Śpiewnik/Cześć polskiej ziemi, cześć

Opis

Pieśń patriotyczna na melodię God Save the King.

Muzyka

$\version "2.20.0" \header{ title = "Cześć polskiej ziemi, cześć" poet = "Słowa: Feliks Frankowski" composer = "Muzyka: autor nieznany" %arranger = "(Pierwsze wykonanie w 1745 r.)" tagline = "" } \score{ << \new Staff \with { midiInstrument = "flute" } { \tempo 4 = 80 \clef treble \key g \major \time 3/4 \new Voice = "mel" << \relative g' { g4 g a | fis4. g8 a4 | b4 b c | b4. a8 g4 | a4 g fis | g2. | d'4 d d | d4. c8 b4 | c4 c c | c4. b8 a4 | b4 c8[( b]) a[( g]) | b4. c8 d4 | e8[( c]) b4 a | g2. | } \relative g' { d4 e e | d4. e8 fis4 | g4 g a | g4. fis8 e4 | e4 d d | d2. | b'4 b b | b4. a8 g4 | fis4 a fis | <fis a>4. g8 fis4 | g4 g8 s s s | g4. fis8 g4 | g8[( a]) g4 fis | d2. | } \relative c' { b4 b c | s4. d8 d4 | d4 e e | d4. c8 b4 | c4 b c | b2. | g'4 g g | g4. a8 d,4 | d4 d d | d4. d8 d4 | d4 e8[( d]) c[( b]) | d4. d8 d4 | e8[( e]) d4 c | b2. | } >> } \addlyrics { Cześć pol -- skiej zie -- mi, cześć, Oj -- czy -- źnie na -- szej cześć, Cześć Pol -- sce, cześć! Kto się jej sy -- nem zwie, W_kim pol -- ska du -- sza wre, Niech sta _ -- nie _ w_gro -- no te Pieśń _ chwa -- ły wznieść. } \new PianoStaff << \new Staff = "RH" { \tempo 4 = 80 \clef treble \key g \major \time 3/4 % tu prawa ręka \new Voice = "mel2" << \relative g' { g4 g a | fis4. g8 a4 | b4 b c | b4. a8 g4 | a4 g fis | g2. | d'4 d d | d4. c8 b4 | c4 c c | c4. b8 a4 | b4 c8[ b] a[ g] | b4. c8 d4 | e8[ c] b4 a | g2. | } % \relative g' { % d4 e e | d4. e8 fis4 | % g4 g a | g4. fis8 e4 | % e4 d d | d2. | % b'4 b b | b4. a8 g4 | % fis4 a fis | <fis a>4. g8 fis4 | % g4 g8 s s s | g4. fis8 g4 | % g8[ a] g4 fis | d2. | % } \relative c' { b4 b c | s4. d8 d4 | d4 e e | d4. c8 b4 | c4 b c | b2. | g'4 g g | g4. a8 d,4 | d4 d d | d4. d8 d4 | d4 e8[ d] c[ b] | d4. d8 d4 | e8[ e] d4 c | b2. | } >> } \new Staff = "LH" %\relative c { \clef bass \key g \major \time 3/4 % tu lewa ręka <g, g>4 <e, e> <c, c> | <d, d>2 <d, d>4 | <g, g>4 <e, e> <c, c> | <d, d>4. <dis, dis>8 <e, e>4 | <c, c>4 <d, d> <d, d> | <g, g>2. | g,4 b, d | <g, g>2 <g, g>4 | d4 fis a | d2 d4 | <g, g>4 <g, g> <g, g> | <g, g>4. <a, a>8 <b, b>4 | c'8[( c]) d4 <d, d> | <g, g>2. | } >> >> \midi{} \layout{} }$

Źródło: The Child's Own Music Book, New York : Mumil Publishing Co., Inc., 1918, s. 279. Tekst za: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła! : pieśni patryotyczne i narodowe. Cz. 1-2. Lwów : Księgarnia Polska B. Połonieckiego, [post 1910]. S. 29–31 (pieśń 7).

Tekst

Autor: Feliks Frankowski

1. Cześć polskiej ziemi, cześć,
Ojczyźnie naszej cześć,
Cześć Polsce, cześć!
Kto się jej synem zwie,
W kim polska dusza wre,
Niech stanie w grono te
Pieśń chwały wznieść.

2. Nie zawsze jarzma srom
Uciskał Chrobrych dom –
Był lepszy wiek.
Nie zawsze lew ten spał,
Trzy berła w ręku miał,
Tysiączne klęski siał,
Nim w boju legł.

3. Nie zawsze obcy lud
Bój z naszą hańbą wiódł
Wśród naszych ścian.
I Polak w Moskwie był,
I on był groźnym z sił,
I przed nim czołem bił
Dzisiejszy pan.

4. Nie chełp się, wrogu nasz,
Że nas w swym ręku masz
Jak jeńców swych.
Do bram Zamościa bież,
Gostyńskich spytaj wież,
Niech rzekną, jeśli chcesz,
Kto siedział w nich^[1]

5. Złyś, carze, obrał dach,
Gdzie tron miał stary Lach,
Zły dom tu wasz –
Tu nigdy nie był Rus,
Lecz gdzie zwalony w stós
Dominikański gruz –
to tron jest wasz^[2].

6. Dwugłowy Carów znak
I nasz wolności ptak
Źle z sobą współ –
Naszego noc ta ćmi,
Wasz zaś przed światłem drży;
Kto spoił związek zły,
Sam wpadnie w dół.

7. Chcesz Niemcze zniemczyć nas,
Chcesz, by z innemi wraz
Duch Polski zgasł.
Wszakżeś to winien nam,
Że nie sturczałeś sam,
Że byt wiedeńskich bram
Trwa dotychczas.

8. Urągasz się dziś nam
Że lud upadł sam,
Nędzniku, stój!
Spojrzyj na Pole Psie,
Tam nie urąga się,
Lecz kark przed nami gnie
Poprzednik twój

9. Zebrany z naszych skib
Rozdajesz nam dziś chleb –
Mniej łaski, mniej!
Dzisiejsze dary weź,
A to nam raczej wskrześ,
Co padło w Pragską rzeź,
Też z łaski twej.

10. Zły płodzie obcych zdrad,
Coś pierwszy skłonił świat
Rozszarpać nas –
Nie długo będziesz rósł,
Wiesz, jaki zdajców los,
I w ciebie zemsty cios
Paść musi raz.

11. Nad nas się wznosisz dziś,
Chociaż powinienbyś
Hołd oddać nam.
Bezpiecznie sobie drwij,
Polak nie zajrzy ci
Niewielkiej chwały twej
ni twoich plam.

12. Wprzód Polski sługą był,
Z jej chleba nabrał sił,
A dziś ją lży.
Niech to w pamięci ma,
Że los dziwacznie trwa,
Gdy minie dola zła,
Niech nędzny drży.

13. Ojciec na własną krew
Wrodzonym czuciom wbrew
Nie zbroi rąk.
Nie jesteś ojciec nasz,
Źle głaszcze ręka taż,
Coś nią wprzód naród nasz
W kibitki wrzągł.

14. Urąga harda dzicz,
Że na swej zemsty bicz
Bóg wybrał ją.
Może przebaczy Bóg,
Tak jak i skarać mógł,
A wtenczas niech drży wróg
Za hardość swą.

15. Ślad dziejów zatrzeć chce,
Zaprzecza hardy Rus
Ohydy swe:
Zatrzyjcie ziemię tę,
Przez którą cary twe
Emilski ciągnąc wóz
W kajdanach szły.

16. O zgrozo! ruski car
W polskie się berło wparł,
Precz z obcym, precz!
Dla Polski, póki świat,
Nie będzie w obcym brat;
Kto przez miecz na tron siadł,
Zsiądzie przez miecz.

17. Uderzmy w trwogi dzwon,
Przez łaski te, nam zgon,
Sposobi wróg!
Łaskami wiąże nas,
By duch zawiści zgasł,
By złagodzonych raz
Wiek dzierżyć mógł.

18. Chcesz nas oswoić z tym,
Żeśmy lud bratni z nim;
Precz obcy, precz!
Dla Polski, pókiświat,
W najeźdźcy nie jest brat,
Kto przez miecz na tron siadł,
Zsiądzie przez miecz!

19. Sieroty wpadły w błąd,
Macoszyn wielbią rząd,
W jarzmo się gną.
Zahuczał groźny grom,
Z podziwem przodkó dom
Zatrząsł się na ten srom,
Szląc wróżbę złą.

20. Odwróćmyż ciężki raz,
Cień Matki przeklnie nas,
Na zemsty miecz.
Przez ohydny z wrogiem ślub
Krzywdzim ojczyzny grób,
Powstania wznieśmy słup:
Precz z obcym, precz!

21. Dopókiż obcy lud
Rej u nas będzie wiódł
Na Polski srom?
O ziomku! wstyd mój znaj,
Wszak to nie Moskwy kraj,
A pełen obcych zgraj,
Jak próżny dom.

22. Odzyskać trzeba cześć,
Kościuszki szablę wznieść
Na wrogów zgon.
Bracia, przysiężmy raz,
Że wolim zginąć wraz,
Niż znosić pośród nas
Ten obcy tron.

23. Odzyskać trzeba cześć^[3],
Kościuszki szablę wznieść
Na wrogów zgon.
Wykonaj bratni ślub,
Burszowski obrzęd zrób,
Tem wtrącim wroga w grob,
Gdy zabrzmi dzwon.

24. Broń tę do ręki weź,
Wolności czapkę wznieś
I przebij ją!
Burszu, przysięgnij nam
Wprzód życia zrzec się sam,
Niżbyś dopuścił plam
Na wierność twą.

JEDEN:
25. Dla mego kraju żyć,
Niezłomnym burszem być
Przysięgam wam.
Dotrzymać tego chcę,
Przebijam czapkę tę;
Gdy przeniewierzę się,
Niech przepaść mam.

WSZYSCY:
26. Już nasze serca ma,
Niech bratnią rękę da,
Wypijmy z nim.
Weź bracie, weź i pij,
Dla dobra kraju żyj,
Trwaj w niezłomności tej
Wraz z bratem twym.

Źródło: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła! : pieśni patryotyczne i narodowe. Cz. 1-2. Lwów : Księgarnia Polska B. Połonieckiego, [post 1910]. S. 29–31 (pieśń 7).

Przypisy

↑ W Zamościu siedział początkowo Arcyksiążę Maksymililan wzięty do niewoli w bitwie pod Byczyną przez Jana Zamojskiego; – w Gostyniu siedzieli Carowie Moskiewscy Szujscy – oprowadzaniui w tryumfie przez Stanisława Zółkiewskiego w murach Warszawy.
↑ Kościół Dominikanów zwalony, gdzie dziś jest dom Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk; tu mieli grobowiec carowie Szujscy.
↑ Zwrotki śpiewano podczas ślubowania burszów polskich w r. 1831.

Zobacz też

Cześć polskiej ziemi, cześć w serwisie Cyfrowa Biblitoeka Poslkiej Piosenki

[1] W Zamościu siedział początkowo Arcyksiążę Maksymililan wzięty do niewoli w bitwie pod Byczyną przez Jana Zamojskiego; – w Gostyniu siedzieli Carowie Moskiewscy Szujscy – oprowadzaniui w tryumfie przez Stanisława Zółkiewskiego w murach Warszawy.

[2] Kościół Dominikanów zwalony, gdzie dziś jest dom Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk; tu mieli grobowiec carowie Szujscy.

[3] Zwrotki śpiewano podczas ślubowania burszów polskich w r. 1831.

[1]

[2]

[3]