Przejdź do zawartości

Muzyka/Wstęp

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Głównym przedmiotem tej książki jest teoria muzyki zachodniej, przede wszystkim klasycznej (tzw. Common practice period, czyli od ok. 1600 do ok. 1900 roku). Odniesienia do innych tradycji muzycznych: europejskiej muzyki dawnej (antycznej, średniowiecznej, renesansowej), muzyki ludowej i etnicznej, muzyki krajów Wschodu (indyjskiej, chińskiej, japońskiej), jak również rozmaitych nurtów muzyki XX i XXI wieku mogą pojawiać się w formie dygresji, ale nie powinny objętościowo zdominować głównego tematu.

W podręczniku intensywnie wykorzystywany jest zapis nutowy, do którego wprowadzenie znajduje się w początkowych rozdziałach.

Motywem przewodnim tej książki jest uproszczony podział na pięć głównych aspektów dzieła muzycznego:

  • rytm – dotyczy tempa, rozmieszczenia i akcentowania dźwięków;
  • melodia – „poziomy“, sekwencyjny aspekt struktury muzycznej, związany z wysokością dźwięków następujących kolejno po sobie;
  • harmonia – „pionowy“ aspekt struktury muzycznej, związany ze współbrzmieniem dźwięków równoczesnych;
  • dynamika, czyli natężenie dźwięku (głośność);
  • artykulacja, czyli sposób wydobycia dźwięku.

Spośród tych elementów zapis nutowy dość wiernie odzwierciedla pierwsze trzy (rytm, melodię i harmonię), natomiast co do dwóch ostatnich podaje jedynie przybliżone określenia.

Zobacz też

[edytuj]