Wikipedysta:Jsbien/brudnopis

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Podstawy prawne[edytuj]

Art. 13 ustawy o języku polskim stwierdza, że Rada na wniosek uprawnionego przez ustawę podmiotu lub z własnej inicjatywy wyraża w drodze uchwały opinie o używaniu języka polskiego (w zakresie określonym ustawą) oraz ustala zasady ortografii i interpunkcji języka polskiego.

Prawnicy są zgodni, że uchwały Rady nie są dla nikogo wiążące. Już w 1999 r. na VII posiedzeniu plenarnym Rady mówił o tym profesor prawa Maciej Zieliński: Obowiązki, prawa i potrzeby Rady Języka Polskiego w świetle Ustawy o języku polskim z dn. 7 października 1999 r.. [dostęp 2016-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-04)].

Rada Języka Polskiego jest tylko instytucją opiniodawczo-doradczą, co oznacza, iż na wniosek zainteresowanych instytucji powinna ona wyrażać opinie i udzielać porad co do używania języka polskiego, lecz nikt nie ma obowiązku przestrzegania jej zaleceń

Potwierdzają to nowsze publikacje, np. Paweł Czarnecki: Ustawa o języku polskim. Komentarz. Wyd. 1. Stan prawny na 15 lutego 2014 roku. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, 2014, s. 161. ISBN 978-83-278-0784-7.

Nie sposób jednak stwierdzić, że uchwały mają wiążącą moc w stosunku do adresatów.

W tej sytuacji dziwi stwierdzenie zawarte w cytowanym dalej tekście Łącznik w nazwach miejscowych. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(14), s. 9–11, 2004. [dostęp 2016-11-26].  że stanowisko zaakceptowane przez plenum Rady (uchwała nr 11) ma moc obowiązujacą.

Uchwały[edytuj]

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 1 (nie z imiesłowami)[edytuj]

9 GRUDNIA 1997 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 1 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NIE Z IMIESŁOWAMI PRZYMIOTNIKOWYMI PRZYJĘTA NA III POSIEDZENIU PLENARNYM RADY JĘZYKA POLSKIEGO, DN. 9 GRUDNIA 1997 R.. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-11)].

Nie wykluczając zasadniczych zmian w przyszłości w polskiej ortografii, Rada Języka Polskiego podejmuje decyzję pozytywną co do łącznej pisowni nie z imiesłowami odmiennymi z dopuszczalnością świadomej pisowni rozdzielnej.

Wersja drukowana i uzasadnienie: Nie z imiesłowami przymiotnikowymi (w zasadzie) zawsze razem. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(2), s. 1–2, 1998. [dostęp 2016-11-26]. 

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 2 (tytuły/nazwy stron/witryn internetowych)[edytuj]

  • 5 GRUDNIA 2000 R.,

Uchwała ortograficzna. Tytuły (nazwy) stron w Internecie jak tytuły (nazwy) czasopism. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(8), s. 1, 2001. [dostęp 2016-11-26]. 

Tytuły (nazwy) stron internetowych przyjmują postać ortograficzną taką jak tytuły (nazwy) czasopism, co oznacza, że każdy wyraz odmienny wchodzący w ich skład należy pisać wielką literą.

  • 19 PAŹDZIERNIKA 2002 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 2 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NAZW WITRYN INTERNETOWYCH (PRZYJĘTA NA IX POSIEDZENIU PLENARNYM RADY ĘZYKA POLSKIEGO, DN. 9 GRUDNIA 1997 R., ZMIENIONA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 XI 2002 R.. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-04-12)].

Brak wersji drukowanej. Sprawozdanie z XIII posiedzenia plenarnego (Kwestie ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(12), s. 16, 2003. [dostęp 2016-11-26]. ) nie zawiera informacji o zmianie uchwały.

Słowa wchodzące w skład nazw witryn internetowych piszemy wielką litera, z wyjątkiem spójników i przyimków, występujacych wewnątrz tych nazw. Jeśli nazwa się nie odmienia, wielką literą należy zapisać tylko pierwszy wyraz

  • 23 MARCA 2009 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 2 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NAZW WITRYN INTERNETOWYCH (PRZYJĘTA NA IX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 5 GRUDNIA 2000 R., ZMIENIONA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 PAŹDZIERNIKA 2002 R. ORAZ NA XXX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 23 MARCA 2009 R). [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-08)].

Brak wersji drukowanej. Komunikaty w tym czasie już się nie ukazują. Sprawozdanie z działalności Rady za rok 2009 nie zawiera informacji o zmianie uchwały.

Słowa wchodzące w skład nazw witryn internetowych piszemy wielką litera, z wyjątkiem spójników i przyimków, występujacych wewnątrz tych nazw.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 3 (ü, ö, ä)[edytuj]

  • 20 LISTOPADA 2001 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 3 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKICH LITER Ü, Ö, Ä (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-30)].

Wersja drukowana: Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(2), s. 7–8, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

Niemieckie litery ü, ö, ä można w tekstach polskich pozostawiać bez zmian lub zapisywać jako ue, oe, ae.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 3 RADY JĘZYKA POLSKIEGOW SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKICH LITER Ü, Ö, Ä (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)]. Cytat: data dostępu = 2016-12-10

Niemieckie litery ü, ö, ä można w tekstach polskich pozostawiać bez zmian lub zapisywać jako ue, oe, ae. Preferuje się pisownię oryginalną.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 4 (ß)[edytuj]

  • 20 LISTOPADA 2001 R. (z błędem w tytule: B zamiast ß)

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 4 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKIEJ LITERY B (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)]. Cytat: Niemiecką literę ß w tekstach polskich oddaje się przez „ss”. W uzasadnionych wypadkach można pozostać przy zapisie ß.

Wersja drukowana: Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(2), s. 7–8, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

  • wersja aktualna, data modyfikacji nie znana (między 4 października i 30 grudnia 2003)

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 4 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKIEJ LITERY ß (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-30)]. Cytat:

Brak wersji drukowanej.

Niemiecką literę ß w tekstach polskich oddaje się przez „ss”. W uzasadnionych wypadkach można pozostać przy zapisie ß.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 5 (nazwy zabytków materialnych) ANULOWANA[edytuj]

  • 21 MAJA 2002 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 5 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WIELOCZŁONOWYCH NAZW ZABYTKÓW MATERIALNYCH (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-11)].

Wersja drukowana: Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 2(11), s. 1, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

W wieloczłonowych nazwach zabytków materialnych (nie pisemnych) wszystkie człony z wyjątkiem spójników należy pisać dużymi literami

  • 11 KWIETNIA 2005 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 5 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WIELOCZŁONOWYCH NAZW ZABYTKÓW MATERIALNYCH (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R., ANULOWANA NA XIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 11 KWIETNIA 2005 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 6 (podtytuły czasopism i tytuły dodatków)[edytuj]

  • 21 MAJA 2002 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 6 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU PODTYTUŁÓW CZASOPISM I TYTUŁÓW JEDNORAZOWYCH DODATKÓW DO GAZET (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-30)].

Wersja drukowana: Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 2(11), s. 1, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

W podtytułach czasopism i tytułach jednorazowych dodatków do gazet wielką literą pisze się tylko pierwszy człon nazwy; pozostałe jej składniki pisze się małymi literami (tak jak w tytułach książek).

  • 23 MARCA 2009 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 6 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU PODTYTUŁÓW CZASOPISM I TYTUŁÓW JEDNORAZOWYCH DODATKÓW DO GAZET (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R., ZMODYFIKOWANA NA XXX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 23 MARCA 2009 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)]. Cytat: <

Brak wersji drukowanej.

br/>Podtytuły czasopism oraz tytuły jednorazowych dodatków do pism pisze się tak jak tytuły książek: wielką literą pisze się tylko człon pierwszy, pozostałe człony – małą literą. W tytułach stałych dodatków wszystkie człony oprócz spójników i przyimków pisze się wielką literą.

Podtytułem jest formuła następująca każdorazowo po tytule czasopisma, umieszczona na jego stronie tytułowej (w zależności od układu graficznego – np. za tytułem albo właśnie po nim). Piszemy zatem: „Tele Tydzień. Popularny magazyn telewizyjny”, „Tele Świat. Magazyn telewizyjny”, „Cogito. Szkoła – matura – studia – życie”.

Stały dodatek ma własną numerację, ukazuje się regularnie, w terminie znanym czytelnikom. Przykładowe stałe dodatki to „Niezbędnik Inteligenta” (dodatek tygodnika „Polityka”) oraz „Kujon Polski” czy „Duży Format” (dodatki „Gazety Wyborczej”).

Jednorazowy dodatek jest okazjonalny, nie ma numeracji, a jego wydanie łączy się z jakimś wydarzeniem, a nie konkretnym terminem. Takim dodatkiem jest np. „Książeczka pierwszej pomocy” (dodatek do „Polityki”).

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 7 (nazwa listu elektronicznego)[edytuj]

  • 21 MAJA 2002 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 7 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZWY LISTU ELEKTRONICZNEGO (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-11)].

Wersja drukowana: Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 2(11), s. 1, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

Poprawna forma nazwy listu elektronicznego to e-mail, potocznie: mejl.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 8 (Dumas ojciec itp)[edytuj]

  • 21 MAJA 2002 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 8 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU CZŁONÓW PODRZĘDNYCH W POŁĄCZENIACH TYPU DUMAS OJCIEC (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-11)].

Wersja drukowana: Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 2(11), s. 1, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

W nazwach typu Dumas ojciec, Dumas syn, Strauss starszy, Strauss młodszy, Paweł junior, Paweł senior itp. człony podrzędne powinny być zapisywane małą literą. Wyjątek stanowią połączenia tradycyjne, zwłaszcza dotyczące postaci starożytnych, np. Pliniusz Starszy.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 9 (afro-)[edytuj]

19 LISTOPADA 2002 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 9 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU RZECZOWNIKÓW Z CZĄSTKĄ AFRO- (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)].

Wersja drukowana: Kwestie ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(12), s. 16, 2003. [dostęp 2016-11-26]. 

Rzeczowniki będące połączeniami cząstki afro- i nazwy mieszkańca kraju, kontynentu, regionu geograficznego, nazwy członka narodu, rasy i szczepu piszemy dużą literą.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 10 (-lecie)[edytuj]

  • 19 LISTOPADA 2002 R.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 10 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU ZŁOŻEŃ OD RZECZOWNIKA Z LICZEBNIKIEM (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.). [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)]. Cytat: Połączenie cząstki -lecie i cyfr rzymskich można stosować do zapisu złożeń od rzeczownika z liczebnikiem wtedy, gdy liczebnik nie jest większy niż 39, a więc jeśli do zapisu nie trzeba użyć cyfr rzymskich oznaczonych znakami L, C, D, M.

Wersja drukowana: Kwestie ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(12), s. 16, 2003. [dostęp 2016-11-26]. 

  • wersja aktualna (data modyfikacji tytułu uchwały nieznana)

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 10 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU POŁĄCZENIA CZĄSTKI -LECIE I CYFR RZYMSKICH (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

Połączenie cząstki -lecie i cyfr rzymskich można stosować do zapisu złożeń od rzeczownika z liczebnikiem wtedy, gdy liczebnik nie jest większy niż 39, a więc jeśli do zapisu nie trzeba użyć cyfr rzymskich oznaczonych znakami L, C, D, M.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 11 (łącznik w nazwach miejscowych)[edytuj]

  • 7 MAJA 2004 R

W tekście Łącznik w nazwach miejscowych. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(14), s. 9–11, 2004. [dostęp 2016-11-26].  znajduje się informacja, że podsekretarz stanu MSWiA poprosił Radę o zajęcie stanowiska w sprawie pisowni dwuczłonowych nazw miejscowych w związku z przygotowywanym nowym Wykazem urzędowych nazw miejscowości w Polsce; stanowisko w tej sprawie przygotowała Komisja Ortograficzno-Onomastyczna, zostało ono zaakceptowane przez plenum Rady na XVII posiedzeniu i ma moc obowiązującą. Cytowany tekst zawiera uzasadnienie autorstwa Aleksandry Cieślikowej, brak jednak informacji, że akceptacja plenum miała formę uchwały.

  • wersja aktualna (data nadania numeru i tytułu nieznana)

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 11 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE UŻYCIA ŁĄCZNIKA W WIELOCZŁONOWYCH NAZWACH MIEJSCOWYCH (PRZYJĘTA NA XVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 MAJA 2004 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

W poniższym cytacie poprawiono niepoprawne lub zbędne użycia dywizu spowodowane przenoszeniem członów nazw do nowego wiersza.

Z łącznikiem piszemy nazwy miejscowości, jeśli są złożone z dwóch lub więcej członów, które wspólnie identyfikują jednostkę administracyjną lub geograficzną, a więc miejscowość lub jej część, np. dzielnicę: Bielsko-Biała, Busko-Zdrój, Ceków-Kolonia, Kalwaria-Lanckorona, Krynica-Zdrój, Rutka-Tartak, Warszawa-Okęcie, Warszawa-Śródmieście; Bielsko-Biała-Lipnik, Warszawa-Praga-Północ.

Nie piszemy z łącznikiem nazw miejscowych, w których jeden z członów nazwy miejscowej (przymiotnik) pozostaje w związku zgody z głównym członem nazwy (rzeczownikiem), np.: Dąbrówka Nowa, Nowy Sącz, Przewóz Stary, Łęgonice Małe, a także wtedy, kiedy pierwszym członem nazwy są wyrazy: Kolonia, Osada, Osiedle, np.: Kolonia Ostrów (jak Kolonia Ostrowska), Kolonia Wronów (jak Kolonia Wronowska), Osiedle Wilga, Osada Konin, Osada Leśna.

UZASADNIENIE (opracowane przez prof. dr hab. Aleksandrę Cieślikową)

1. Nazwy własne różnią się od nazw pospolitych, trudno więc stosować takie same kryteria ortograficzne i słowotwórcze wobec jednej i drugiej grupy. Nazwy własne przede wszystkim identyfikują ludzi, miejsca, zespoły, instytucje itp.
2. Nazwy zestawione miejscowości wynikły z różnych procesów pozajęzykowych: łączenie miejscowości, dzielenie, zmiana charakteru jednostki osadniczej. W obowiązującym w obiegu publicznym użyciu nazw (pisowni i odmianie) por. „Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce” Warszawa 1980-1982 (kodyfikacja prawna) przyjęto pisownię z łącznikiem według reguły ze „Słownika ortograficznego” M. Szymczaka. Cytuję za wyd. piątym z 1981, s.106: „nazwy miejscowe złożone z dwóch lub więcej rzeczowników oznaczające jednostkę administracyjną lub geograficzną piszemy z łącznikiem: Skarżysko-Kamienna, Bielsko-Biała, Jaworzno-Szczakowa ... Busko-Zdrój, Kudowa-Zdrój, Kalwaria-Lanckorona”. Ten przepis w stosunku do nazw miejscowych był stosowany od 1975 roku. W 6. wydaniu „Słownika ortograficznego” S. Jodłowskiego i W. Taszyckiego (Wrocław 1967) czytamy: Ponadto zastosowanie ma łącznik w następujących zestawieniach …3) „w nazwach miejscowych, które się składają z dwóch członów rzeczownikowych, np. Kraków-Bonarka, Warszawa-Okęcie, Busko-Zdrój, Przemyśl-Zasanie, Skarżysko-Kamienna”.
3. W pracach Komisji Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych ta reguła użycia łącznika przyczynia się do względnie jednolitego traktowania nazw o różnej genezie:
a. Zestawienia (złożenia) wynikają z połączenia nazw dwóch miejscowości, w których drugi człon nazwy może być pochodzenia przymiotnikowego, np. Bielsko-Biała, Skarżysko-Kamienna lub rzeczownikowego: Czechowice-Dziedzice, Kalwaria-Lanckorona, Warszawa-Okęcie.
b. W zestawionych nazwach miejscowości z Mazowsza i Podlasia drugi człon nazw był dodawany w procesie dzielenia miejscowości: Borkowo-Adamy, Borkowo-Boksy, Borkowo-Falenta. W użyciu lokalnym miejscowość jest identyfikowana głównie przez drugi człon nazwy.
c. W zestawieniach identyfikujących miejscowość często drugi człon rzeczownikowy ma pochodzenie odapelatywne: Kolonia, Osada, Osiedle, Parcele, Tartak, Wieś, Zdrój itp. W nazwie własnej drugi człon (pisany dużą literą) nie stanowi wyrazu pospolitego, np. jednostki osadniczej (Kolonia nie jest już kolonią, Osadaosadą), ale wspólnie z pierwszym oznacza miejscowość, często odróżniając ją od innych: Sochaczew i Sochaczew-Wieś, Zalesice-Kolonia, Rokotów-Kolonia, Rutka-Tartak. Nadrzędną funkcją nazw: Busko-Zdrój, Krynica-Zdrój, Wysowa-Zdrój jest identyfikacja miejscowości, a nie informacja o jej charakterze.
4. „Nowy słownik ortograficzny PWN” (PWN, Warszawa 1998) pod red. E. Polańskiego zamieszcza regułę (s. LXVI, 48), powtórzoną w następnych wydaniach tego słownika (również w wydaniu z 2003 roku): „Jeżeli nazwa miejscowa składa się z dwu członów rzeczownikowych, które oznaczają (genetycznie) dwie względem siebie administracyjnie równorzędne miejscowości, stosuje się łącznik, np. Brzesko-Okocim, Jaworzno-Szczakowa, Kalwaria-Lanckorona, Kobyle-Gródek, Konstancin-Jeziorna, Skarżysko-Kamienna”. Pod tym przepisem zamieszczona jest uwaga autorów słownika: „To zalecenie jest nowością wobec przepisów zawartych w «Słowniku ortograficznym» M. Szymczaka”.
Prof. Z. Saloni zwrócił uwagę, że przytoczone wyżej zalecenie pisowni z łącznikiem nazw miejscowości nie jest nowością w stosunku do „Słownika ortograficznego” M. Szymczaka. Nowością w stosunku do „Słownika” M. Szymczaka jest pisownia typu Kraków Płaszów i Busko Zdrój.
5. O nazwach typu Kraków Płaszów, Katowice Bogucice, Wrocław Nowy Dwór i Busko Zdrój autorzy „Nowego słownika ortograficznego PWN” piszą, że stosunek członów jest znaczeniowo nierównorzędny.
Trudno od użytkownika nazw wymagać wiedzy o genetycznej, administracyjnej, znaczeniowej (określenia te mogą odnosić się albo do miejscowości, albo do nazwy) równorzędności czy nierównorzędności nazw(?) czy miejscowości(?). Mogą się połączyć 2 wsie, z których druga nazywa się Zdrój lub Zdroje (9 wsi o tej nazwie w Polsce). Będą administracyjnie równorzędne. Bagienice-Folwark nie są folwarkiem, a miejscowość Zalesice-Kolonia nie jest kolonią, tylko wsią. Podstawową funkcją nazw własnych jest identyfikacja i dyferencjacja obiektów, nie zaś informacja semantyczna. Wiadomo, że przy przejściu do kategorii nazw własnych apelatywa zmieniają funkcję, a więc i tracą pierwotne znaczenie.
6. Pisownia z łącznikiem występowała już wcześniej, przed reformą ortografii. W „Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej” opracowanym na podstawie pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 IX 1921 widnieje Krynica-Zdrój z łącznikiem, Rokitnica-Kąty, kolonia wsi Rokitnica.
7. Wszystkie zmiany dotyczące formy nazwy (nawet łącznika) muszą być ogłaszane w odpowiednich rozporządzeniach, zaś za rozporządzeniami prawnymi (Dziennikiem Ustaw) idą zmiany pieczątek, dowodów, dokumentów (szczególnie wtedy, kiedy miejscowość jest siedzibą władz gminy).
Obecnie według przepisów zawartych w „Nowym słowniku ortograficznym PWN” pod red. E. Polańskiego w 29 nazwach gmin należałoby zlikwidować łącznik, gdyż mają one w drugim członie nazwę odapelatywną: Zdrój, Osada, Ośrodek, Letnisko, Kolonia, Huta, Stacja itp., a nazw innych miejscowości, w których należałoby zlikwidować łącznik, aby zachować konsekwencję, są tysiące.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 12 (inicjały)[edytuj]

  • 7 MAJA 2004 R

W tekście Zasady pisowni inicjałów (opracowane przez prof. Jerzego Podrackiego). „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(14), s. 11, 2004. [dostęp 2016-11-26].  znajduje się informacja, że zasady te zostały zaakceptowane przez plenum Rady na XVII posiedzeniu, brak jednak informacji, że akceptacja plenum miała formę uchwały.

  • wersja aktualna (data nadania numeru i tytułu nieznana)

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 12 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI INICJAŁÓW (PRZYJĘTA NA XVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 MAJA 2004 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

1. Początkowe litery imienia i nazwiska, zakończone kropką, tworzą inicjały.

2. Z dwuznaków literowych rz, sz, cz i trójznaku dzi oznaczających jedną głoskę pozostawia się w inicjałach tylko pierwszą literę – zgodnie z ogólnymi zasadami pisowni skrótowców. Poprawny zapis to zatem: R. (np. Rzymowski, Rzepka), S. (np. Szymon, Szczepan, Szymański, Szymonowicz), C. (np. Czesław, Czesława, Czcibor), D. (np. Dzierżysław, Dzierżysława, Dziarski, Dziekan).

3. Zawsze zachowuje się w inicjałach (podobnie jak w skrótowcach) dwuznak Ch., zarówno w wyrazach rodzimych, w których oznacza głoskę „ch”, jak i w wyrazach obcych, zaczynających się od innych głosek (np. „sz”, „cz”, „k”). Poprawny zapis to zatem: Ch. (np. Chrystian, Chryzostom, Chwalibóg; Chudy, Choma, Cholewa; francuski i angielski Charles, angielski Christopher).

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 13 (Dziennik Ustaw)[edytuj]

15 MAJA 2006 R.

Brak wersji drukowanej.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 13 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU SKRÓTU TYTUŁU DZIENNIK USTAW/ DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ (PRZYJĘTA NA XXII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 15 MAJA 2006 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Poprawny skrót tytułu Dziennik Ustaw/Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej to DzU albo Dz.U. Jeśli skrótu wymaga szczegółowy zapis miejsca umieszczenia aktu prawnego, zapis ten należy skrócić według wzoru: DzU/Dz.U. (RP) nr 15, poz. 30, z późn. zm.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 14 (Zabużanin itp.)[edytuj]

7 KWIETNIA 2008 R.

Brak wersji drukowanej.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 14 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZW MIESZKAŃCÓW TYPU ZABUŻANIN, KRESOWIANIN (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Pisownia wielką lub małą literą nazw mieszkańców typu Zabużanin, Kresowianin uzależniona jest od znaczenia wyrazów podstawowych: kresowianin to mieszkaniec kresów (‘pogranicza’), KresowianinKresów (Wschodnich) (‘wschodniej części dawnej Polski’). Ponieważ rzeczownik Zabuże ma właściwie takie samo znaczenie jak Kresy (Wschodnie), nazwę mieszkańca tych terenów powinno się pisać od wielkiej litery: Zabużanin, Zabużanka, tak jak Kresowianin, Kresowianka. Jeżeli chodzi zaś o pisownię nazwy mieszkańca miejscowości Zabuże, to oczywiście obowiązuje tu mała litera: zabużanin, zabużanka.
Pisownia od wielkiej litery będzie obowiązywać również w nazwach mieszkańców (jeszcze w słownikach nierejestrowanych) innych terenów geograficznych czy też jednostek administracyjnych, tworzonych np. od podstaw: Naddniestrze (które formalnie nie jest jednostką administracyjną), Naddnieprze, Zaolzie.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 15 (Al-Kaida itp.)[edytuj]

7 KWIETNIA 2008 R.

Brak wersji drukowanej.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 15 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZW ARABSKICH TYPU AL-KAIDA, AL-DŻAZIRA (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

W nazwach arabskich typu Al-Kaida [wymowa: al-ka-i-da], Al-Dżazira zapisujemy rodzajnik wielką literą i z łącznikiem.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 16 (nazwy ośrodków dydaktycznych)[edytuj]

7 KWIETNIA 2008 R.

Brak wersji drukowanej.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 16 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU POTOCZNYCH JEDNOWYRAZOWYCH NAZW OŚRODKÓW DYDAKTYCZNYCH (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)]. Cytat: W nazwach arabskich typu Al-Kaida [wymowa: al-ka-i-da], Al-Dżazira zapisujemy rodzajnik wielką literą i z łącznikiem.

Potoczne jednowyrazowe nazwy ośrodków dydaktycznych (przedszkoli, szkół i uczelni, bibliotek i in.) należy zapisywać od wielkiej litery – w cudzysłowie lub bez cudzysłowu, np.:

  • Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna – „Filmówka” lub Filmówka;
  • II Liceum Ogólnokształcące im. Jana Śniadeckiego – „Śniadek” lub Śniadek;
  • V Liceum Ogólnokształcące im. Księcia Józefa Poniatowskiego – „Poniatówka” lub Poniatówka;
  • X Liceum Ogólnokształcące im. Królowej Jadwigi – „Królówka” lub Królówka;
  • Biblioteka Jagiellońska – „Jagiellonka” lub Jagiellonka.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 17 (wyrazy zakończone literą x)[edytuj]

8 GRUDNIA 2008 R.

Brak wersji drukowanej.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 7 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WYRAZÓW ZAKOŃCZONYCH LITERĄ -X (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Wyrazy zakończone literą –x (skrótowce, nazwiska, nazwy geograficzne, wyrazy pospolite) możemy zapisywać dwojako:
A. W przypadkach zależnych w miejsce -x kończącego wyraz w mianowniku piszemy połączenie liter -ks-, np. Hortex, Horteksu (o) Horteksie; Hendrix, Hendriksa (o) Hendriksie; Halifax, Halifaksu (o) Halifaksie; cardox, cardoksu (o) cardoksie; maalox, maaloksu (o) maaloksie.
B. W przypadkach zależnych pozostawiamy w zapisie tematyczne -x-, np. Hortexu, Hortexowi (o) Hortexie; Hendrixa, Hendrixowi (o) Hendrixie; Halifaxu, Halifaxowi (o) Halifaxie; cardoxu, cardoxowi (o) cardoxie; maaloxu, maaloxowi (o) maaloxie.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 18 (tytuły czasopism itp.)[edytuj]

8 GRUDNIA 2008 R.

Brak wersji drukowanej.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 18 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU TYTUŁÓW CZASOPISM I CYKLI WYDAWNICZYCH (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

W tytułach – odmiennych i nieodmiennych – czasopism i cykli wydawniczych oraz w nazwach wydawnictw seryjnych piszemy wielką literą wszystkie wyrazy (z wyjątkiem przyimków i spójników występujących wewnątrz tych nazw), np. Gazeta Wyborcza, Tygodnik Powszechny, Polityka, Język Artystyczny, To i Owo, Biblioteka Wiedzy o Prasie, Typy Broni i Uzbrojenia, Listy z Teatru, Mówią Wieki, Po Prostu, A To Polska Właśnie. Spójniki i przyimki występujące wewnątrz takich tytułów piszemy małą literą.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 19 (kosmos itp.)[edytuj]

8 GRUDNIA 2008 R.

Brak wersji drukowanej.

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 19 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WYRAZÓW KOSMOS I WSZECHŚWIAT (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.). [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Wyrazy kosmos oraz wszechświat można w liczbie pojedynczej zapisywać obocznie: małą lub wielką literą: kosmos a. Kosmos, wszechświat a. Wszechświat; w liczbie mnogiej oba słowa zapisujemy małą literą: kosmosy, wszechświaty.


Nowa wersja

Uchwały Rady Języka Polskiego

Podstawy prawne[edytuj]

Art. 13 ustawy o języku polskim stwierdza, że Rada Języka Polskiego na wniosek uprawnionego przez ustawę podmiotu lub z własnej inicjatywy wyraża w drodze uchwały opinie o używaniu języka polskiego (w zakresie określonym ustawą) oraz ustala zasady ortografii i interpunkcji języka polskiego.

Prawnicy są zgodni, że uchwały Rady nie są dla nikogo wiążące. Już w 1999 r. na VII posiedzeniu plenarnym Rady mówił o tym profesor prawa Maciej Zieliński[1]:

Rada Języka Polskiego jest tylko instytucją opiniodawczo-doradczą, co oznacza, iż na wniosek zainteresowanych instytucji powinna ona wyrażać opinie i udzielać porad co do używania języka polskiego, lecz nikt nie ma obowiązku przestrzegania jej zaleceń

Potwierdzają to nowsze publikacje, np.:

Nie sposób jednak stwierdzić, że uchwały mają wiążącą moc w stosunku do adresatów.

Paweł Czarnecki[2]

Rada uważa jednak, że jej uchwały są obowiązujące, np.:

Mamy prawo ustalać przepisy tylko w jednym, choć bardzo ważnym zakresie. Chodzi o przepisy ortograficzne oraz interpunkcyjne. W tym zakresie uchwały Rady Języka Polskiego są wiążące dla wszystkich piszących.

Jerzy Podracki (członek Rady Języka Polskiego)[3]

Uchwała nr 1 ma status inny niż pozostałe uchwały, została bowiem podjęta przed wejściem w życie ustawy o języku polskim.

Sposób podawania do wiadomości uchwał Rady nie jest formalnie ustalony[2]. Początkowo były one drukowane w trudno dostępnych „Komunikatach”, co było krytykowane[4]; od pewnego czasu „Komunikaty” są dostępne na witrynie Rady.

Z formalnego punktu uchwały są materiałami urzędowymi, o których mowa w art. 4 prawa autorskiego, mogą być one zatem cytowane w całości[5].

Uchwały[edytuj]

Zgodnie z regulaminem Rady do podjęcia uchwały wymagana jest zwykła większość osób przy obecności co najmniej 1/2 ogólnej liczby członków Rady. Projekty uchwał przygotowuje Zespół (wcześniej Komisja) Ortograficzno-Onomastyczny.

Aktualne teksty uchwał dostępne są na witrynie Rady Języka Polskiego.

Od 2008 r. uchwały nie są już podejmowane, co jest zgodne z postulatami Zygmunta Saloniego[6].

Uchwała ortograficzna nr 1 (pisownia nie z imiesłowami)[edytuj]

9 grudnia 1997 r.

Tytuł internetowej wersji uchwały (pisownia oryginalna)[7]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 1 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NIE Z IMIESŁOWAMI PRZYMIOTNIKOWYMI PRZYJĘTA NA III POSIEDZENIU PLENARNYM RADY JĘZYKA POLSKIEGO, DN. 9 GRUDNIA 1997 R.

Treść uchwały nie została ustalona jednoznacznie. Jak pisał Saloni[8], „Komunikaty Rady[9] nie zawierają sformułowania, które można by uznać za obowiązującą regułę, zalecenia są splecione z komentarzem, tak że trudno wyłuskać właściwą treść”. Wersja uchwały podawana na witrynie internetowej[7] przez swą skrótowość jest nieprecyzyjna.

Brak precyzji spowodował konsternację nawet wśród autorów słowników ortograficznych: „W jednych słownikach napisano, że pisownia łączna obowiązuje, w innych – że jest dopuszczalna. W jednych – że Rada zmieniła pisownię, w innych – że tylko zaproponowała zmianę.”[10]. Tę obserwację potwierdzają późniejsze analizy słowników ortograficznych[11][12].

Uchwała ortograficzna nr 2 (tytuły/nazwy stron/witryn internetowych; 3 wersje uchwały)[edytuj]

5 grudnia 2000 r., 19 października 2002 r, 23 marca 2009 r.

Tytuł pierwszej wersji uchwały[13] (z 5 grudnia 2000 r.):

Uchwała ortograficzna. Tytuły (nazwy) stron w Internecie jak tytuły (nazwy) czasopism

Istnieje pogląd, że wersja ta zawierała poważne błędy[14].

Tytuł drugiej wersji uchwały jest istotnie inny (pisownia oryginalna)[15]:

drobne techniczne UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 2 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NAZW WITRYN INTERNETOWYCH PRZYJĘTA NA IX POSIEDZENIU PLENARNYM RADY JĘZYKA POLSKIEGO, DN. 9 GRUDNIA 1997 R., ZMIENIONA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 XI 2002 R.

Treść również została istotnie zmieniona. Ta wersja nie została opublikowana w formie drukowanej. Sprawozdanie z XIII posiedzenia plenarnego[16] nie zawiera informacji o zmianie uchwały.

Tytuł trzeciej wersji uchwały ma postać analogiczną (pisownia oryginalna)[17]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 2 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NAZW WITRYN INTERNETOWYCH (PRZYJĘTA NA IX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 5 GRUDNIA 2000 R., ZMIENIONA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 PAŹDZIERNIKA 2002 R. ORAZ NA XXX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 23 MARCA 2009 R.)

Ta wersja nie została opublikowana w formie drukowanej. Sprawozdanie z działalności Rady za rok 2009[18] nie zawiera informacji o zmianie uchwały.

Uchwała ortograficzna nr 3 (ü, ö, ä; dwie wersje uchwały)[edytuj]

20 listopada 2001 r., data zmiany nie znana

Tytuł wersji drukowanej[19]:

Uchwała ortograficzna nr 3 Rady Języka Polskiego przyjęta na posiedzeniu plenarnym Rady 20 listopada 2001 r.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[20]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 3 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKICH LITER Ü, Ö, Ä (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.)

Aktualna[21] wersja internetowa ma ten sam tytuł, ale nieco inną treść.

Uchwała ortograficzna nr 4 (ß; dwie wersje tytułu)[edytuj]

20 listopada 2001 r., data zmiany nie znana

Tytuł wersji drukowanej[22]:

Uchwała ortograficzna nr 4 Rady Języka Polskiego przyjęta na posiedzeniu plenarnym Rady 20 listopada 2001 r.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna, z błędem: B zamiast ß)[23]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 4 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKIEJ LITERY B (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.)

Tytuł aktualnej wersji internetowej (pisownia oryginalna)[24]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 4 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKIEJ LITERY ß (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.)

Anulowana uchwała ortograficzna nr 5 (nazwy zabytków materialnych)[edytuj]

21 maja 2002 r., anulowana 11 kwietnia 2005 r.

Tytuł wersji drukowanej[25]:

Uchwała ortograficzna nr 5 Rady Języka Polskiego

Istnieje pogląd, że uchwała ta była niezrozumiała nawet dla specjalistów[26].

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[27]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 5 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WIELOCZŁONOWYCH NAZW ZABYTKÓW MATERIALNYCH (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.)

Aktualna informacja o uchwale (pisownia oryginalna)[28]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 5 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WIELOCZŁONOWYCH NAZW ZABYTKÓW MATERIALNYCH (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R., ANULOWANA NA XIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 11 KWIETNIA 2005 R.)

Uchwała ortograficzna nr 6 (podtytuły czasopism i tytuły dodatków)[edytuj]

21 maja 2002 r., 23 marca 2009 r.

Tytuł pierwszej wersji drukowanej[25]:

Uchwała ortograficzna nr 6 Rady Języka Polskiego

Tytuł pierwszej wersji internetowej (pisownia oryginalna)[29]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 6 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU PODTYTUŁÓW CZASOPISM I TYTUŁÓW JEDNORAZOWYCH DODATKÓW DO GAZET (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.)

Tytuł drugiej wersji internetowej (pisownia oryginalna)[30]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 6 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU PODTYTUŁÓW CZASOPISM I TYTUŁÓW JEDNORAZOWYCH DODATKÓW DO GAZET (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R., ZMODYFIKOWANA NA XXX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 23 MARCA 2009 R.)

Brak wersji drukowanej.

Istnieje krytyczna opinia na temat tej uchwały[31].

Uchwała ortograficzna nr 7 (nazwa listu elektronicznego)[edytuj]

21 maja 2002 r.

Tytuł wersji drukowanej[25]:

Uchwała ortograficzna nr 7 Rady Języka Polskiego

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[32]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 7 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZWY LISTU ELEKTRONICZNEGO (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.)

Istnieje pogląd, że uchwała jest niejasna[33].

Uchwała ortograficzna nr 8 (Dumas ojciec itp)[edytuj]

21 maja 2002 r.

Tytuł wersji drukowanej[25]:

Uchwała ortograficzna nr 8 Rady Języka Polskiego

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[34]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 8 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU CZŁONÓW PODRZĘDNYCH W POŁĄCZENIACH TYPU DUMAS OJCIEC (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.)

Uchwała ortograficzna nr 9 (afro-)[edytuj]

19 listopada 2002 r.

Tytuł wersji drukowanej (pisownia oryginalna, odmienna od wcześniej stosowanej)[16]

Uchwała Ortograficzna nr 9 Rady Języka Polskiego

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[35]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 9 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU RZECZOWNIKÓW Z CZĄSTKĄ AFRO- (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.)

Istnieje pogląd, że uchwała jest niejasna[36].

Uchwała ortograficzna nr 10 (-lecie, dwie wersje tytułu)[edytuj]

19 listopada 2002 r., data zmiany nieznana

Tytuł wersji drukowanej (pisownia oryginalna, odmienna od wcześniej stosowanej)[16]

Uchwała Ortograficzna nr 10 Rady Języka Polskiego

Tytuł wersji internetowej – wersja pierwsza (pisownia oryginalna)[37]

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 10 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU ZŁOŻEŃ OD RZECZOWNIKA Z LICZEBNIKIEM (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.)

Tytuł wersji internetowej – wersja aktualna (pisownia oryginalna)[38]

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 10 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU POŁĄCZENIA CZĄSTKI -LECIE I CYFR RZYMSKICH (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.)

Uchwała ortograficzna nr 11 (łącznik w nazwach miejscowych)[edytuj]

7 maja 2004 r.

Wersja drukowana nie ma tytułu, brakuje również informacji, że dokonane ustalenia mają charakter uchwały[39][40].

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[41]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 11 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE UŻYCIA ŁĄCZNIKA W WIELOCZŁONOWYCH NAZWACH MIEJSCOWYCH (PRZYJĘTA NA XVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 MAJA 2004 R.)

Patrz Nazwy miejscowości z łącznikiem.

Uchwała ortograficzna nr 12 (inicjały)[edytuj]

7 maja 2004 r.

Tytuł wersji drukowanej[42]:

Zasady pisowni inicjałów (opracowane przez prof. Jerzego Podrackiego)

Brak informacji, że dokonane ustalenia mają charakter uchwały[40].

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[43]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 12 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI INICJAŁÓW (PRZYJĘTA NA XVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 MAJA 2004 R.)

Uchwała ortograficzna nr 13 (Dziennik Ustaw)[edytuj]

15 maja 2006 r.

Brak wersji drukowanej.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[44]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 13 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU SKRÓTU TYTUŁU DZIENNIK USTAW/ DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ (PRZYJĘTA NA XXII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 15 MAJA 2006 R.)

Sprawozdanie z działalności Rady Języka Polskiego w roku 2006 wymienia najważniejsze sprawy rozpatrywane na XXII posiedzeniu plenarnym w dniu 15 maja 2006 r., ale nie ma wśród nich podjęcia uchwały[45].

Uchwała ortograficzna nr 14 (Zabużanin itp.)[edytuj]

7 kwietnia 2008 r.

Brak wersji drukowanej.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[46]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 14 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZW MIESZKAŃCÓW TYPU ZABUŻANIN, KRESOWIANIN (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.)

Sprawozdanie z działalności Rady Języka Polskiego w roku 2008 wymienia najważniejsze sprawy rozpatrywane na XXVII posiedzeniu plenarnym w dniu 7 kwietnia 2008 r., ale nie ma wśród nich podjęcia uchwały[47].

Uchwała ortograficzna nr 15 (Al-Kaida itp.)[edytuj]

7 kwietnia 2008 r.

Brak wersji drukowanej.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[48]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 15 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZW ARABSKICH TYPU AL-KAIDA, AL-DŻAZIRA (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.)

Sprawozdanie z działalności Rady Języka Polskiego w roku 2008 wymienia najważniejsze sprawy rozpatrywane na XXVII posiedzeniu plenarnym w dniu 7 kwietnia 2008 r., ale nie ma wśród nich podjęcia uchwały[47].

Uchwała ortograficzna nr 16 (nazwy ośrodków dydaktycznych)[edytuj]

7 kwietnia 2008 r.

Brak wersji drukowanej.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[49]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 16 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU POTOCZNYCH JEDNOWYRAZOWYCH NAZW OŚRODKÓW DYDAKTYCZNYCH (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.)

Sprawozdanie z działalności Rady Języka Polskiego w roku 2008 wymienia najważniejsze sprawy rozpatrywane na XXVII posiedzeniu plenarnym w dniu 7 kwietnia 2008 r., ale nie ma wśród nich podjęcia uchwały[47].

Uchwała ortograficzna nr 17 (wyrazy zakończone literą x)[edytuj]

8 grudnia 2008 r.

Brak wersji drukowanej.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[50]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 17 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WYRAZÓW ZAKOŃCZONYCH LITERĄ -X (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.)

Uchwała ortograficzna nr 18 (tytuły czasopism itp.)[edytuj]

8 grudnia 2008 r.

Brak wersji drukowanej.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[51]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 18 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU TYTUŁÓW CZASOPISM I CYKLI WYDAWNICZYCH (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.)

Uchwała ortograficzna nr 19 (kosmos itp.)[edytuj]

8 grudnia 2008 r.

Brak wersji drukowanej.

Tytuł wersji internetowej (pisownia oryginalna)[47]:

UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 19 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WYRAZÓW KOSMOS I WSZECHŚWIAT (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.)

Przypisy

  1. Rada Języka Polskiego 1999 ↓.
  2. 2,0 2,1 Czarnecki 2014 ↓, s. 161.
  3. Komisja Kultury i Środków Przekazu 2005 ↓.
  4. Saloni 2005 ↓, s. 83–86.
  5. Siewicz 2016 ↓.
  6. Saloni 2005 ↓, s. 96.
  7. 7,0 7,1 Rada Języka Polskiego 1997 ↓.
  8. Saloni 2005 ↓, s. 95–96.
  9. Rada Języka Polskiego 1998 ↓, s. 1–2.
  10. Bańko 2003 ↓, s. 8–9.
  11. Piper 2003 ↓.
  12. Awramiuk 2014 ↓, s. 182–183.
  13. Rada Języka Polskiego 2001a ↓, s. 1.
  14. Bień 2003 ↓, s. 40–41.
  15. Rada Języka Polskiego 2002g ↓.
  16. 16,0 16,1 16,2 Rada Języka Polskiego 2003 ↓, s. 16.
  17. Rada Języka Polskiego 2009a ↓.
  18. Rada Języka Polskiego 2009b ↓.
  19. Rada Języka Polskiego 2002a ↓, s. 7.
  20. Rada Języka Polskiego 2001b ↓.
  21. Rada Języka Polskiego 2016a ↓.
  22. Rada Języka Polskiego 2002a ↓, s. 7–8.
  23. Rada Języka Polskiego 2001c ↓.
  24. Rada Języka Polskiego 2016b ↓.
  25. 25,0 25,1 25,2 25,3 Rada Języka Polskiego 2002b ↓, s. 1.
  26. Saloni 2005 ↓, s. 95.
  27. Rada Języka Polskiego 2002c ↓.
  28. Rada Języka Polskiego 2016c ↓.
  29. Rada Języka Polskiego 2002d ↓.
  30. Rada Języka Polskiego 2009c ↓.
  31. Saloni 2011 ↓, s. 120.
  32. Rada Języka Polskiego 2002e ↓.
  33. Naleziński 2010 ↓.
  34. Rada Języka Polskiego 2002f ↓.
  35. Rada Języka Polskiego 2002h ↓.
  36. Woliński 2003 ↓.
  37. Rada Języka Polskiego 2002i ↓.
  38. Rada Języka Polskiego 2016d ↓.
  39. Rada Języka Polskiego 2004a ↓.
  40. 40,0 40,1 Rada Języka Polskiego 2004c ↓.
  41. Rada Języka Polskiego 2004b ↓.
  42. Rada Języka Polskiego 2004d ↓.
  43. Rada Języka Polskiego 2004e ↓.
  44. Rada Języka Polskiego 2006a ↓.
  45. Rada Języka Polskiego 2006b ↓.
  46. Rada Języka Polskiego 2008a ↓.
  47. 47,0 47,1 47,2 47,3 Rada Języka Polskiego 2008f ↓.
  48. Rada Języka Polskiego 2008b ↓.
  49. Rada Języka Polskiego 2008c ↓.
  50. Rada Języka Polskiego 2008d ↓.
  51. Rada Języka Polskiego 2008e ↓.

Bibliografia[edytuj]

Elżbieta Awramiuk: Słowniki ortograficzne w kształceniu językowym. W: Elżbieta Awramiuk: Z problematyki kształcenia językowego. T. V. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2014, s. 177–189.

Mirosław Bańko. Słowniki ortograficzne w Polsce – fenomen socjologiczny.. „Prace Filologiczne”. XLVIII, s. 7–21, 2003. ISSN 0138-0567. [dostęp 2016-11-26]. 

Janusz S. Bień. O „pierwszym rozbiorze polszczyzny”, Radzie Języka Polskiego i normalizacji. „Prace Filologiczne”. XLVIII, s. 33–62, 2003. ISSN 0138-0567. [dostęp 2016-11-26]. 

Paweł Czarnecki: Ustawa o języku polskim. Komentarz. Wyd. 1. Stan prawny na 15 lutego 2014 roku. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, 2014. ISBN 978-83-278-0784-7.

Komisja Kultury i Środków Przekazu: Biuletyn nr 4878/IV. Sejm RP, 2005-07-06. [dostęp 2016-12-21].

Mirosław Naleziński: Medialne wpadki. 2010-10-26. [dostęp 2016-12-21].

Danuta Piper: Współczesna polska ortografia w szkole na przykładzie gimnazjum. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2003. ISBN 83-7299-282-7.

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 1 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NIE Z IMIESŁOWAMI PRZYMIOTNIKOWYMI PRZYJĘTA NA III POSIEDZENIU PLENARNYM RADY JĘZYKA POLSKIEGO, DN. 9 GRUDNIA 1997 R.. 1997. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-11)].

Rada Języka Polskiego. Nie z imiesłowami przymiotnikowymi (w zasadzie) zawsze razem. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(2), 1998. [dostęp 2016-11-26]. 

Rada Języka Polskiego: Obowiązki, prawa i potrzeby Rady Języka Polskiego w świetle Ustawy o języku polskim z dn. 7 października 1999 r.. 1999. [dostęp 2016-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-04)].

Rada Języka Polskiego. Uchwała ortograficzna. Tytuły (nazwy) stron w Internecie jak tytuły (nazwy) czasopism. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(8), 2001. [dostęp 2016-11-26]. 

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 3 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKICH LITER Ü, Ö, Ä (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). 2001. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-30)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 4 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKIEJ LITERY B (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). 2001. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)].

Rada Języka Polskiego. Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(10), s. 7–8, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

Rada Języka Polskiego. Uchwały ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 2(11), s. 1, 2002. [dostęp 2016-12-10]. 

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 5 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WIELOCZŁONOWYCH NAZW ZABYTKÓW MATERIALNYCH (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). 2002. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-11)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 6 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU PODTYTUŁÓW CZASOPISM I TYTUŁÓW JEDNORAZOWYCH DODATKÓW DO GAZET (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). 2002. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-30)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 7 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZWY LISTU ELEKTRONICZNEGO (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). 2002. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-30)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 8 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU CZŁONÓW PODRZĘDNYCH W POŁĄCZENIACH TYPU DUMAS OJCIEC (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R.). 2002. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-11)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 2 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NAZW WITRYN INTERNETOWYCH (PRZYJĘTA NA IX POSIEDZENIU PLENARNYM RADY JĘZYKA POLSKIEGO, DN. 9 GRUDNIA 1997 R., ZMIENIONA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 XI 2002 R.). 2002. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-04-12)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 9 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU RZECZOWNIKÓW Z CZĄSTKĄ AFRO- (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.). 2002. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 10 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU ZŁOŻEŃ OD RZECZOWNIKA Z LICZEBNIKIEM (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.). 2002. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)].

Rada Języka Polskiego. Kwestie ortograficzne. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(12), s. 16, 2003. [dostęp 2016-11-26]. 

Rada Języka Polskiego. O użyciu łącznika w nazwach miejscowych. „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(14), s. 9–11, 2004. [dostęp 2016-11-26]. 

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 11 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE UŻYCIA ŁĄCZNIKA W WIELOCZŁONOWYCH NAZWACH MIEJSCOWYCH (PRZYJĘTA NA XVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 MAJA 2004 R.). 2004. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

Rada Języka Polskiego: Sprawozdanie z działalności Rady Języka Polskiego w roku 2004. 2004. [dostęp 2016-12-08].

Rada Języka Polskiego. Zasady pisowni inicjałów (opracowane przez prof. Jerzego Podrackiego). „Komunikaty Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk”. 1(14), s. 11, 2004. [dostęp 2016-11-26]. 

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 12 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI INICJAŁÓW (PRZYJĘTA NA XVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 MAJA 2004 R.). 2004. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 13 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU SKRÓTU TYTUŁU DZIENNIK USTAW/ DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ (PRZYJĘTA NA XXII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 15 MAJA 2006 R.). 2006. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Rada Języka Polskiego: Sprawozdanie z działalności Rady Języka Polskiego w roku 2006. 2006. [dostęp 2016-12-08].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 14 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZW MIESZKAŃCÓW TYPU ZABUŻANIN, KRESOWIANIN (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.). 2008. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 15 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NAZW ARABSKICH TYPU AL-KAIDA, AL-DŻAZIRA (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.). 2008. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 16 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU POTOCZNYCH JEDNOWYRAZOWYCH NAZW OŚRODKÓW DYDAKTYCZNYCH (PRZYJĘTA NA XXVII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 7 KWIETNIA 2008 R.). 2008. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 17 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WYRAZÓW ZAKOŃCZONYCH LITERĄ -X (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.). 2008. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 18 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU TYTUŁÓW CZASOPISM I CYKLI WYDAWNICZYCH (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.). 2008. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 19 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WYRAZÓW KOSMOS I WSZECHŚWIAT (PRZYJĘTA NA XXIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 8 GRUDNIA 2008 R.). 2008. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)].

Rada Języka Polskiego: Sprawozdanie z działalności Rady Języka Polskiego w roku 2008]. 2008. [dostęp 2016-12-08].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 2 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE PISOWNI NAZW WITRYN INTERNETOWYCH (PRZYJĘTA NA IX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 5 GRUDNIA 2000 R., ZMIENIONA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 PAŹDZIERNIKA 2002 R. ORAZ NA XXX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 23 MARCA 2009 R). 2009. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-08)].

Rada Języka Polskiego: Sprawozdanie z działalności Rady za rok 2009. 2009. [dostęp 2016-12-08].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 6 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU PODTYTUŁÓW CZASOPISM I TYTUŁÓW JEDNORAZOWYCH DODATKÓW DO GAZET (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R., ZMODYFIKOWANA NA XXX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 23 MARCA 2009 R.). 2009. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 3 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKICH LITER Ü, Ö, Ä (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). 2016. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 4 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU NIEMIECKIEJ LITERY ß (PRZYJĘTA NA XI POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 20 LISTOPADA 2001 R.). 2016. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-30)]. Cytat:

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 5 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU WIELOCZŁONOWYCH NAZW ZABYTKÓW MATERIALNYCH (PRZYJĘTA NA XII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 21 MAJA 2002 R., ANULOWANA NA XIX POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 11 KWIETNIA 2005 R.). 2016. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

Rada Języka Polskiego: UCHWAŁA ORTOGRAFICZNA NR 10 RADY JĘZYKA POLSKIEGO W SPRAWIE ZAPISU POŁĄCZENIA CZĄSTKI -LECIE I CYFR RZYMSKICH (PRZYJĘTA NA XIII POSIEDZENIU PLENARNYM DN. 19 LISTOPADA 2002 R.). 2016. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-10)].

Zygmunt Saloni. O kodyfikacji polskiej ortografii – historia i współczesność. „Nauka”. 4, s. 71–96, 2005. Polska Akademia Nauk. ISSN 1231-8515. [dostęp 2016-11-26]. 

Zygmunt Saloni. Co w roku 2010 obowiązuje w pisowni polskiej?. „Język Polski”. 2-3. XCI, s. 117–124, 2011. ISSN 0021-6941. [dostęp 2016-11-26]. 

Krzysztof Siewicz: Czy uchwały Rady Języka Polskiego mogą być w całości cytowane w artykułach Wikipedii?. 2016. [dostęp 2016-12-29].

Marcin Woliński: Ankieta ortograficzna [...]. 2003. [dostęp 2016-12-21].