Pisownia liczebników dużą lub małą literą (Groß-/Kleinschreibung von Zahlwörtern)[edytuj]
Liczebniki (Zahlwörter, Numeralien) w funkcji rzeczownika oznaczające cyfry i/lub liczby pisze się dużą literą
np. eine/die Null, eine/die Eins, eine/die Zwei, ein/das Hundert, ein/das Tausend, die oberen Zehntausend, eine/die Million, ...
Liczebniki główne (Grundzahlen, Kardinalia) pisze się w języku niemieckim z reguły małą literą. Do liczebników głównych zaliczane są:
np. null, eins (ein/eine/ein), zwei, zehn, fünfunddreißig, hundert, tausend, zehntausend, ...
W przypadku liczebników głównych, które są częścią nazw własnych, prawidłowa jest pisownia dużą literą:
np. die Sieben Berge, ...
Jeżeli nie jest jednoznaczne, czy w mamy do czynienia z nazwą własną czy z grupą wyrazów nie będącą nazwą własną, to dopuszczalna jest pisownia liczebnika głównego zarówno dużą jak i małą literą:[1]
np. die fünf/Fünf Weisen, ...
Liczebniki porządkowe (Ordnungszahlen, Ordinalzahlen) w funkcji rzeczownika pisze się dużą literą.[2] Liczebnikami porządkowymi w funkcji rzeczownika są:
np. als Erster am Ziel, die Fünfte in der Rangliste, vom Hundertsten ins Tausendste kommen, ...
Liczebniki porządkowe użyte w funkcji przymiotnika pisze się w małą literą.[3] Przykładami takiego użycia liczebników porządkowych są:
