Przejdź do zawartości

Organiczna technika studiowania/MMOST

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Spis treści
Posiadając praktyczną wiedzę na temat podstaw szybkiego czytania, technik zapamiętywania oraz najważniejsze, na temat kreślenia Map Myśli, jesteś gotów poznać Organiczną Technikę Studiowania. Ma ona największe zastosowanie przy robieniu notatek i uczeniu się z podręczników, których nie musisz czytać w sposób liniowy "od deski do deski".

Wstęp do Organicznej Techniki Studiowania

[edytuj]

Opisana tu metoda uczenia się nie wymusza od nas niczego, jedynie wskazuje, jak w sposób optymalny rozłożyć poszczególne elementy nauki, aby zmaksymalizować efektywność uczenia się.

Mind Map Organic Study Technique (nazwa oryginalna) dzieli się zasadniczo na dwie główne części, spośród których każda ma jeszcze po cztery etapy. Zaznaczam jednak, że nie jest to jakiś bardzo sztywny porządek, może ulec najrozmaitszym zmianom w zależności od potrzeby, rodzaju podręcznika czy wiedzy, którą chcemy poznać. Niektóre elementy mogą okazać się zbyteczne np. w trakcie uczenia się z prostego podręcznika. Zasadniczo jednak Organiczna Technika Studiowania wygląda następująco:

Elementy Organicznej Techniki Studiowania

[edytuj]

Przygotowanie:

  1. Przewertowanie materiału – korzystając z umiejętności przeglądania wyrabiamy sobie ogólny pogląd na zawartość tekstu. Możemy także narysować centralny obraz naszej Mapy Myśli.
  2. Czas i zakres materiału – ustalamy czas i ilość materiału, jaki w tym czasie opanujemy (uwzględniamy przy tym rytmy pamięci).
  3. Mapa myśli - obraz dotychczasowej wiedzy – aby nastroić umysł do materiału, którego chcemy się uczyć, rysujemy Mapę Myśli zawierającą naszą wiedzę z tej dziedziny.
  4. Pytania i zamierzone cele – ustalamy dokładnie, dlaczego uczymy się danego materiału i czego chcemy się z niego dowiedzieć. Możemy zrobić z tego dodatkową mapę lub uzupełnić naszą Mapę Wiedzy o dodatkowe gałęzie.

Zastosowanie:

  1. Ogólny przegląd materiału – wykonujemy bardziej wnikliwe wertowanie, wykorzystując postawione cele i pytania do selekcji podstawowych informacji. Rysujemy główne ramiona naszej mapy.
  2. Przejrzenie wstępne – ustaliwszy główny układ informacji, koncentrujemy się na początkach i końcach tekstu celem wydobycia z nich dalszych danych. Rysujemy ramiona I i II poziomu naszej mapy.
  3. Przejrzenie uzupełniające – wypełniamy istniejące luki, najtrudniejsze zagadnienia zostawiając jednak na sam koniec. Uzupełniamy naszą mapę o szczegóły.
  4. Końcowy przegląd materiału – ostatecznie integrujemy zdobyte wiadomości. Rozwiązujemy wszelkie problemy, odpowiadamy na wszelkie pytania i wykonujemy wszystkie postawione sobie cele. Nasza mapa przyjmuje ostateczną formę.

Notatki w trakcie nauki

[edytuj]

Możesz sukcesywnie rysować mapę myśli podczas studiowania, ewentualnie zaznaczyć w tekście odpowiednie fragmenty i nakreślić mapę dopiero po ukończeniu lektury. Oba sposoby są równie skuteczne i godne polecenia. To, który sposób wybierzesz, zależy od twoich preferencji oraz od tego, czy książka należy do ciebie – czy możesz w niej notować.

Niezależnie od sposobu, który wybierzesz, pamiętaj, aby notowanie było procesem dwukierunkowym. Zamiast przepisać po prostu myśli autora w formie mapy, skup się na integracji tej wiedzy z twoją własną. Ideałem jest gdy mapa zawiera twoje własne komentarze i przemyślenia wynikłe z lektury, możesz zaznaczyć je dla odróżnienia innym kolorem.

Notatki w książce mogą się składać z

[edytuj]
  1. Podkreśleń.
  2. Przemyśleń dotyczących danego fragmentu.
  3. Komentarzy krytycznych.
  4. Linii prostych – zaznaczamy tak istotne i warte wynotowania fragmenty.
  5. Linii falistych – szczególnie trudne lub niezrozumiałe akapity.
  6. Znaki zapytania – miejsca, które wydają się nam wątpliwe.
  7. Wykrzykniki – wyjątkowo ważne dla nas sformułowania, akapity czy zagadnienia.
  8. Własne oznaczenia, przeznaczone do określonych celów natury ogólnej i szczegółowej.
  9. Mini-mapy myśli na marginesach czy wolnych miejscach.

Jeżeli jesteśmy właścicielami książki, możemy użyć kolorów do poszczególnych oznaczeń. Aby nie zniszczyć książki, możemy wykorzystać też miękki ołówek, który po wytarciu gumą praktycznie nie zostawia śladów.

Zapamiętywanie przez powtarzanie

[edytuj]

Powróć do rozdziału Rytmy pamięci, aby przypomnieć sobie najlepszy rytm kolejnych powtórek. Ułożenie sobie takiego planu powtórek jest rzeczą niezbędną. Materiał powtarzamy w następujący sposób:

  • Zaraz po zakończonej nauce przez około 10 minut przeglądamy naszą Mapę Myśli.
  • Po 24 godzinach rysujemy mapę, wydobywając informacje z pamięci.
  • Po 7 dniach dokonujemy kolejnej powtórki.
  • Jeżeli po 30 dniach powtórzymy dany materiał jeszcze raz, zapamiętamy go już trwale.

Kolejne powtórki, po 3 lub 6 lub 12 miesiącach, to już tylko przypomnienie sobie całej wiedzy z tematu, np. przed ważnym egzaminem.

Oto jak jeden z autorów podręcznika podsumował Organiczną Technikę Studiowania na kartce formatu A4.

Literatura

[edytuj]

Pozycje, z których czerpałem informacje, tworząc tę część książki:

  • T. Buzan, Rusz głową, wyd. RAVI, Łódź 2005.
  • T. Buzan, Mapy twoich myśli, wyd. RAVI, Łódź 2004.
  • T. Buzan:, Podręcznik szybkiego czytania, wyd. RAVI, Łódź 2003.

Następny rozdział przedstawi nam szczegółowe reguły dotyczące wewnętrznych i zewnętrznych czynników sprzyjających efektywnej nauce.