Przejdź do zawartości

Niemiecki/Alfabet

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Spis treści

Alfabet

[edytuj]

Pierwszym krokiem do nauczenia się języka niemieckiego jest alfabet. Wygląda on następująco:

Od razu zwracają uwagę litery niewystępujące w języku polskim, a więc: ä, ö, ß oraz ü.

  • ä (a umlaut) jest przegłosem litery a, wymawia się jak polskie "e" (natomiast niemieckie e zwykle pośrednio między polskim "e", "i" oraz "y")
  • ö (o umlaut) jest przegłosem litery o, wymawia się z językiem ułożonym jak do "y" i wargami zaokrąglonymi do "o"
  • ü (u umlaut) jest przegłosem litery u, wymawia się z językiem ułożonym jak do "y" i wargami zaokrąglonymi do "u"; tak samo wymawia się w języku niemieckim y.
  • ß (scharfes es lub es-cet) to podwojone s, wymawia się jak podwójne "s".
Posłuchaj wymowy niemieckiego alfabetu oraz "umlautów"

Pismo gotyckie

[edytuj]

Dla wielu osób bardzo uciążliwe jest czytanie tekstów niemieckich pisanych pismem gotyckim. Jednakże zazwyczaj to, co potocznie zwiemy gotykiem jest tzw. "frakturą". Poniżej podajemy przykład uproszczonej fraktury:

Natomiast w tabelce poniżej mamy przykład właściwej fraktury:

Jeszcze inaczej będzie się przedstawiać pismo odręczne. Największe trudności sprawia czytelnikom rozróżnienie liter A i U; B, P i V; G i S; H; I i J; K i R; M i W; N i Y; f i s; k i l. Generalnie jest to pismo mocno nieczytelne, męczące i wiele słów można odczytać jedynie dzięki zrozumieniu kontekstu zdania.


Powrót do spisu treści