Siewki roślin flory Polski/Kłokoczkowate

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Kłokoczkowate (Staphyleaceae)

Kłokoczka (Staphylea)[edytuj]

Kłokoczka południowa (Staphylea pinnata L.)[edytuj]

Kiełkowanie jest podziemne, jednak czasami (ale dopiero po pojawieniu się liści właściwych) liścienie wydostają się nad ziemię. Są one odwrotnie jajowate, o długości 12-14 mm i szerokości 7-8 mm, osadzone na rynienkowatym ogonku długości 4 mm, grube, mięsiste, nagie, od góry płaskie, a od spodu wypukłe, blade lub żółtawe, tylko lekko zieleniejące. Część podliścieniowa ma długość około 4 cm, grubość do 2,5 mm w środku, zwężając się ku górze i dołowi, jest naga, na górze żółtozielona, niżej biała. Część nadliścieniowa jest o połowę cieńsza od niej i krótsza (1,5-2 cm), wyraźnie spłaszczona. Pierwsze liście właściwe rosną naprzeciwlegle, na rynienkowatych ogonkach długości 1-1,2 cm. Są złożone z 3, a później z 5 siedzących listków, długości 2,5-3 cm i szerokości ok. 1,5 cm, zielonych z lekkim woskowym nalotem i nierównym, ostrym piłkowaniem na brzegach. Boczne listki są asymetryczne, środkowy eliptyczny, przy brzegach listków łukowato łączą się nerwy boczne. Bardzo drobne, nitkowate, żółtawe przylistki. Korzeń jest palowy, z długimi, cienkimi korzeniami bocznymi, koloru żółtobrązowego[1].

Przypisy

  1. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Klucz do oznaczania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 127-128.