Przejdź do zawartości

Microsoft Windows NT/O programach

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Właściwy program

[edytuj]

Systemy Windows nie zawsze zapamiętują nasze ustawienia dotyczące uruchomienia pliku danym programem. Albo zawsze nas pyta o program, albo zawsze otwiera tym co nie trzeba... Poniżej rozwiązanie tego programu:

  1. Klikamy PPM na plik i wybieramy z menu kontekstowego opcję Właściwości
  2. W zakładce Ogólne klikamy na przycisk Zmień
  3. Otwieramy z listy odpowiedni program, lub jeśli go tam nie ma, wciskamy przycisk Przeglądaj w celu odnalezienia właściwego (zazwyczaj działać będzie z program files).

Nieznany program

[edytuj]

Czasami gdy próbujemy otworzyć jakiś plik, nie zawsze się nam to udaje. Powód: Brak naszej styczności z danym rozszerzeniem pliku, lub możności odtworzenia przez system operacyjny. Spójrzmy co możemy zrobić:

Mieliśmy zapewne wiele razy styczność z plikami które nie potrafiliśmy w ogóle odtworzyć, bo nie znaliśmy programu, który otworzyłby ten plik. Od teraz to już nie będzie problemem!

  1. Wchodzimy na stronę fileinfo.com
  2. W lewym górnym rogu (z zielonym prostokątem) tj. tzw. wyszukiwarka. W niej wpisujemy nazwę rozszerzenia (np. .CRT - niekoniecznie z kropką na początku)
  3. Pojawią się nam przede wszystkim informacje po angielsku, ale nawigacja po tabelce nie jest trudna. Nas jednak interesuje przede wszystkim jak to się włącza. Zjeżdżamy trochę na dół i widzimy tabelkę z "Program(s) that open [nazwa rozszerzenia] files" i obok niego są programy którymi możemy otworzyć dany program (info tylko o systemach Windows, Linux i Mac OS)
  4. Czasami pojawi się parę takich samych tabelek - wtedy trzeba przeszukać właściwą, bo czasem te samo rozszerzenie może mieć wiele typów plików.
  5. Jeśli chcemy dodać stronę jako wyszukiwarkę (np. do Firefox) wracamy na stronę główną i klikamy poniżej odpowiedni odnośnik

drobne uzupełnienie: Inaczej ma się ta sprawa do multimediów. Otóż, ta strona nie bardzo nadaje się do plików multimedialnych (filmy i muzyka) O ile wskaże jakieś aplikacje, to do praktycznie każdej zawsze można dodać jakieś kodeki np K-lite Codec Pack. Więc niekoniecznie wtedy musimy się sugerować czy nasz ulubiony odtwarzacz odtworzy ten plik, jeśli mamy kodeki.

Ostatnio serwis proponuje także program który zastępuje domyślną funkcję Windows - kiedy system nie wie czym otworzyć dany plik, mamy do wyboru: albo przeszukać sieć web by odnaleźć program który potrafi go otworzyć (w tym celu odsyła nas na strony Microsoft) lub wybrać własnoręcznie z dysku. Większość użytkowników rzadko wybiera pierwszą opcję z różnych powodów (choćby to, że nie działa) i dlatego jeśli chcemy znaleźć jego alternatywę, strona oferuje File Identifier. Program skutecznie wypiera dotychczasowe narzędzie systemowe i w prosty sposób, wybierając PPM i opcję "Show file information" odeśle nas na stronę fileinfo.

Szukamy programów

[edytuj]

Aby znaleźć interesujący nas program, możesz przeszukać wiele źródeł - w internecie (np. SourceForge) lub na płytach (Czasopisma komputerowe)

Instalacja programów

[edytuj]

W wielu punktach książki pokazywany jest często w jednym punkcie opisywane "Pobierz, zainstaluj i uruchom" co właściwie oznacza skróconą wersję tej części wskazówki:

  1. We wszystkich wersjach Windows instalacja będzie przebiegać podobnie. Przechodzimy do wyszukiwarki internetowej i wpisujemy tam nazwę programu. Klikamy na pierwszy odnośnik i pobieramy program.
  2. Zapisujemy plik na pulpicie lub w jakimkolwiek innym miejscu.
  3. Uruchamiamy plik instalacyjny. Zazwyczaj przed pojawieniem się kreatora, pojawi się okienko zabezpieczające. Klikamy w przycisk „Uruchom” i zaczynamy Instalację. Jest ona bardzo prosta (zwłaszcza jeśli już wcześniej samemu instalowałeś/aś inne programy), więc nie będziemy jej tu opisywać. Polega głównie na naciskaniu „Dalej >”.

Usuwanie programów

[edytuj]

Zainstalowaliśmy pewnie już mnóstwo programów. Jednak chcemy się kilku pozbyć. Co robimy wtedy?
Najczęściej albo usuniesz pliki z folderu program files, albo uruchomisz plik deinstalacyjny. To Jednak za mało - wiele programów po użyciu właśnie tej drugiej opcji, często pozostawia po sobie mnóstwa śmieci. Do tego potrzebujemy dobrego programu - Zainwestujmy w Revo Uinstaller

  1. Po dodaniu tegoż programu na komputerze i jego uruchomieniu, pojawi się lista programów zainstalowanych na nim. Wybieramy ten który nas przestał interesować i klikamy na przycisk Odinstaluj potwierdzając operację.
  2. W pierwszym kroku wybieramy tryb odinstalowania. Wybieramy Zaawansowany, gdyż będzie najdokładniejszy (nie usunie ważnych dla nas danych i dla systemu) i klikamy "Dalej"
  3. Poczekamy sobie chwilę. W tym czasie utworzy punkt przywracania systemu, analizę programu i w końcu, przystępując do działania, uruchomi domyślny program deinstalacyjny aplikacji. Potwierdzamy w nim wszystko i w oknie RU klikamy Dalej
  4. Znowu chwilę poczekamy, by odnalazł pozostawione pliki w rejestrze i w folderach.
  5. W kolejnym kroku klikamy na zaznacz wszystko i usuń, potwierdzając komunikatem. Jeśli znalazł pliki także w folderze/rejestrze, powtarzamy operację.
  6. Gotowe. Wystarczy nacisnąć na przycisk Koniec

Pomoc programów

[edytuj]

Pomoc elektroniczna (wbudowana pomoc w programie) jest bardziej popularną opcją przekazania wiedzy o programie, niż dokumentacja (używana przez niektóre systemy operacyjne np. Debian) lub instrukcji obsługi drukowanej (tam zazwyczaj jest mniej informacji niż w programie, napisanych przez programistów).

Dlatego jeśli mamy kłopot z programem, przestudiujmy wpierw podręcznik programu - często się okazuje wtedy że wcale nie trzeba potem szukać w internecie rozwiązania lub samemu go o to pytać, bo pomoc w nich zazwyczaj jest napisana wystarczająco kompletnie.

  1. W większości programów, okno pomocy uruchomimy za pomocą przycisku F1. Jeśli to nie nastąpi, wybieramy z menu opcji, Pomoc→Pomoc
  2. Pojawia się okno pomocy. Znajdują się w nim 3 zakładki: Pomoc, Indeks, Znajdź.
  3. Pierwsze z nich, to ułożona "książkowo" (ułożony w przemyślany spis treści) pomoc programu. Możemy rozwijać kolejne rozdziały, i czytać podobnie jak e-book.
  4. Druga zakładka to po prostu.. indeks. Znajdują się tam alfabetycznie ułożone konkretne wyrażenia, ułatwiające nawigację
  5. Ostatnia zakładka pozwala na bardziej zaawansowane przeszukiwanie informacji (np. po opisie w podręczniku)

W większości programów, interfejs pomocy w wielu programach jest identyczny.