Przejdź do zawartości

Microsoft Windows NT/Przygotowania do reinstalacji

Dodaj linki
Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Kopia zapasowa danych

[edytuj]

Nasze dane są prawdopodobnie największą wartością w komputerze. Dlatego najlepiej zabierzmy się najpierw za nie.
Zastanówmy się, gdzie je chcemy umieścić. Na pendrive? Płycie? A może w internecie? Poniżej prezentujemy powyższe możliwości:

Pendrive

[edytuj]
 Do pendrive'a przenieśmy tylko najważniejsze pliki. Bardzo możliwe że nasz nośnik nie posiada tyle pojemności, co wszystkie nasze pliki. Jeśli nie zmieściły się wszystkie najważniejsze, skompresujmy je
  1. Wkładamy pendrive do złącza USB z tyłu komputera, lub z przodu, jeśli mamy panel czołowy z wtyką na USB
  2. Wchodzimy teraz do mojego komputera i klikamy na Dysk Wymienny
  3. Teraz przenosimy wszystkie najważniejsze pliki do eksploratora. Po Zakończeniu operacji, Odłączamy urządzenie

Płyta

[edytuj]
  1. Pobieramy, instalujemy i uruchamiamy program CDBurnerXP. W komunikacie klikamy na przycisk płyta z danymi
  2. W nowym oknie aplikacji, przeciągamy pliki aby utworzyć kopię zapasową. Pasek na dole programu informuje o zajętej przestrzeni płyty.
  3. Po wklejeniu wszystkich, klikamy na Nagrywaj
  4. Wybieramy przed wypalaniem odpowiednie środki bezpieczeństwa (nie zalecana jest symulacja w takim wypadku) i klikamy na przycisk Rozpocznij

Internet

[edytuj]
 Przy hurtowej liczbie plików zalezana jest uprzednia kompresja, by skrócić późniejsze wysyłanie a po instalacji, ściąganie plików
  1. Pobieramy, instalujemy i uruchamiamy program ChomikBox. Jeśli nie mamy konta na chomikuj.pl, załóżmy je - robimy to tak samo jak na wielu innych stronach int.
  2. To prawie koniec - możemy zacząć ładować piki. Przeciągamy wszystkie nasze pliki które nam będą potrzebne (niekoniecznie tylko te najważniejsze - nie ma ograniczenia na liczby GB dysku int.)
  3. Pojawi się okno z zapytaniem gdzie te pliki wstawić. Jeśli chcemy zabezpieczyć hasłem (żeby nikt ich nam nie ściągnął), utwórzmy nowy folder i ustalmy hasło.
  4. Teraz czekamy na wysłanie wszystkich plików.

Inne

[edytuj]

ciekawą alternatywą może być... zrobienie instalatora. Jeśli chodzi o rozmiar pliku, ten sposób będzie najlepszy - zazwyczaj może ważyć tylko kilka-dziesiąt MB. Działa jak plik samorozpakowujący, tylko w .exe

  1. Pobieramy, instalujemy i uruchamiamy program Inno Setup. W głównym oknie programu klikamy skró klawiszowy CTTRL+N.
  2. Pojawi się kreator pozwalający na wykonanie instalatora. Klikamy Next
  3. W tym kroku ustalamy kilka podstawowych czynników:
    • Application Name Oznacza nazwę programu., która będzie wyświetlana np. "Witamy w programie instalacyjnym [nazwa programu]".
    • Application Version oznacza wersje aplikacji - wpiszmy jakąkolwiek liczbę np. 0.1 (gdyż pole jest obowiązkowe)
    • Application Publisher - nazwa producenta/osoby która go wykonała. Wpisujemy więc np. swoje imię i nazwisko lub pozostawiamy pole puste
    • Application website - srtona domowa. Jeśli nie posiadamy własnej strony, możemy zostawić pole puste.

Klikamy Next.

    • Application destination base folder - Wskazujemy folder docelowy. Domyślny to katalog Program Files z dysku C. Możemy wstawić także własną
    • Application folder name - nazwa folderu po wypakowaniu
    • allow user to change the application folder - pozwala na zmianę folderu aplikacji

Klikamy Next

    • application main executable file - plik który ma być ikonką skrótu na pulpicie. Tkże jeśli np. pozwolimy sobie utworzyć skrót na pulpicie, pojawi się ten plik. W naszym wypadku nie jest to na miejscu, możemy to tylko wyłączyć, zaznaczając The application doesen't a main executable file
    • Other appliactions files - to jest to, na co czekaliśmy. Możemy tutaj załadować wszystkie nasze pliki.

Kikamy next

    • Application start menu folder name - pozwala utworzyć nazwę pliku który znajdzie się w menu start.

Klikamy next

    • License file - pozwala na dodanie licencji. W tym wypadku jednak można sobie zezwolić na własne informacje - dotyczące całego instalatora i zawartości.
    • Information file shown before instalation - pozwala na dodanie dodatkowych informacji PRZED instalacją.
    • Information file shown afther instalation - pozwala na dodanie dodatkowych informacji PO instalacji

Klikamy Next
8. Tutaj ustalamy języki instalatora. Jest także język Polski. po wybraniu klikamy next
9. Przedostatnia opcja pozwala na dodanie własnej ikony instalatora. Ostatnia - na dodanie hasła zabezpieczającego.
10. To już koniec. Tylko klikamy na next i Fnish, oraz potwierdzamy dwa komunikaty (jeden z nich jest z pytaniem o lokalizację instalatora).

Źródło: „https://pl.wikibooks.org/w/index.php?title=Microsoft_Windows_NT/Przygotowania_do_reinstalacji&oldid=242982”