Śpiewnik/God Save the King

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Opis Muzyka Tekst

Opis[edytuj]

Hymn Wielkiej Brytanii (w pierwotnej wersji God Save the King) był także hymnem brytyjskich kolonii i terytoriów zależnych (m.in. Kanady, Australii). Pieśń była przekładana na wiele języków i zainspirowała hymny różnych narodów: hymn Rosji w latach 1816–1833 Боже, Царя храни!, polski przekład Niech żyje król z 1829 r. (na koronację cara Mikołaja I na króla Polski); tę samą melodię mają hymn Lichtensteinu Oben am jungen Rhein i szwajcarska pieśń Rufst du, mein Vaterland. W Stanach Zjednoczonych na tę melodię śpiewa się pieśń patriotyczną My Country, 'tis of thee, która w połączeniu z pierwszą zwrotką God Save the Queen stała się kanadyjską pieśnią młodzieżową. W Polsce melodia ta wykorzystana jest też w pieśni patriotycznej Cześć polskiej ziemi, cześć oraz w pieśni kościelnej Jezu, miłości Twej.

Muzyka[edytuj]

Autor: nieznany


\version "2.20.0"

\header{
title = "God Save the King"
poet = "Słowa: autor nieznany"
composer = "Muzyka: autor nieznany"
arranger = "(Pierwsze wykonanie w 1745 r.)"
tagline = ""
}

\score{
<<

\new Staff  \with { midiInstrument = "flute" } {
\tempo 4 = 80
\clef treble
\key g \major
\time 3/4

 \new Voice = "mel" 
  << 
      \relative g' {
      g4 g a | fis4. g8 a4 |
      b4 b c | b4. a8 g4 |
      a4 g fis | g2. |

      d'4 d d | d4. c8 b4 |
      c4 c c | c4. b8 a4 |
      b4 c8[( b]) a[( g]) | b4. c8 d4 |
      e8[( c]) b4 a | g2. |
   } 

      \relative g' {
      d4 e e | d4. e8 fis4 |
      g4 g a | g4. fis8 e4 |
      e4 d d | d2. |

      b'4 b b | b4. a8 g4 |
      fis4 a fis | <fis a>4. g8 fis4 |
      g4 g8 s s s | g4. fis8 g4 |
      g8[( a]) g4 fis | d2. |
   } 

   \relative c' {
      b4 b c | s4. d8 d4 |
      d4 e e | d4. c8 b4 |
      c4 b c | b2. |

      g'4 g g | g4. a8 d,4 |
      d4 d d | d4. d8 d4 |
      d4 e8[( d]) c[( b]) | d4. d8 d4 |
      e8[( e]) d4 c | b2. |
   } 
   >>
}

\addlyrics { 

God save our gra -- cious King,
Long live our no -- ble King,
God save the King:
Send him vi -- cto -- ri -- ous,
Ha -- ppy and glo -- ri -- ous,
Long to _ reign _ o -- ver us:
God _ save the King!
    
  } 

\new PianoStaff <<

\new Staff  = "RH" 
{
\tempo 4 = 80
\clef treble
\key g \major
\time 3/4

% tu prawa ręka

   \new Voice = "mel2"
  << 
      \relative g' {
      g4 g a | fis4. g8 a4 |
      b4 b c | b4. a8 g4 |
      a4 g fis | g2. |

      d'4 d d | d4. c8 b4 |
      c4 c c | c4. b8 a4 |
      b4 c8[ b] a[ g] | b4. c8 d4 |
      e8[ c] b4 a | g2. |
   } 

%      \relative g' {
%      d4 e e | d4. e8 fis4 |
%      g4 g a | g4. fis8 e4 |
%      e4 d d | d2. |

%      b'4 b b | b4. a8 g4 |
%      fis4 a fis | <fis a>4. g8 fis4 |
%      g4 g8 s s s | g4. fis8 g4 |
%      g8[ a] g4 fis | d2. |
%   } 

   \relative c' {
      b4 b c | s4. d8 d4 |
      d4 e e | d4. c8 b4 |
      c4 b c | b2. |

      g'4 g g | g4. a8 d,4 |
      d4 d d | d4. d8 d4 |
      d4 e8[ d] c[ b] | d4. d8 d4 |
      e8[ e] d4 c | b2. |
   } 
   >>
}


\new Staff = "LH"
%\relative c 
{
\clef bass
\key g \major
\time 3/4

% tu lewa ręka

   <g, g>4 <e, e> <c, c> | <d, d>2 <d, d>4 |
   <g, g>4 <e, e> <c, c> | <d, d>4. <dis, dis>8 <e, e>4 |
   <c, c>4 <d, d> <d, d> | <g, g>2. |

   g,4 b, d | <g, g>2 <g, g>4 |
   d4 fis a | d2 d4 |
   <g, g>4 <g, g> <g, g> | <g, g>4. <a, a>8 <b, b>4 |
   c'8[( c]) d4 <d, d> | <g, g>2. | 
   
}

  >>

>>
\midi{}
\layout{}
}

Źródło: The Child's Own Music Book, New York : Mumil Publishing Co., Inc., 1918, s. 279.

Tekst[edytuj]

Autor: nieznany

God save our gracious King[1]!
Long live our noble King!
God save the King!
Send him victorious,
Happy and glorious,
Long to reign over us:
God save the King!

O Lord our God arise,
Scatter his enemies,
And make them fall:
Confound their politics,
Frustrate their knavish tricks,
On Thee our hopes we fix:
God save us all.

Thy choicest gifts in store,
On him be pleased to pour;
Long may he reign:
May he defend our laws,
And ever give us cause,
To sing with heart and voice,
God save the King!


Źródło: The book of English songs. From the sixteenth to the nineteenth century, red. Charles Mackay, London, 1851, s. 195.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy[edytuj]

  1. W okresie panowania królowej, zamienia się wszędzie King na Queen i wstawia odpowiednie zaimki (her, she). Ostatni dwuwiersz można śpiewać także: „With heart and voice to sing: God save the King!”.