Ukraiński/Zwierzęta
слова – тварини | |||||
|
Uwaga!
|
Gramatyka
[edytuj]Deklinacja rzeczowników – wprowadzenie
[edytuj]Wiesz już, że w języku ukraińskim występuje sześć przypadków. Obok nich występuje także wołacz (кличний), który jest identyczny co w języku polskim. Z racji tego w podręczniku odmiana rzeczowników ograniczy się do sześciu przypadków.
Rzeczowniki odmienia się na cztery sposoby:
- Deklinacja I – rzeczowniki rodzaju żeńskiego i męskiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na: -а, -я.
- Deklinacja II – rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na spółgłoskę lub -о, oraz rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na -о, -е, -я.
- Deklinacja III – rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na spółgłoskę oraz rzeczownik мати.
- Deklinacja IV – rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na: -а, -я, u których przy odmianie pojawiają się sufiksy -ат-, -ен-.
Podobnie jak w języku polskim, rzeczowniki dzielą się na rodzaje: męski, żeński i nijaki. Rzeczowniki w rodzaju żeńskim kończą się na -а lub –я. Rzeczowniki w rodzaju męskim kończą się spółgłoską, choć niekiedy są od tego wyjątki (np. батько, дядько). Rzeczowniki w rodzaju nijakim kończą się zazwyczaj na -о, –е i niekiedy na –я.
Dotychczas wszystkie poznane rzeczowniki, które poznałeś, są podane w mianowniku.
Liczba mnoga w mianowniku
[edytuj]W celu utworzenia liczby mnogiej, rzeczowniki w rodzaju męskim i żeńskim przyjmują końcówkę zazwyczaj -и. Niekiedy zamiast -и stosuje się –і. Rzeczowniki w rodzaju nijakim przyjmują końcówkę -а lub –я.