Aktualizacja i kompilacja jądra w Debianie/Rozwiązywanie problemów

Ext3, rozwiązywanie problemów, zakończenie

Ustawianie komputera by używał systemu plików z księgowaniem Ext3

Pamiętasz, jak mówiłem, że nie skończyliśmy jeszcze konfigurować EXT3? Teraz nadszedł czas, by skończyć. Zanim zaczniemy, będziesz potrzebował jakiegoś edytora tekstowego, takiego jak vim, nano, pico czy jakikolwiek graficzny. Wybierz jakiś i możemy kontynuować.

Po pierwsze, musisz wiedzieć jakie partycje posiadasz w swoim systemie. Jeśli nie pamiętasz, możesz użyć polecenia "df", które powinno wylistować wszystkie zamontowane partycje. Oto przykład, jak taka lista może wyglądać:

Filesystem zamont. na

/dev/hda1 . . . /

/dev/hda3 . . . /usr

/dev/hda5 . . . /var

/dev/hda6 . . . /home

Będziesz potrzebował tych informacji do następnego polecenia. Możesz wprowadzić:

/sbin/tune2fs -j /dev/hdxx (gdzie x jest napędem i numerem partycji, na przykład /dev/hda1 lub /dev/hdb3) w linii poleceń, dla każdej posiadanej partycji albo możesz skorzystać z poniższego skryptu (nie wpisuj '#' ani '>', to są znaki zachęty. Pamiętaj również, by nacisnąć <Enter> po każdej linii i by urządzenia były oddzielone spacjami):

# for each in /dev/hda1 /dev/hda3 /dev/hda5 /dev/hda6

> do

> /sbin/tune2fs -j $each

> done

Jeśli otrzymasz błąd, to albo wpisałeś coś niewłaściwie, albo umieściłeś nieodpowiednie urządzenie na liście; dokonaj odpowiednich poprawek i wprowadź polecenie jeszcze raz.

To powinno przekonwertować wszystkie partycje z ext2 na ext3. Kiedy to zrobisz, musisz powiedzieć Linuksowi, by zamontował wszystkie partycje jako ext3. To miejsce, w którym potrzebujemy edytora tekstowego.

Będąc zalogowanym jako administrator, otwórz plik /etc/fstab. Gdziekolwiek znajdziesz wyraz "ext2", zmień go na "ext3". Gdy skończysz, zapisz plik i wyjdź z edytora.

Musimy zrobić jeszcze jedną rzecz przed restartem (możesz ręcznie odmontować i zamontować wszystkie partycje jako ext3, ale prawdopodobnie dużo prościej będzie po prostu zrestartować system i Linux automatycznie zamontuje wszystko używając ext3).

Wspominałem o tym przedtem, musimy naprawić nasze urządzenie /dev/cdrom. W tym momencie wskazuje na coś w stylu /dev/hdb, a odkąd zrobiliśmy emulację SCSI, nasz CD-ROM już tam nie istnieje. Musimy naprawić dowiązanie /dev/cdrom.

By tego dokonać, musimy najpierw dowiedzieć się, na co mamy zmienić to dowiązanie. Prawdopodobnie będzie to /dev/scd0, ale musimy się upewnić. Włóż do napędu płytę z danymi i wprowadź:

mount /dev/scd0 /cdrom

Jeśli wszystko dobrze poszło, powinieneś móc wprowadzić ls /cdrom w linii poleceń i otrzymać listę katalogów na płycie. Jeśli nie, a zwłaszcza gdy masz więcej niż jedno urządzenie CD w swoim komputerze, spróbuj z innym urządzeniem, takim jak /dev/scd1, /dev/scd2, itd.

Gdy już zdecydujesz, który napęd będzie domyślnym napędem CD, ustaw by dowiązanie symboliczne /dev/cdrom wskazywało na niego (prawdopodobnie pamiętasz dowiązania symboliczne z naszej dyskusji o tym, gdzie zapisać źródła jądra. /dev/cdrom jest po prostu dowiązaniem symbolicznym do urządzenia w Twoim komputerze). By zademonstrować, jak to zrobić, posłużę się swoim systemem, na którym domyślny napęd CD jest na /dev/scd0. By zmienić dowiązanie symboliczne /dev/cdrom, tak by wskazywało na właściwe urządzenie, wprowadź poniższe polecenia:

• rm /dev/cdrom (to usunie aktualne, niewłaściwe dowiązanie symboliczne /dev/cdrom)

• ln -s /dev/scd0 /dev/cdrom (to stworzy nowe dowiązanie symboliczne /dev/cdrom wskazujące na prawidłowe urządzenie)

To powinno wystarczyć. By się upewnić, w linii poleceń wprowadź umount /cdrom by odmontować CD, który montowałeś kilka minut temu. Następnie, wprowadć mount /cdrom. Teraz powinieneś móc wyświetlić listę katalogów na płycie za pomocą polecenia ls /cdrom. Jeśli to zadziała, to znaczy, że wykonałeś wszystko poprawnie. Jeśli nie, wróć i sprawdź swoje ustawienia jeszcze raz. Sprawdź również za pomocą polecenia cat /etc/fstab, czy na liście znajduje się linia zaczynająca się od /dev/cdrom /cdrom. Mimo, że jest raczej pewne, że aktualnie się tam znajduje, to jednak warto to sprawdzić, czy wszystko działa. Jeśli taki wpis nie istnieje, dodaj następującą linię w pliku fstab:

/dev/scd0 /cdrom cd9660 ro,noauto 0 0

Jeśli wszystko działa prawidłowo, nadszedł czas restartu. Jeśli podczas konfiguracji umieściłeś płytę uruchomieniową w napędzie, usuń ją, zanim będziesz restartował komputer.

Co, jeśli coś pójdzie nie tak?

Zakładając, że jest to prawdopodobnie pierwszy raz, kiedy kompilujesz jądro, możliwe, że popełniłeś jakiś błąd (na przykład wybrałeś złą kartę dźwiękową w jądrze).

Jest kilka rzeczy, które musisz zrobić przed ponowną próbą kompilacji jądra. Po pierwsze, musisz usunąć lub zmienić nazwę pliku .deb z katalogu /usr/src (lub wybierz inną nazwę podczas kroku make kpkg wymienionego wcześniej w artykule).

Następnie, jeśli próbujesz rekompilować tę samą wersję co przedtem (na przykład 2.4.20), musisz zmienić nazwy lub usunąć kilka rzeczy. Miłą rzeczą jest to, że podczas dpkg -i <plik z jądrem.deb> otrzymasz informacje, mówiące co dokładnie powinieneś usunąć lub czego nazwę zmienić. Gdy zobaczysz te informacje, uruchom nowe okno xterm i usuń lub zmień nazwę przeszkadzającego katalogu, wciśnij CTRL+C by przerwać proces dpkg -i w pierwszym oknie, a następnie uruchom go ponownie. Wszystko powinno przejść bez problemu.

Jest jeszcze coś, na co chciałbym zwrócić uwagę w tym artykule. Czytaj wszystko, zarówno ten dokument, jak i ekrany z pomocą. Nie zgaduj, bo inaczej masz prawie gwarantowane błędy.

Zakończenie

To koniec. Mam nadzieję, że jesteś trochę bardziej obeznany z pobieraniem, konfiguracją i kompilacją jądra Linuksa pod Debianem. Mam również nadzieję, że nauka Debiana była przyjemna.

v0.11 ..::.. 17 maj 2003

Clinton de Young

polskie tłumaczenie Polish Debian Documentation Project (PDDP)