku angielskim, wejście – input, wyjście – output. Dwie niezbędne koncepcje niezależne od programu, języka programowania i zastosowań. Jedno z nich już poznałeś, czyli output – wyjście, wyświetlając tekst na ekranie. Przykład z wejściem:

Python[edytuj]

imie = input('Jak masz na imię: ') #wejście
print('Witaj %s' % imie) #wyjście

Przykładowy wynik programu:

Jak masz na imię: Tomek
Witaj Tomek

W pierwszej linii pojawia się komunikat z zapytaniem, i to jest doskonały przykład wejścia, bo to my jako użytkownicy, coś do tego programu musimy mu przekazać. W drugiej linii program wypluwa wyjście, bo już coś dla nas wyprowadza.

JavaScript[edytuj]

W języku JavaScript operacje wejścia i wyjścia są zwykle wykonywane przy użyciu standardowych strumieni wejścia i wyjścia. Właściwość process.stdin reprezentuje standardowy strumień wejściowy, a właściwość process.stdout reprezentuje standardowy strumień wyjściowy.

Aby odczytać dane wejściowe ze standardowego strumienia wejściowego, można użyć metody readline obiektu process.stdin. Ta metoda zwraca obiekt ReadLine, który udostępnia metodę monitu, której można użyć do wyświetlenia monitu i odczytania pojedynczego wiersza danych wejściowych od użytkownika. Na przykład:

const readline = require('readline');

const rl = readline.createInterface({
  input: process.stdin,
  output: process.stdout
});

// Display a prompt and read a single line of input
rl.prompt();

Aby zapisać dane wyjściowe do standardowego strumienia wyjściowego, można użyć metody write obiektu process.stdout. Ta metoda przyjmuje ciąg znaków jako argument i zapisuje go w standardowym strumieniu wyjściowym. Na przykład:

// Write a string to the standard output stream
process.stdout.write('Hello, World!');

Emacs lisp[edytuj]

W Emacs Lisp operacje wejścia i wyjścia są zwykle wykonywane przy użyciu funkcji odczytu i drukowania. Funkcja read służy do odczytywania danych wprowadzonych przez użytkownika, a funkcja print służy do wyświetlania użytkownikowi danych wyjściowych.

Aby odczytać dane wprowadzone przez użytkownika, możesz użyć funkcji read. Ta funkcja odczytuje pojedyncze wyrażenie ze strumienia wejściowego i zwraca wynik oceny tego wyrażenia. Na przykład:

;; Read a single expression from the input stream
(read)

Aby wyświetlić dane wyjściowe użytkownikowi, możesz użyć funkcji drukowania. Ta funkcja pobiera pojedynczy argument i wyświetla go w strumieniu wyjściowym. Na przykład

;; Display a string to the output stream
(print "Hello, World!")

Zadanie[edytuj]

  1. Zadanie – Napisz program, który wczytuje imię, nazwisko, wiek oraz cenę chleba, a następnie te cztery zmienne drukuje na ekranie komputera.