Leonardo da Vinci (ur. 15 kwietnia 1452 w Anchiano niedaleko Vinci we Włoszech, zm. 2 maja 1519 w Clos Lucé we Francji) - włoski geniusz, człowiek renesansu. Zajmował się malarstwem, rzeźbiarstwem, architekturą, muzyką, fizyką, matematyką, szyframi, geologią, botaniką, zoologią, anatomią, medycyną, techniką, inżynierią i projektowaniem.
Urodził się i wychował niedaleko miasta Vinci, będąc nieślubnym synem notariusza ser Piera da Vinci i chłopki Cateriny. W rozumieniu współczesnym nie miał nazwiska, człon da Vinci oznacza bowiem z miasta Vinci. Jego pełne nazwisko, nadane mu przy narodzinach, to Leonardo di ser Piero da Vinci, czyli Leonardo, syn ser Piera z miasta Vinci.
W 1466 trafił do Andrea Veroccio, gdzie nauczył się malarstwa. W 1473 roku stworzył swoje pierwsze datowane dzieło, będące krajobrazem Toskanii. Początkowo tworzył rysunki, portrety oraz obrazy ze scenami (na przykład niedokończony Pokłon Trzech Króli datowany na rok 1481). Rok później znalazł się na dworze Lodovica Sforzy w Mediolanie. W 1500 roku powrócił do Florencji, a dwa lata później pracował jako architekt i budowniczy Cesare Borgii. W 1506 roku zamieszkał w Mediolanie, a w 1516 wyruszył do Francji. Leonardo da Vinci zmarł w 1519 roku w Amboise nad Loarą.
Leonardo da Vinci pozostawił po sobie szereg notatek (ponad 7 000), 15 obrazów i malowideł (tym słynne Ostatnia Wieczerza, Mona Lisa, Dama z gronostajem) i jeden szkic do obrazu. Do jego słynnych projektów należą rysunki czołgu, samolotu (a właściwie ornitoptera) oraz spadochronu.
Leonardo da Vinci pracował u boku Medyceuszy (w I okresie florenckim), Lodovica Sforcy (w I okresie mediolańskim) i pod koniec życia dla francuskiego króla Franciszka I.
