Poradnik harcerski/Jan Bytnar
Jan Bytnar, ps. Rudy, Czarny, Janek, Krokodyl (ur. 6 maja 1921 w Kolbuszowej, zm. 30 marca 1943 w Warszawie) – instruktor w stopniu harcmistrza, podporucznik AK.
Był synem Zdzisławy i Stanisława, byłego żołnierza Legionów Polskich. W 1925 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do Warszawy. Uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego. W wieku 12 lat wstąpił do 23 WDH „Pomarańczarnia” im. Bolesława Chrobrego. W 1936 roku został przybocznym. W 1938 roku zdobywa stopień HR. Od jesieni 1939 roku wraz ze swoją drużyną włącza się w działania organizacji PLAN. Od połowy 1940 roku pracuje jako łącznik PLAN z osadzonymi w więzieniu przy Alei Szucha oraz przy ul. Daniłowiczowskiej w Warszawie. Podczas wojny otrzymuje stopień podharcmistrza oraz kończy Szkołę Podchorążych Piechoty Rezerwy „Agricola”. Od wiosny 1941 roku dowodzi hufcem „Ochota” w Warszawie, który działa w ramach organizacji małego sabotażu „Wawer”. Podczas działań Bytnar zerwał hitlerowską flagę z budynku Zachęty oraz namalował kotwicę „PW” na Pomniku Lotnika w Warszawie. W listopadzie 1942 roku obejmuje dowództwo nad hufcem SAD Grup Szturmowych. Uczestniczy w akcjach GS, m.in. w noc sylwestrową z 1942 na 1943 rok w akcji Wieniec II, której celem było wysadzenie pociągu z transportami broni dla Niemców. 2 lutego 1943 roku został ranny podczas starć z niemiecką policją. 17 marca uciekł po linie z mieszkania położonego na II piętrze, by uchronić się przed mającym nastąpić aresztowaniem. 23 marca 1943 roku Gestapo znajduje w piwnicy budynku, w którym mieszkał przy al. Niepodległości 159, wiele materiałów polskiego podziemia, które nie zostały usunięte z niego na czas po aresztowaniach w dzielnicy Praga innego dowódcy Grup Szturmowych. 26 marca zostaje odbity przez GS podczas akcji pod Arsenałem. Umiera 4 dni później, przez obrażenie odniesione podczas przesłuchań. Podczas śledztwa nie zdradza żadnej tajemnicy podziemia. Jako bezpośrednich sprawców śmierci wywiad AK zidentyfikował Huberta Schulza i Ewalda Lange. Obaj zostają straceni w wyniku wyroku sądu podziemnego. Po śmierci zostaje odznaczony Krzyżem Walcznych. Otrzymuje również stopień harcmistrza i podporucznika. Grób Bytnara znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.