sprawna, přećelna,
mojich serbskich wótcow kraj,
mojich zbóžnych sonow raj,
swjate su mi twoje hona!
Časo přichodny,
zakćěj radostny!
Ow, zo bychu z twojeho
klina wušli mužojo,
hódni wěčnoh wopomnjeća!
Tekst – Serbšćina
Serbšćina dźěli so do:
Hornjoserbšćiny, kotraž so w sakskej Hornjej Łužicy rěči a
Delnjoserbšćiny, kotraž so w braniborskej Delnjej Łužicy rěči.
Serbšćina ma tež mnohe dialekty. Tak bazuje spisowna hornjoserbšćina na centralnych narěčach wokoło Budyšina a spisowna delnjoserbšćina na Choćebuskim dialekće. W srjedźnej Łužicy eksistuje nimo toho narěčne pasmo, kotrež twori přechod mjez hornjo- a delnjoserbskimi narěčemi. Rěčneje asimilacije dla wšak so wulki dźěl něhdyšich narěčow lědma hišće wužiwa. Z wotstawkom najwitalniši je hišće hornjoserbski "katolski" dialekt, kotryž rěči so na zapadźe hornjoserbskeho rěčneho teritorija we wsach blisko Kamjenca.