Najbardziej popularnymi modelami dyspersji są gaussowskie modele smugi (zob. Model referencyjny). Poza nimi stosuje się modele bardziej złożone, umożliwiające modelowanie rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w np. w terenach górzystych lub na obszarach zabudowy miejskiej, np.:
Gaussowskie (lagranżowskie) modele obłoków
Lagranżowskie modele ruchu pseudocząstek (Monte Carlo)
siatkowe modele eulerowskie
modele receptorowe
Zostały opisane m.in. w wytycznych Ministerstwa Środowiska z r. 2003[1].
