SIP/SIP i inne protokoły

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
< SIP

Session Initiation Protocol (SIP) to protokół sygnalizacyjny używany do ustanawiania, modyfikowania i kończenia sesji multimedialnych, takich jak głos, wideo i wiadomości błyskawiczne. SIP jest często porównywany z innymi protokołami służącymi do podobnych celów, takimi jak H.323 i WebRTC. Oto krótkie porównanie tych protokołów:

H.323[edytuj]

H.323 to starszy standard komunikacji głosowej i wideo w sieciach IP. SIP jest bardziej elastyczny niż H.323 i lepiej nadaje się do urządzeń mobilnych i sieci. SIP obsługuje również wiele kodeków, podczas gdy H.323 jest ograniczony do kilku. H.323 jest bardziej złożony i może wymagać większej przepustowości sieci, podczas gdy SIP jest lżejszy i bardziej skalowalny.

WebRTC[edytuj]

WebRTC to nowszy protokół, który umożliwia komunikację w czasie rzeczywistym między przeglądarkami a aplikacjami mobilnymi. WebRTC wykorzystuje podzbiór SIP do sygnalizacji i wykorzystuje inny protokół transportowy (DTLS) do bezpiecznej komunikacji. WebRTC jest bardziej odpowiedni do komunikacji peer-to-peer, podczas gdy SIP lepiej nadaje się do większych, bardziej złożonych sieci.

XMPP[edytuj]

Extensible Messaging and Presence Protocol (XMPP) to protokół do przesyłania wiadomości błyskawicznych i informacji o obecności. SIP może być również używany do przesyłania wiadomości błyskawicznych, ale lepiej nadaje się do komunikacji głosowej i wideo. XMPP jest bardziej skoncentrowany na przesyłaniu wiadomości i obecności i jest używany przez platformy takie jak Jabber i Google Talk.

Jingle[edytuj]

Jingle to protokół sygnalizacyjny opracowany przez Google do komunikacji w czasie rzeczywistym przez Internet. Podobnie jak SIP, Jingle służy do nawiązywania sesji multimedialnych, takich jak głos, wideo i czat. Oto porównanie SIP i Jingle:

  1. Projekt protokołu: SIP to protokół tekstowy, który wykorzystuje komunikaty SIP do sygnalizacji, podczas gdy Jingle to protokół oparty na XML, który używa XMPP do sygnalizacji.
  2. Transport: SIP może używać TCP lub UDP jako protokołu transportowego, podczas gdy Jingle używa tylko TCP.
  3. Obsługa multimediów: SIP obsługuje wiele kodeków głosowych i wideo, podczas gdy Jingle obsługuje tylko kilka kodeków.
  4. Translacja NAT: Oba protokoły obsługują translację NAT, ale Jingle ma wbudowaną obsługę ICE (Interactive Connectivity Establishment), podczas gdy SIP wymaga dodatkowych mechanizmów translacji NAT, takich jak STUN i TURN.
  5. Obecność: SIP ma wbudowaną obsługę informacji o obecności, podczas gdy Jingle polega na XMPP w zakresie obecności.
  6. Przyjęcie: SIP jest powszechnie przyjętym standardem używanym przez wielu usługodawców i sprzedawców, podczas gdy Jingle jest używany głównie przez usługi Google, takie jak Google Talk i Google Hangouts.

Podsumowując, SIP i Jingle są podobnymi protokołami używanymi do komunikacji w Internecie w czasie rzeczywistym, ale różnią się konstrukcją, transportem, obsługą mediów, translacją NAT i obecnością. SIP jest szerzej przyjętym standardem, podczas gdy Jingle jest używany głównie przez usługi Google.

RTP[edytuj]

Real-time Transport Protocol (RTP) to protokół do przesyłania danych audio i wideo przez sieci IP. SIP służy do sygnalizowania i nawiązywania sesji, podczas gdy RTP służy do przesyłania rzeczywistych mediów. SIP i RTP są protokołami uzupełniającymi się i często są używane razem.

Podsumowując, SIP jest szeroko stosowanym protokołem sygnalizacyjnym do nawiązywania sesji multimedialnych w sieciach IP. Chociaż istnieją inne protokoły, które służą podobnym celom, elastyczność, skalowalność i obsługa wielu kodeków sprawia, że SIP jest popularnym wyborem dla wielu aplikacji.