Historia powszechna/Prezydentura Bronisława Komorowskiego

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Rozdział
Prezydentura Bronisława Komorowskiego
Bronisław Komorowski

Zastępowanie zmarłego prezydenta[edytuj]

Po śmierci Lecha Kaczyńskiego, wedle konstytucji tymczasowym prezydentem do czasu wyborów miał zostać Marszałek Sejmu. Ówczesnym Marszałkiem Sejmu był Bronisław Komorowski.

Wybory[edytuj]

Platforma Obywatelska wyznaczyła na wybory dwóch kandydatów z jej partii. Z niewielką przewagą wygrał Bronisław Komorowski, pokonując Radosława Sikorskiego. Wyznaczony już kandydat konkurował z dziewięcioma innymi. Najważniejszym rywalem Bronisława Komorowskiego był Jarosław Kaczyński, oraz już o wiele mniejszym Grzegorz Napieralski. W pierwszej turze Bronisław Komorowski zdobył 41,22%, a Jarosław Kaczyński 36,74%. Trzeci z kandydatów – Grzegorz Napieralski uzyskał 13,68 proc. głosów. Frekwencja w kraju wyniosła 54,85 proc. Do drugiej tury dostali się Komorowski i Kaczyński. Wygrał Komorowski zdobywając 53,01%.

Prezydentura[edytuj]

Nowy prezydent początki miał trudne. Często w czasie wyborów miewał wpadki, które po wyborach stopniowo ograniczył. Jednakże największa z jego porażek to spowodowanie tzw. Bitwy o Krzyż, która całkowicie podzieliła Polaków. Krzyż upamiętniający zmarłych w katastrofie pod Smoleńskiem został umieszczony przez harcerzy. Bronisław Komorowski, który chciał przenieść krzyż do kościoła. Protestujący przez dwa miesiące blokowali obszar z krzyżem, nie dopuszczając do przeniesienia. Sama sytuacja zniesmaczyła Polaków, a za głównym winowajców uznano protestujących, prezydenta oraz prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego.

Na arenie międzynarodowej Bronisław Komorowski jest chwalony przez zagraniczną prasę. Udało mu się skutecznie zaprzyjaźnić z Niemcami i Francją oraz poprawił stosunki z Rosjanami (wykorzystując wydarzenia sprzed 10 kwietnia).