Śpiewnik/Lilie
| Opis | Tekst |
Muzyka[edytuj]
Kompozytor: Wojciech Sowiński (na podstawie melodii ludowej)
Źródło: Wojciech Sowiński, Chants polonais nationaux et populaires, Paris 1830, s. 6–7.
Tekst[edytuj]
Autor: Adam Mickiewicz (tekst skrócony)
1. Zbrodnia to niesłychana,
Pani zabiła pana.
Zabiwszy grzebie w gaju,
Na łączce przy ruczaju,
Na łączce przy ruczaju.
2. Grób liliją zasiewa,
Zasiewając tak śpiewa:
„Rośnij kwiecie wysoko,
Jak pan leży głęboko,
Jak pan leży głęboko!”
3. Potem cała skrwawiona
Męża zbrojczyni żona
Bieży nocą do domu,
Nic nie mówiąc nikomu,
Nic nie mówiąc nikomu.
4. Noc przyszła, zasnąć trudno,
Nie wygnać z myśli grzechu,
Zawsze na sercu nudno,
Nigdy na ustach śmiechu,
Nigdy na ustach śmiechu.
5. Nigdy snu na źrenicy,
Bo często w nocy porze
Coś stuka na dworze,
Coś chodzi po świetlicy,
Coś chodzi po świetlicy.
6. „Idź Hanko przez dziedziniec,
Słyszę tętent na moście,
Idź na gościniec w las,
Czy nie jedzie kto do nas,
Czy nie jedzie kto do nas?”
7. „Jadą, jadą w tę stronę,
Rżą, rżą koniki wrone,
Jadą, jadą panowie,
Nieboszczyka bratowie,
Nieboszczyka bratowie.”
8. Pani ze strachu zbladła,
Zemdlała i upadła,
Oczy przewraca w słup:
„Gdzie on? gdzie mąż? gdzie trup?”
9. A on już leży w grobie,
A nad nim kwiatki rosną,
A rosną tak wysoko,
Jak on leży głęboko,
Jak on leży głęboko.
Źródło: Wojciech Sowiński, Chants polonais nationaux et populaires, Paris 1830, s. 6–8.
