Przejdź do zawartości

Historia powszechna/Aleksander Wielki

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Rozdział


Macedończycy

[edytuj]

Macedończycy był to lud spokrewniony z Grekami, który zamieszkiwał ziemie na północny wschód od Grecji. Grecy z pogardą patrzyli na Macedończyków, gdyż byli oni ludem typowo rolniczym, mieli barbarzyńskie obyczaje i żyli pod władzą królów.

Wzrost znaczenia Macedończyków w czasach Filipa II

[edytuj]

Filip II objął władzę w Macedonii około 360 roku p.n.e. Po objęciu władzy rozpoczął reformę armii macedońskiej. Posiadanie silnej armii umożliwiło mu prowadzenie licznych zwycięskich wojen. Opanował m. in. góry w Tracji, gdzie znajdowały się duże złoża złota. Celem Filipa II po pierwszych podbojach stało się podporządkowanie sobie państw greckich i zorganizowanie wspólnej wyprawy Macedończyków i Greków.

Podbój Grecji

[edytuj]

Pierwszym etapem podboju Grecji przez Filipa II stało się podporządkowanie państw położonych w północnej części Grecji. Kolejnym etapem podboju miało być podbicie państw Grecji środkowej z Atenami na czele. Te zorganizowały silną koalicję przeciwko Filipowi. Do decydującego starcia doszło w 338 roku p.n.e. pod Cheroneą. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Macedończyków. Zwycięski król Filip kazał podbitym Grekom stworzyć związek, na którego czele sam stanął. Państwa należące do związku miały samodzielność w polityce wewnętrznej, ale musiały dostarczać Filipowi żołnierzy. On też prowadził politykę zagraniczną.

Przyczyny wypraw Aleksandra na wschód

[edytuj]

- wojna z Persami,
- chęć zdobycia przez Aleksandra większej ilości ziem,
- chęć zagarnięcia łupów.


Jedną z przyczyn może być także morderstwo Filipa II - ojca Aleksandra.