Perl/Operacje wejścia/wyjścia
Wejście i wyjście
[edytuj]
Definicja |
Wyjście
[edytuj]Wiesz już jak wysłać coś na wyjście używając instrukcji print. Jeśli potrzebujesz przypomnienia:
print "Hello World\n";
print $scalar;
To, co naprawdę robi instrukcja print to drukowanie na STDOUT, co oznacza standardowe wyjście. Później, kiedy dowiesz się o uchwytach plików, odkryjesz, że STDOUT może być zmienione tak, by użycie print drukowało do pliku. Jednak na razie nauczmy się o wejściu.
Wejście
[edytuj]Jak już może sobie wyobrażasz, jest bardzo ciężko napisać dobry program bez żadnego rodzaju wejścia. W tej części nauczysz się, jak poprosić o wejście od użytkownika, dzięki czemu będziesz w stanie pokierować wykonaniem swojego programu. Zobaczmy przykładowy program:
#!/usr/bin/perl
use warnings;
print "Jakie jest twoje imie?\n";
$imie = <STDIN>;
print "Twoje imie to $imie";
Przeanalizujmy wszystko po kolei:
- Wiesz wszystko aż do linijki $imie = <STDIN>;.
- $imie = <STDIN>;
- Zmienna skalarna jest znajoma, ale <STDIN> jest nowe.
- <STDIN> oznacza standardowe wejście. To, co robimy w tej linii to pobieranie linijki ze standardowego wejścia i umieszczenie jej w zmiennej $imie. Standardowe wejście jest zazwyczaj klawiaturą, choć można to też zmienić.
Spróbuj! |
Zauważ < i > otaczające STDIN. Jest to operator wejścia lub operator diamentu. Pobiera jedną linijkę danych z podanego uchwytu pliku. To, co naprawdę robimy pisząc $imie = <STDIN>;, to pobieranie jednej linijki tekstu z klawiatury.
Ćwiczenia
[edytuj]- Napisz program, który pyta użytkownika o liczbę i zwraca tę liczbę pomnożoną przez cztery (lub dowolną inną liczbę).